البته آنچه من از عبارت «ابتکارات ملت» متوجه می‌شوم: نوآوری و به‌کارگیری دانش و فناوری نوین توسط بنگاه‌های اقتصادی بخش خصوصی و البته این خود به زبان ساده، به‌کارگیری خِرد اقتصادی در ابعاد کلان توسط مسئولان و مدیران است.
بدانیم مشکلات اقتصادی این روزها، یک شَبه ایجاد نشده که یک شبه و با یک دستور و به خط کردن و نسخه‌های ضرب‌العجلی همچون فست‌فود (غذای فوری) برطرف شود! بلکه با تلاش دائم در میان‌مدت و بلندمدت باید به اهداف رسید.
نه شایسته بلکه بایسته است مسئولان دولتی باور کنند و گوش فرا دهند که مشارکت مردم یعنی مشارکت بخش خصوصی و بخش خصوصی یا همان مردم، با نهادهای عمومی و انواع خصولتی‌ها تفاوت دارند. حتی شرکت‌های به ظاهر خصوصی که مدیریتشان به نوعی زیر بلیت دولت است، به مفهوم مشارکت مردمی نیستند. دقت کنیم خصوصی‌سازی به معنی واگذاری به خصولتی‌ها و استفاده از این شرکت‌ها به عنوان حیاط خلوت دولت و یا نهادهای عمومی نیست.
بهبود اوضاع اقتصادی در همه مسائل کشور اثرگذار است، یعنی همه دست‌اندرکاران و جناح‌های مختلف، دست از شعار و سیاسی‌کاری بردارند و همگی با استفاده از زیرساخت‌های موجود، با تکیه بر ابتکارات مردمی و البته قدرت مدیریت فعالان اقتصادی و با به‌کارگیری شایسته نیروی جوان تحصیلکرده و شرکت‌های دانش‌بنیان، برای پیشرفت محسوس اقتصادی کشور تلاش کنیم و نتیجه این تلاش محسوس باشد یعنی مردم نتیجه بهبود را در زندگی و معیشت خود ببینند؛ نه اینکه فقط شعار دهیم اوضاع خوب شده است.
اما کلیدی‌ترین مفهوم در شعار سال، واژه «جهش» است. جهش با رشد و افزایش متفاوت است. افزایش یا رشد تولید یعنی ظرفیت‌های موجود بلااستفاده نصب‌شده در تولید به‌کارگرفته شود و تولید افزایش یابد، اما واژه جهش، از جنس تغییر در مقیاس تولید است. یعنی علاوه بر ظرفیت نصب‌شده و موجود و البته بلااستفاده تولید، ظرفیت‌های جدید تولیدی نصب و مقیاس تولید ناخالص داخلی در سطح اقتصاد کلان متحول شود که این تغییر مقیاس با توجه به منحنی امکانات تولید موجود، یعنی تأثیر فناوری نوین در افزایش ظرفیت تولید صرفاً با اتکا به همین منابع موجود، با شعار و دستور محقق نخواهد شد.
انواع موانع به ظاهر قانونی همچون نرخ‌های بیمه و مالیات، فرار بخش اعظم سرمایه‌ها از فعالیت‌های تولیدی،اخذ مالیات از پایه‌های شناخته‌شده و آوار شدن هزینه‌های مختلف بر سر بنگاه اقتصادی، انواع انحصار و رانت‌ها و فعالیت‌های غیرشفاف، جزو موانع اصلی افزایش تولید به شمار می‌روند. اما با همه این اقدام‌های تازه، اول راه هستیم چراکه محصول تولید شده نیازمند بازار است و در توسعه بازار، تحریم نعمت نیست بلکه مانع توسعه تولید و کسب درآمد برای بخش خصوصی است. دور زدن تحریم اگرچه در کوتاه‌مدت الزامی است اما به مفهوم افزایش قابل‌توجه هزینه‌های تولید برای بخش خصوصی و مردم است، یعنی باید بتوانیم محصول تولید شده را در بازارهای جهانی عرضه کنیم.
نظر شما