به گزارش قدس آنلاین، 'توماس فریدمن' دارنده سه جایزه 'پولیتزر' و نویسنده هفت کتاب، در نوشتار خود در این روزنامه آمریکایی می افزاید: اگر این بار ورق برگردد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
گمانه زنی ها بر این است که انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 هم کم و بیش مشابه انتخابات های پیشین خواهد بود. 'دونالد ترامپ' (رئیس جمهوری آمریکا) تمام تکیه اش بر اقتصاد، موضوعات اجتماعی و مهاجرت و محور برنامه های تبلیغاتی نامزدهای دمکرات نیز بر نابرابری درآمدها؛ سوسیالیسم دمکراتیک و همچنین شخصیت و منش ترامپ خواهد بود که شمای کلی صحنه سیاست راست - چپ آمریکا در سال 2020 را تشکیل خواهد داد.
اما از نظر من؛ حقیقتی در اینجا خفته است که چنانچه بیدار شود؛ کل این جریان را به هم خواهد ریخت؛ 'مادر طبیعت'. اگر گرمای سوزان تابستان امسال که تماما تاثیر تغییرات جوی کره زمین است؛ به مرور زمان بدتر و شدیدتر شود و جان ها و مال های بیشتری را ببلعد؛ چه خواهد شد؟
اگر رویداد بزرگ 2020 برخلاف روال عادی جریان 'راست - چپ' نباشد، بلکه جریان جدیدی موسوم به 'گرما - سرما' و یا ' ترسالی و خشکسالی' باشد؛ آنگاه چه؟
اگر رویداد بزرگ 2020 ' کی به روسیه باخت؟' و یا ' کی به کره شمالی باخت؟ ' نباشد، بلکه درعوض، 'کی به کره زمین باخت؟' باشد، آنگاه چه؟
ما داریم از یک جهان طبیعی صحبت می کنیم. پس باید حسابی مراقب باشیم.
با نیم نگاهی به ویرانی هایی که تابستان سوزان امسال بر کل جهان وارد ساخته است؛ ندای 'مادر طبیعت' را به گوشمان می شنویم که دارد در گوش ما زمزمه می کند: 'شما به تلنگری که در این چندین سال گذشته بر شانه هایتان زدم، بی اعتنایی کردید، هیچ اشکالی ندارد. حالا بخشی از این هیولا و کمی آتش سوزی نشانتان می دهم تا حساب کار دستتان بیاید، نظرتان چیست؟'
مادر طبیعت آنگاه در زمزمه هایش ادامه می دهد:' اگر من کل اروپا را در آتش تنور بسوزانم چه؟ اگر کالیفرنیا بزرگ ترین و فعال ترین آتش سوزی تاریخ خود را که روزانه 460 کیلومتر پیشروی می کند، تجربه کند چه؟ اگر کشوری همچون سوئد شدیدترین حریق جنگل هایش را ظرف دهه های گذشته تجربه کند؛ چه؟ اصلا بالاتر، اگر حتی در قطب شمال هم دما به 86 درجه فارنهایت برسد؛ چه؟'
به شرق آسیا برویم.
ژاپن؛ تابستان امسال شاهد سنگین ترین بارش ها در تاریخ خود بود و تنها دو هفته بعد بالاترین دمای خود را تجربه کرد و 106 درجه فارنهایت در شهر 'کوماگایا' در شمال توکیو ثبت شد.
تابستان امسال دما در 'دره مرگ' واقع در شرق کالیفرنیا به 127 درجه فارنهایت رسید. استرالیا تابستان امسال شاهد سخت ترین خشکسالی در حافظه تاریخی خود بود به حدی که 'بی بی سی' گزارش داد کار به جایی رسیده که کشتن دام به مراتب ارزان تر از پرورش آن شده است.
به اعتراف دانشمندان علوم هواشناسی؛ تغییرات آب و هوایی، گرما را گرم تر ؛ رطوبت را مرطوب تر و خشکسالی را خشک تر می گرداند.
'هایدی کولن' دانشمند ارشد 'مرکز آب و هوا' در واشنگتن می گوید: این شرایط جوی فوق العاده خشنی که امروز کره زمین آن را تجربه می کند، اعم از امواج گرمای سوزان و سیل و خشکسالی، رویدادهایی هستند که از لحاظ علمی کاملا قابل پیش بینی بوده اند.
