به گزارش قدس خراسان، کسب و کارهای خانگی از مشاغلی است که سن و سال نمی‌شناسد و بسیاری از افراد و خانواده‌ها به سراغ آن می‌روند تا از امکاناتی که در حیطه زندگی خود دارند به بهترین نحو استفاده کنند.
زهرا جوادی یکی از بانوان با همت مشهدی است که پس از بازنشستگی خود از نیروهای مسلح، شروع به تولید میوه خشک کرد.
وی در این باره گفت: چهار سال پیش با توجه به اینکه فرزندانم ازدواج کرده بودند پس از بازنشستگی با انواع کلاس‌های ورزشی و آموزشی خودم را سرگرم کرده بودم، اما زمان زیادی از دست می‌دادم. در ذهنم بود برخی خانم‌ها مجبورند کار کنند و دوست داشتم در حد وسع خودم برای افراد فرصت کار کردن فراهم کنم و تصمیم گرفتم کاری را شروع کنم.
آزمون و خطا در تولید
عضو کانون زنان بازرگان ادامه داد: همسرم کوهنورد و طبیعت‌گرد است و هرازگاهی من با او همراه می‌شدم. کسانی که کوه‌نوردی می‌روند دوست دارند کوله‌بارشان سبک باشد و این نیاز در ذهنم به صورت جدی دغدغه شد تا اینکه در یک آجیل‌فروشی میوه خشک را دیدم و به ذهنم رسید چقدر مناسب امثال همسرم است و به سراغ تولید میوه خشک رفتم.
جوادی مزیت‌های میوه خشک را این‌گونه برشمرد: سبکی مزیت میوه خشک است و می‌توان به مدت طولانی آن را نگه داشت و این محصولات کالری بیشتری دارند.
وی درباره آغاز به کارش توضیح داد: از سیفی‌جات شروع کردم چون ارزان‌تر بود و با اینکه آموزش دیده بودم می‌ترسیدم از میوه خشک نتیجه نگیرم. نخستین محصول تولیدی من پیاز خشک بود. شروع به برش زدن پیاز کردم، دستگاه من مشکلی پیدا کرد و مهندسی که برای تعمیر آن آمده بود پیازهایی که خشک کرده بودم را دید و خیلی از خشک شدن و کیفیت آن نسبت به محصولاتی که دیده بود تعریف کرد و همین بازخورد موجب شد تا خشک کردن میوه را در ادامه شروع کنم.
بانوی کارآفرین مشهدی اظهار کرد: در اوایل کار حدود ۶ ماه هیچ سودی نداشتم و یک سالی است که با فروش در نمایشگاه‌ها آشنا شده‌ام و در نمایشگاه‌های مختلف سرتاسر کشور شرکت می‌کنم و محصولات تولیدی‌ام را ارائه می‌دهم و از این طریق مشتری ثابت خودم را پیدا کردم. افراد از محصولات من خرید می‌کنند و با کیفیت و طعمی که میوه‌های خشک دارد هم خودشان مشتری می‌شوند و هم به اطرافیان خود توصیه می‌کنند.
گسترش کسب‌وکار خانوادگی
وی ادامه می‌دهد: برای شروع کار، زیرزمین خانه‌مان که بی‌استفاده بود را تجهیز کردم و تصمیم گرفتم اگر رشد کرد کار خانگی را به کار کارگاهی تبدیل کنم. در ابتدا با ۲۰ میلیون سرمایه به تنهایی شروع کردم و پس از کمی فعالیت دیدم در خانواده و اطرافیانم سرمایه‌های کوچک و بی‌استفاده‌ای وجود دارد، تصمیم گرفتم این سرمایه‌ها را مدیریت کنم. یک شرکت تعاونی با کمک خانواده و دوستانم به ثبت رساندم و با خرید دستگاه‌های پیشرفته‌تر کار را ارتقا دادم و در حال حاضر ۱۵ نیروی خانم که تعدادی از آن‌ها سرپرست خانوار هستند به همراه خانواده‌ام در فرایند تولید مشارکت دارند.
جوادی به صنعت نوپای میوه خشک و رشد آن در کشور اشاره کرد و ادامه داد: در ابتدای کار، میوه اسلایس شده خشک می‌کردم و در ادامه تولید حبه میوه که کار جدیدتری است را انجام دادم و اولین نفری بودم که در استان این کار را انجام دادم و الان یکی از کارهای تخصصی شرکت تعاونی ما تولید حبه میوه است.
