حملات مکرر نظامیان، ایست بازرسی‌های طولانی، تصاحب زمین‌ و خانه و محله و در یک کلام «آپارتاید»، توصیف وضعیتی است که فلسطینی‌ها در کرانه باختری با آن مواجه هستند.

نگاهی به عذاب‌های روزمره در کرانه باختری

قدس آنلاین: ساکنان فلسطینی کرانه باختری در شرایطی به سر می‌برند که سخت می‌توان نمونه آن را در نقطه دیگری از جهان مشاهده کرد. کرانه باختری زندان بزرگی است که ساکنان فلسطینی‌اش بشدت تحت کنترل هستند.

بارها به شرایط زندگی مردم غزه پرداخته شده و به محاصره ۱۶ ساله‌ای که در این منطقه پابرجاست و مردمی که در شرایط سوررئال و عجیب به سر می‌برند اشاره شده است، اما از وضعیتی که ساکنان کرانه باختری دچارش هستند، کمتر سخن به میان می‌آید؛ باید گفت که ساکنان کرانه باختری تحت محاصره (به مثابه غزه) نیستند، ولی نمی‌توان گفت که آن‌ها آزادند.

در این نوشتار تلاش می‌شود تصویری از زندگی ساکنان کرانه باختری و شرایط حاکم بر منطقه و شهرها و روستاهای فلسطینی‌نشین ترسیم شود. ریشه این مشکلات در یک کلمه «اشغالگری» است؛ صهیونیست‌ها شرایطی در کرانه باختری ایجاد کرده‌اند که فلسطینی‌ها هر روز باید منتظر تحقیر، سلب آزادی، بازداشت و تیراندازی مأموران باشند. به خصوص در شرایطی که تشکیلات خودگردان نیز در این معادله طرف صهیونیست‌ها را می‌گیرد.

کرانه باختری (بخش غربی رود اردن، دلیل این نامگذاری موضوع مفصلی است که در فرصت دیگری باید بدان پرداخت.) ۲۱ درصد مساحت کل فلسطین تقریب به ۵,۸۶۰ کیلومتر مربع وسعت دارد.


نارنجی: کرانه باختری، سبز: غزه

ایست‌ بازرسی‌ها و موانع

طبق آمار دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) در تاریخ ژوئن ۲۰۱۸، بیش از ۷۰۵ مورد موانع از قبیل ایست و بازرسی، مسدود کردن راهها، دیوارکشی، فنس‌کشی و حفر خندق در کرانه باختری (به جز قدس شرقی)، آزادی عبور و مرور فلسطینی‌ها را با محدودیت شدید مواجه کرده است.

به نوشته روزنامه اسرائیل هیوم در تاریخ ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱، ۱۵۰ شهرک صهیونیست‌نشین با جمعیتی معادل ۴۷۶ هزار صهیونیست در کرانه باختری تاکنون ساخته شده است. پراکندگی این شهرک‌ها از جنوب تا شمال و مرکز کرانه باختری را در بر گرفته است. یک فلسطینی برای سفر از شهری به شهر دیگر چندین شهرک صهیونیست‌نشین را در مسیر خود می بیند. کافی است پلاک خودرو فلسطینی باشد، آن زمان در هر مقر ایست و بازرسی باید توقف کند تا به طور کامل مورد بازرسی قرار گیرد. رفتار صهیونیست‌ها در کنار این سختی‌ها، خودش عذاب دیگری است.

«احمد رشید» ساکن شهر الخلیل در این باره به وبگاه العربی الجدید گفت که برای سفر به نابلس که در حالت عادی نیم ساعت زمان نیاز است، باید گاهی تا پنج ساعت زمان صرف کند. به گفته وی برخی جاده‌ها با خاکریز مسدود شده و فلسطینی‌ها فقط باید از یک جاده‌ای که رژیم صهیونیستی در نظر گرفته حرکت کنند و در دهها مرکز ایست و بازرسی مورد بازجویی قرار گیرند.

«محمود التمیمی» معلم روستای «دیر نظام» است. او به خبرگزاری آناتولی گفت که هنگام بازگشت به روستا ناگهان مشاهده کرده که مأموران رژیم صهیونیستی ورودی روستا را مسدود کرده‌اند. او هرچه اصرار می‌کند اجازه ورود به روستا را نمی‌یابد و مأموران به او می‌گویند که باید چندین روستا را دور زده تا از بخش دیگر روستا وارد شود. بنابراین التمیمی که می‌توانست در عرض پنج دقیقه وارد خانه‌اش شود، دو ساعت رانندگی کرد تا با عبور از روستاهای دیگر بتواند وارد محل زندگی خود شود.

