سرقولمان هستیم
در فهرست رخدادهای پیش و پس از انقلاب اسلامی دست‌کم هفت مورد با سند یا بدون سند وجود دارد که به تلاش برای ترور امام(ره) مربوط می‌شود. نخستین موردش همانی است که در مقدمه مطلب به آن اشاره شد. البته به جز روزشمار سایت ‌های معتبر تاریخی، بعید است بتوانید در اینترنت سند و مدرکی برای اینکه صدام پیشنهاد ترور امام(ره) در عراق را به رژیم پهلوی داده باشد، پیدا کنید. منتها شواهدی از اوضاع آن روزگار وجود دارد که نشان می‌دهد این پیشنهاد احتمالاً مطرح شده است. رژیم پهلوی و حاکمیت بعث عراق چند سالی بود به تنش‌ها میان خود پایان داده و دیگر از مخالفان یکدیگر حمایت نمی‌کردند.

از وقتی هم امام‌(ره) در تبعید، از ترکیه به عراق رفته بود و از آنجا انقلاب ایران را رهبری می‌کرد، رژیم ایران چندبار با نامه‌نگاری یا دیدارهای دیپلماتیک از عراقی‌ها خواسته بود مانع فعالیت‌های امام(ره) شوند. رژیم بعث در این زمینه همه تلاش خود را انجام داده و محدودیت‌های مختلفی ایجاد کرده بود، اما حرف‌هایی که امام(ره) در مصاحبه با«لوموند» زد بدجوری رژیم‌های ایران و بعث را به دردسر انداخت. پس بعید نیست در این فاصله صدام با آگاهی از اینکه رژیم پهلوی حاضر نیست پیه پیامدهای ترور امام(ره) را به تنش بمالد و اجازه بدهد شعله‌های انقلاب شعله‌ورتر شود، با این پیشنهاد فقط خواسته باشد به طرف ایرانی بگوید ما به توافق پایبند و سرقول و قرارمان هستیم.

بمب بالشی
طرح تروری که طبق اسناد ساواک، فرانسوی‌ها قصد داشتند امام(ره) را به ایتالیا کشانده و موجبات سوءقصد را فراهم کنند. طرح ربایش و به شهادت رساندن امام(ره) در مسیر پاریس به تهران. طرح کودتای نقاب(نوژه) که حذف فیزیکی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی را به دنبال داشت. بمبی که قرار بود پیش از واقعه ۸ شهریور داخل کیف دستی به محل سکونت امام(ره) برده شده و منفجرشود و همچنین طرح تروری که با دستگیری قطب‌زاده  لو رفت. موارد سوم تا هفتم ازجمله نقشه‌های ناکام ترور امام(ره) است. با این حساب می‌ماند طرح دوم ترور که لابد فکر می‌کنید آن را از قلم انداخته‌ایم.

این طرح البته با وجود اینکه از «الشرق الاوسط» و «ایندیپندنت» بگیرید تا سایت‌های معتبر داخلی مدتی پیش آن را مطرح کردند، اما بیشتر به یک داستان تخیلی و حتی خالی‌بندی‌های اطلاعاتی شبیه است تا واقعیت. «سالم الجمیلی» افسر اطلاعاتی رژیم بعث که پس از سقوط صدام توسط آمریکایی‌ها دستگیر و بعد هم به اردن فرستاده شد مدعی است: «ترور امام(ره) از سال‌ها پیش در اطلاعات عراق مورد بررسی بود... بمبی که داخل ضبط صوت جاسازی و منجر به مجروحیت (آیت‌الله) خامنه‌ای شد در اصل قرار بود (آیت‌الله) خمینی را هدف قرار دهد که ممکن نشد. مدتی بعد یعنی در سال۱۹۸۱ این امکان به وجود آمد که برزان التکریتی طرح ترور را به اجرا بگذارد... یک بمب داخل بالش کوچکی جاسازی شد وتوسط یک روحانی مرتبط با مجاهدین خلق به محل اقامت (آیت‌الله) خمینی منتقل شد...اما بمب به دلیل یک اشتباه، زمانی که (آیت‌الله) خمینی بیرون از منزل بود منفجر شد!». 
حالا بماند که امام(ره) در سال‌های مورد ادعای افسر بعثتی هیچ‌وقت از محل اقامت خود خارج نشد، اما داستان‌سرایی «الجمیلی» آدم را یاد «سعید الصحاف» وزیر اطلاع‌رسانی صدام  می‌اندازد که وقتی آمریکایی‌ها فرودگاه بغداد را هم اشغال کرده بودند او از روی پشت‌بام وزارتخانه‌اش مصاحبه و اعلام می‌کرد همه چیز آرام و آمریکایی‌ها در حال فرارند!