وی با یادآوری مشکلات پیش آمده در مسیر توسعه کار تولیدی خود عنوان کرد: برای یادگیری تولید حبه میوه موانعی وجود داشت و کسانی که در تهران و تبریز کار تولید را شروع کرده بودند از اینکه آموزش بدهند خودداری می‌کردند و زمانی که تماس می‌گرفتم به محض اینکه کلمه آموزش را می‌شنیدند تلفن را قطع می‌کردند، آزمون و خطاهای خودم هم به نتیجه نرسید تا اینکه در نهایت برای یادگیری تولید این محصول یک تولیدکننده در کرمانشاه پیدا کردم که نحوه تولید حبه میوه را به من آموزش داد و دو سالی است که این محصول را تولید می‌کنیم.
جلوگیری از اسراف میوه با تولید بهینه
بانوی تولیدکننده مشهدی در ادامه گفت: در تولید میوه خشک، شکستگی ریز اسلایس میوه را «پرتی میوه» می‌گویند که اصطلاحی عامیانه است، در قبل از یادگیری حبه میوه، این موارد بی‌استفاده بود و بازاری نداشت اما در فرایند تولید حبه میوه از همین پرتی میوه‌ها استفاده می‌کنیم و خود این کار ارزش افزوده خوبی ایجاد می‌کند و جلو اسراف را می‌گیرد.
جوادی با یادآوری تجربیات کاری خود عنوان کرد: در این کار یاد گرفته‌ایم دورریزی نداشته باشیم مثلاً از پوست میوه‌ها سرکه‌ای می‌اندازیم که میوه‌ها را با آن‌ها شستشو دهیم، میوه اسلایس شده را تبدیل به میوه خشک می‌کنیم و پرتی‌های میوه را تبدیل به حبه میوه می‌کنیم و به عنوان مثال یک سیب هیچ دورریزی ندارد.
وی به فرصت تنوع میوه‌ای در کشور اشاره کرد و گفت: میوه‌های استان خراسان بیشتر شامل سیب، هلو، شلیل، زردآلو، انبه و بعضی از سیفی‌جات است و کمبود بقیه میوه‌ها را یا از بازار تهیه می‌کنیم و یا از همکاران دیگر در سایر استان‌ها می‌خریم. برای تأمین میوه‌ها هم با باغدار صحبت می‌کنیم و میوه‌های یک باغ را برای تهیه میوه خشک و حبه میوه در نظر می‌گیریم. گاهی اوقات خود باغدار هم محصولاتش را برای خشک کردن به ما می‌دهد و ما فقط میوه را خشک می‌کنیم و در اختیار باغدار می‌گذاریم تا خودش برای فروش اقدام کند.
جوادی تصریح کرد: هنگامی که میوه یک باغ به دست ما می‌رسد میوه‌ها را دسته‌بندی می‌کنیم، میوه‌های خوب تبدیل به اسلایس میوه خشک، میوه‌های متوسط تبدیل به حبه میوه و دمنوش و میوه‌های درجه پایین‌تر تبدیل به سرکه می‌شود و برای هر نوع میوه‌ای یک راهکار داریم تا به بهترین نحو استفاده شود.
عضو کانون زنان بازرگان تأکید کرد: مردم از نظر اقتصادی واقعاً در مضیقه‌اند و کسانی که توانایی دارند کارهای کوچک و خانگی را شروع کنند می‌توانند کمک حال اقتصاد خانواده‌ها باشند. در بحث فروش مشکلی ندارم اما از مسئولان تقاضا دارم به بانوانی که تولید دارند کمک کنند تا با فروش محصولاتشان بتوانند از کاری که دارند به درآمد برسند.
وی در پایان گفت: خیلی‌ها به من می‌گویند بعد از بازنشستگی حقوق خودت را داشتی و بهترین فرصت بود که به تفریح و مسافرت بپردازی، اما همان دغدغه ایجاد شغل برای دیگران که هنوز هم برای من مهم است و اینکه توان و امکان ایجاد اشتغال برای افراد به ویژه خانم‌ها را داشتم، سبب شد وارد این مسیر شوم. مثلاً یکی دو تا از خانم‌ها در تأمین هزینه تحصیل بچه‌هایشان مشکل داشتند و با آمدن سرکار و دریافت همین مقدار حقوقی که به آن‌ها پرداخت می‌شود توانستند به زندگی خود و بچه‌هایشان رونقی بدهند که برای من بزرگ‌ترین مشوق است و به نظر من کسب و کار خانگی بهینه‌سازی و مدیریت سرمایه‌های اندک است.
خبرنگار: طاهره فجرداودلی
نظر شما