او گفت که روستایش به یک زندان بزرگ تبدیل شده است و اهالی برای سفر به روستای مجاور به جای سه کیلومتر باید ۴۰ کیلومتر رانندگی کنند.


موانع موجود در جاده‌ها در کرانه باختری (دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل -OCHA)

به گفته دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) وجود این موانع و ایست و بازرسی‌ها زندگی عادی فلسطینی‌ها را مختل کرده است.

سیاست نژادی

سازمان دیدبان حقوق بشر جهانی در تاریخ ۲۷ آوریل گذشته در گزارشی به سیاست جداسازی‌نژادی (آپارتاید) از جانب رژیم صهیونیستی در کرانه باختری پرداخت و نوشت که ۵۴ سال است که مقامات اسرائیلی شروع به انتقال یهودیان به اراضی اشغالی کرانه باختری کرده‌ و تمامی تسهیلات و امکانات ممکن برای تشویق خانواده‌ها جهت کوچ به این منطقه را در نظر گرفته‌اند.

رژیم اسرائیل به هر یهودی که خواستار سکونت در شهرک‌های کرانه باختری باشد، یک خانه رایگان اهدا می‌کند و بسیاری از خدمات در این شهرک‌ها مشمول مالیات نمی‌شود اما در مقابل ساکنان فلسطینی دچار انواع محدودیت‌ها هستند. کنترل امنیتی کرانه باختری در دست صهیونیست‌هاست و نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان دایره عمل محدودی دارند. همان دایره محدود هم در خدمت صهیونیست‌هاست. هنگامی که حکم توسعه یک شهرک صهیونیست‌نشین صادر می‌شود، به سهولت تمام زمین‌های فلسطینی‌ها غصب و مزارعشان تخریب می‌شود تا در اختیار صهیونیست‌ها قرار گیرد.

فلسطینی‌ها در شهرهای کاملا فلسطینی نیز آزادی ندارند، عبور و مرور و انتقال کالا در کنترل صهیونیست‌هاست. بازداشت‌های خودسرانه و یورش‌های شبانه به خانه‌های فلسطینی‌ها در حالی که اهالی خواب هستند، به یک اتفاق همیشگی در کرانه باختری تبدیل شده است. دادگاه رژیم صهیونیستی هر حکمی که نهادهای امنیتی بخواهند فی الفور صادر می‌کنند. علاوه بر این شهرک‌نشینان نیز هر زمانی که بخواهند بدون حکم دادگاه و با پشتیبانی نظامی وارد روستاهای فلسطینی‌ها شده و شروع به ضرب و شتم افراد و تخریب اموال عمومی و خصوصی فلسطینی‌ها می‌کنند.

دیدبان در ادامه گزارش خود نوشت که مقامات رژیم اسرائیل به وضوح گفته‌اند که قصد دارند این سیاست را تا ابد ادامه دهند و از شهرک‌سازی در زمین‌های فلسطینی‌ها دست نخواهند کشید.


این نقشه به خوبی وضعیت زندگی فلسطینی‌ها در کرانه باختری را توضیح می‌دهد

در مقابل اما فلسطینی‌ها اجازه ساخت و ساز و حتی مرمت خانه‌هایشان در کرانه باختری را ندارند، از این رو پس از فرسودگی شدید بافت خانه مجبور به ترک آن می‌شوند. دیدبان حقوق بشر این سیاست را «غیر انسانی» توصیف کرد.

همچنین صدها هزار فلسطینی خارج از کرانه باختری حق ورود و سکونت در این منطقه را ندارند. هیچ آواره‌ای حق بازگشت ندارد گویا که هیچ زمانی در فلسطین زندگی نکرده است، اما یهودیان می‌توانند از آمریکایی جنوبی آمده و در کرانه باختری ادعای مالکیت کنند.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی نیز ماه گذشته در گزارشی نوشت که فلسطینی‌ها در کرانه باختری زندگی عزتمندانه‌ای ندارند. طبق این گزارش علاوه بر مراکز ایست و بازرسی که یکی از اصلی‌ترین عوامل اختلال در زندگی فلسطینی‌هاست، دیوارکشی نیز نقض صریح حقوق بشر محسوب می‌شود.

در این گزارش این کمیته آمده است که رژیم اسرائیل آشکارا در پی مسلط کردن یهودیان اسرائیلی بر فلسطینی‌ها در تمامی اراضی اشغالی است و این هدف را با اقدامات غیر انسانی پیش می‌برد.

منبع: فارس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.