شرکت‌های دانش بنیان، به ویژه شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا، اغلب محصول یا محصولاتی دارند که تاکنون موفق به فروش آن نشده‌اند یا در بهترین حالت، فروش بسیار محدودی داشته‌اند.
چنانچه این محصول از نوعی باشد که مشتری نهایی آن صرفا دستگاه‌های دولتی، خصولتی، عمومی و شرکت‌ها و موسسات وابسته به آنها باشد، موضوع فروش تولیدات بار اول بسیار پیچیده‌تر خواهد بود.
دانش بنیان ها برای فروش محصولات شان با مشکلات جدی مواجه هستند. شرکت دانش بنیان باید برای فروش محصولش وارد فرآیند مناقصه شود. لازمه ورود به فرآیند مناقصه این است که شرکت دانش‌بنیان موفق شده باشد محصولات خود را در لیست بلند دستگاه متقاضی محصول ثبت نماید یا دارای رتبه پیمانکاری قابل قبول برای ورود به مناقصه باشد. به دلیل نداشتن مرجع و سابقه فروش قابل قبول، این امر برای بسیاری از شرکت‌های دانش بنیان میسر نیست.
این مساله وقتی بغرنج تر می شود که محصول شرکت دانش بنیان برای اولین بار در کشور عرضه شود و مشابه آن در کشور قبلا تولید و تجاری نشده باشد. قانون ترک تشریفات مناقصه برای تولیدات بار اول این مشکل را حل می کند و نوعی بازارسازی برای محصولات دانش بنیان به حساب می آید.
به زعم کارشناسان، قانون مورد بحث بستری برای دانش بنیان ها ایجاد می کند که بدون نیاز به طی کردن فرآیند مناقصه و بروکراسی های اداری پیچیده به عرضه ی محصولات خود به شرکت ها، سازمان ها و موسسات دولتی بپردازند.
ایمان زنگنه اقتصاددان در خصوص طرح تولید بار اول معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و قانون ترک تشریفات مناقصه با اشاره به این موضوع که یکی از مهم ترین دغدغه های شرکت های دانش بنیان که اغلب به تولید محصولات تولید بار اول می پردازند، پیدا کردن بازار فروش است، به خبرنگار قدس تصریح کرد: از آنجائیکه شرکت های دانش بنیان قدمت چندانی ندارند و معمولاً نوپا هستند، در بازاریابی و پیدا کردن بازار فروش مشکلات جدی دارند.
وی ادامه داد: لازم است از طریق سازوکارهای ویژه ای مانند طرح تولید بار اول معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و قانون ترک تشریفات مناقصه، زمینه ی ورود دانش بنیان ها را به عرصه ی ارائه ی محصول به شرکت های دولتی فراهم کنیم.
این اقتصاددان توضیح داد: در واقع طرح های حمایتی از تولیدات بار اول و ترک تشریفات مناقصه، به شرکت ها کمک می کند که در ابتدا رزومه ای برای فروش محصول داشته باشند و بتوانند مهارت و توان خود را نشان دهند. در غیاب چنین روندهایی نمی توانیم انتظار داشته باشیم که دانش بنیان ها به تکامل برسند.
زنگنه گفت: پیشنهاد ما این است که شرکت ها، سازمان ها و وزارتخانه های دولتی در زمینه هایی که نیاز به محصولی دارند که در مرز دانش هستند، تولید آن ها را از طریق ثبت سفارش به دانش بنیان ها بسپرند. به این ترتیب، از یک طرف در شرایط تحریمی فعلی به خلق ارزش برای اقتصاد کشور می پردازیم و از طرف دیگر، از دانش بنیان ها حمایت به عمل می آوریم و زمینه ی رشد آن ها را فراهم می کنیم.
وی ادامه داد: مهم است که به دانش بنیان ها اعتماد کنیم و اولین طرح را به آن ها بسپاریم. در طرح های بعدی قطعاً با سهولت بیشتری این شرکت ها فعالیت می کنند و و عملکرد بهتری خواهند داشت.
این اقتصاددان در مورد بازارسازی چند میلیاردی برای دانش بنیان ها توضیح داد: چنانچه سفارش به این شرکت ها به لحاظ تعداد و تکرار بالا باشد، دلگرمی خوبی برای شرکت های دانش بنیان به وجود می آوریم که در راستای رفع نیازهای داخلی گام بردارند و در نهایت سهم قابل توجهی در تولید ناخالص ملی کشور برعهده بگیرند.
وی تأکید کرد: از طریق قانون ترک مناقصه، هزینه های دانش بنیان ها در حوزه ی عقد قرارداد، شرکت در فرآیند مناقصه و بازاریابی را از بین برده ایم. این طور حمایت ها از دانش بنیان ها کمک بزرگی به رشد آن ها می کند و کمک بزرگی در جهت توسعه بازار اکوسیستم اقتصاد دانش بنیان است.
نظر شما