در چند روز گذشته، خبرهایی مبنی بر گرفتار شدن تعداد زیادی جوجه فلامینگو در دریاچه بختگان استان فارس منتشر شد که باعث توجه طبیعت دوستان و رسانه‌ها به این اتفاق شد.

بخت با فلامینگوهای بختگان یار نبود

قدس آنلاین- در چند روز گذشته، خبرهایی مبنی بر گرفتار شدن تعداد زیادی جوجه فلامینگو در دریاچه بختگان استان فارس منتشر شد که باعث توجه طبیعت دوستان و رسانه‌ها به این اتفاق شد.

این ماجرا بهانه‌ای شد تا در تماسی با «رسول حاجی باقری» فعال محیط زیست و دبیر تشکل مردمی دیده‌بان استهبان از چند و چون این ماجرا بپرسم و او درباره فعالیت‌های انجام گرفته و یا در دست انجام بگوید.

* حفر چاه‌های غیرمجاز؛ گناه بزرگ ما انسان ها

وی با بیان اینکه سفر فلامینگوها به دریاچه بختگان پروسه طبیعی است که اتفاق می‌افتد، می‌گوید: این فلامینگوها برای گذران زمستان از سیبری و روسیه به این مناطق کوچ می‌کنند و امسال ترجیح آن‌ها این بود که در این منطقه تخمگذاری کنند، اما بخت با آن‌ها تا پایان کار همراه نبود.

 وی با یادآوری اتفاق مشابهی برای فلامینگوها در چند سال قبل می‌گوید: سال ۱۳۸۶ کوچ این پرنده‌های مهاجر همزمان شد با شروع خشکسالی‌ها که باعث شد در آن سال بنا بر آمار، ۲۰۰۰ فلامینگو کشته شوند.

حاجی باقری با بیان اینکه عامل این اتفاق ناگوار، عملکرد بد ما انسان‌ها در حفر چاه‌های غیرمجاز و نداشتن مدیریت برای آب در کنار بارندگی‌های کم است، تأکید می‌کند: در سالهای اخیر، هر سال مشکل آب تا حد خشکی کامل را شاهد بودیم تا سال جاری که به خاطر بارندگی خوب شاهد آبگیری دریاچه بختگان بودیم که بی سابقه بود و این باعث شد، فلامینگوها تخمگذاری کنند، اما متأسفانه به خاطر گرمای زیاد هوا و تشنگی زیادِ دریاچه، دوباره در مردادماه شاهد خشکی دریاچه بودیم.

* مردم و محیط زیست دست به کار شدند، اما...

وی می‌افزاید: وضعیت به گونه‌ای پیش رفت که اداره کل محیط زیست فارس به ماجرا ورود پیدا کرد و در سمت شمال دریاچه یعنی روستای بستروم، مردم و محیط بانان کانال هایی حفر کردند که باعث شد، آب اطراف کانال در بستر دریاچه کشیده شده و در کانال‌ها جمع بشود، اما این آب به علت املاح بالا و نمک فراوان به کار این پرنده‌ها نیامد.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه جوجه فلامینگوها به علت کمبود آب و غذا شرایط سختی را از سر می‌گذرانند، تصریح می‌کند: در گفت‌وگو و همفکری با دوستان در محیط زیست به این نتیجه رسیدیم که در بستر بختگان حوضچه‌ها و استخرهایی را بسازیم و آب «لب‌شور» را از چاهایی در منطقه جنوب یعنی استهبان با تانکر به این حوضچه‌ها و استخرها منتقل کنیم و بعد از ساخت این حوضچه‌ها در قالب گروهی ۲۰ نفره از سمت شمال دریاچه با دقت و حوصله فراوان فلامینگوها را به سمت این استخرها هدایت کنیم تا وارد این حوضچه‌ها بشوند.

* غذارسانی به جوجه فلامینگوها

وی درباره چگونگی تغذیه این جوجه‌ها نیز می‌گوید: بعد از انجام این برنامه باید به فکر تغذیه فلامینگوها بود و غذارسانی به آن‌ها، هم می‌تواند به صورت دستی انجام شود و هم می‌توان در حالت پمپاژ آب به دریاچه‌ها، غذا را هم همراه آب به دریاچه‌ها پمپاژ کرد.

حاجی باقری با بیان اینکه در حال حاضر مشخص نیست چه تعداد جوجه فلامینگو تلف شده‌اند، می‌افزاید: وقتی آن‌ها را در این نقطه متمرکز کردیم، بهتر و راحت‌تر می‌توان به پایش آن‌ها پرداخت و آماری از تلفات آن‌ها هم به دست آورد.

* می‌توانستیم از اتفاق سال ۸۶ درس بیشتری بگیریم

این فعال محیط زیستی در پاسخ به این پرسش که چه قدر از اتفاق سال ۱۳۸۶ تجربه کسب کرده‌ایم، خاطرنشان می‌کند: می‌شد از آن اتفاق تجربه‌های بیشتر و بهتری کسب کرد اما فراموش نکنیم در کنار استفاده از تجربه‌ها به ابزار هم نیاز داریم. چیزی که امروز از مشکلات محیط بانان ماست، همین نبودِ امکانات است. هر چند باز هم این توقع را داریم که با توجه به آن اتفاق می‌بایست منتظر اتفاقی از این دست می‌بودیم و آمادگی بیشتری برای حل مشکل داشتیم.

وی در پایان با بیان اینکه صفر تا صد هزینه ساخت دریاچه‌ها را محیط زیست بر عهده گرفته است، می‌افزاید: از جوامع محلی در اجرای این برنامه می‌توان کمک گرفت چون آن‌ها تجربه زیست با این پرندگان و دریاچه را داشته‌اند.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.