به گزارش قدس آنلاین، میزان مشارکت در این انتخابات به حدود ۴۱ درصد رسید و ۲۵ میلیون نفر از مردم آرای خود را در صندوق‌های رأی ریختند.
باوجود هجمه‌های شبانه‌روزی رسانه‌های بیگانه، آمار مشارکت نسبت به انتخابات دوره قبل مجلس، یک میلیون نفر افزایش داشته است. این مسئله از یک‌سو جای شکرگزاری دارد، اما از سویی دیگر این میزان مشارکت نشان‌دهنده فاصله میان انتظارات مردم و واقعیات موجود است.
البته نباید این میزان مشارکت را قهر مردم با صندوق‌های رأی تلقی کرد. این بار هم مردم فراتر از انتظارات پای کار نظام ایستاده‌اند، تا جایی که محاسبات دستگاه رسانه‌ای غربی به چالش کشیده شد.
پیش‌بینی اشتباه و ذوق‌زدگی گاردین
گاردین در زمان تمدید ساعت انتخابات نوشت: در انتخابات ایران با نزدیک شدن به ساعات شمارش صندوق‌های رأی، میزان مشارکت به پایین‌ترین حد خود رسید. تمدید ساعت رأی‌گیری نمی‌تواند میزان مشارکت را از کمترین میزان قبلی از انتخابات ۲۰۲۰ افزایش دهد و این ادعاها را تقویت می‌کند که مردم با ماندن در خانه نظام را رد می‌کنند.
این رسانه انگلیسی تلویحاً عدم حضور مردم را فاصله گرفتن از جمهوریت اذعان می‌کند و می‌نویسد: پس از ۱۰ ساعت رأی‌گیری، میزان مشارکت تنها ۲۷ درصد بود و در تهران پس از هشت ساعت فقط ۱۲ درصد مشارکت داشتند.
البته باید تأکید کرد نکته‌ای که برخی از خبرنگاران درباره آمار گاردین -مشارکت ۲۷ درصدی ایران- نوشته‌اند اشتباه است. گاردین صرفاً آمار را در ساعت‌های مختلف مطرح می‌کند. اما ذوق زدگی گاردین و انتشارآمارهای پایین از ایران جای سؤال دارد. پس از مدت کوتاهی گاردین مطلب خود را ویرایش می کند و محتوا را تغییر می دهد، اما این تنها بخشی از واکنش‌ها بود.
انتخابات استبدادی؛ مفهومی متناقض
خبرگزاری رویترز درباره انتخابات مجلس شورای اسلامی، در روز جمعه ۱۱اسفند نوشت: «گزارش‌های غیررسمی میزان مشارکت مردم در این انتخابات را -که آزمونی برای مشروعیت جمهوری اسلامی تلقی می‌شود- حدود ۴۰درصد تخمین زد و کمترین میزان مشارکت از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تاکنون رقم خورد».
این گزارش، با اشاره به آنکه انتخابات روز جمعه به عقیده برخی گروه‌ها و افراد از جمله اصلاح‌طلبان «غیرآزاد و ناعادلانه» بود، تأکید کرد رقابت اساساً میان تندروها و محافظه‌کارانی بود که وفاداری‌شان به آرمان‌های انقلاب اسلامی را اعلام کردند.
ایندیپندنت هم نوشت : انتخابات به شیوه کلبیون و مستبدان! انتخابات موقعی معنا پیدا می‌کند که تحلیل‌های گوناگون و برنامه‌های متفاوت و ارزیابی‌های رقیب با آزادی و صداقت به رأی‌دهندگان عرضه شود».
حال جای این پرسش است که اگر نظام ایران قرار است مانند مستبدان حرف خود را به کرسی بنشاند، چرا اصولاً انتخابات را علم کرده است و مردم را با تبلیغات مختلف دعوت به مشارکت می‌کند و اینکه چرا ایندیپندنت و رویترز هیچ‌گاه انگ استبداد به عربستان نمی‌زنند که حتی یک‌بار نیز انتخابات آزاد برگزار نکرده‌اند.
به نظر می‌رسد کینه اینان نسبت به جمهوری اسلامی آن قدر بالاست که اجازه دیدن واقعیت را به آن‌ها نمی‌دهد.
آمار مشارکت زیر ۲۰ درصد در برخی کشورهای توسعه‌یافته
از سوی دیگر نگاهی به آمارهای مشارکت در انتخابات در کشورهای مختلف نشان می دهد طبق آمار استاتیستا میزان مشارکت در میان دامنه ۴۲ تا ۶۱ درصد بوده است. این میزان مشارکت در سال ۲۰۱۴ به پایین‌ترین حد خود یعنی ۶۱/۴۲درصد رسیده است.
بنابراین می‌توان گفت بازهم باید شاهد رویکرد مواجهه دوگانه در مقوله مشارکت مردم در انتخابات باشیم. آمارهای مشارکت پارلمانی اگر در کشورهای اروپایی حتی زیر ۲۰ درصد باشد، مشکلی ندارد و دموکراسی محسوب می‌شود اما آمار ۴۱ درصدی مشارکت ایران دیکتاتوری را نشان می‌دهد.
نظر شما