به عبارت ساده تر؛ 'مادر طبیعت' این اجازه را به ما داده است که وانمود کنیم از هیچ چیز با خبر نیستیم و نمی توانیم این نقطه ها را به هم وصل و نتیجه گیری کنیم.
از همین نکته شروع می کنیم و به سیاست های بسیار جالبی می رسیم.
دمکرات ها حسابی خود را آماده کرده اند که ماهی خود را از این آب گل آلود برای انتخابات 2020 صید کنند.
توصیه رایگان من (نگارنده مطلب) به ایشان این است: اگر سوسیالیسم دمکراتیک، تروتسکیسم دمکراتیک و یا منهدم کردن 'اداره گمرک و مهاجرت' آمریکا، همان چیزی است که شما را به پیروزی در انتخابات میاندوره ای کنگره در 2018 رهنمون می سازد، پس معطل نکنید. دمکرات ها باید دوباره مجلس نمایندگان را از آن خود کنند.
اما موضوع این است که همه اینها موضوعاتی هستند که ترامپ در انتخابات ملی برای آنها جشن خواهد گرفت.
به هر ترتیب، اگر در 2020 ما باز هم شاهد خشکسالی های ویرانگر و طوفان هایی باشیم که امروز مصیبت زده آنهاییم، دمکرات ها امکان دارد بتوانند در انتخابات مقابل ترامپ قدعلم کنند.
در آن سال، رشته سیاست ها و راهبردهای غلط ترامپ، میدان مبارزه انتخاباتی را به نفع دمکرات ها از چنگ او خواهد قاپید و استراتژی 'احیاء عظمت آمریکا'ی ترامپ دیگر تاثیر نخواهد کرد. بلکه سیاست درازمدت وی در 'احیای محیط زیست آلوده آمریکا' و نیز امتناعش از قبول خطر تهدید تغییرات اقلیمی و فرصتی که قاپیده است تا به مردم وعده ساختن آمریکایی ثروتمندتر؛ سالم تر، امن تر و محترم تر با رهبری جهان در استفاده از فناوری انرژی های پاک دهد، عرض اندام خواهند کرد و نتیجه انتخابات را معین خواهند کرد.
ترامپ هیچ پاسخی به این مشکلات ندارد و حتی علوم آب و هوایی را که 'ناسا' به عرض او رسانده است هم درست نمی داند.
ترامپ قصدش این است که انرژی حاصل از سوخت ذغال سنگ را احیا کند، در حالیکه اشکال دیگر انرژی شامل باد و خورشید جایگزین هایی کارآمدتر، ارزان تر، پاک تر و بهداشتی ترند. چهار مورد از پنج ایالتی که از انرژی باد استفاده می کنند، جزء ایالت های قرمز یعنی جمهوریخواه اند. دقیقا در زمانی که چین کمر همت بسته است از انرژی های پاک و خودروهای الکتریکی بازارهای آینده استفاده کند، ترامپ دارد تلاش می کند صنایع خودروسازی آمریکا را وادار کند که به عقب برگردند و خودروهای گازسوز تولید کنند. آخرین باری که آمریکا بین دهه های 1980 تا 2000 این خودروها را تولید کرد؛ کشورهای ژاپن و کره جنوبی کارخانه های خودروسازی 'دیترویت' را ورشکست کردند. در همان هنگام ما دیکتاتورهای نفتی ونزوئلا و روسیه و جهان عرب و ایران را ثروتمند کردیم.
ترامپ رئیس جمهوری است که دارد پیش از طوفان؛ حقوقی را که مانند چتر از ما نگاهبانی می کند، دور می اندازد. او حتما خواهد گفت که انرژی های 'سبز'، حقیقی نیستند؛ غیراقتصادی اند، میهن پرستانه نیستند و به طور مبهمی فرانسوی اند.
این اعتقادات ترامپ در مورد استفاده از انرژی های پاک می تواند محملی برای مخالفت صریح دمکرات ها با او باشد و به وضوح تبیین کنند که این انرژی ها از حیث جهانی استراتژیک و از بعد بومی هم به خصوص برای طبقه کارگر به صرفه هستند. این راهبرد 'قرمز، سفید و آبی جدید' می تواند به خصوص در ایالت هایی مانند میشیگان و اوهایو جواب بدهد.
مطالعات نشان داده است که در 12 ایالت غرب میانه آمریکا، مردم از انرژی های تجدیدپذیر استفاده می کنند.
پیام دمکرات ها برای 2020 می تواند این محاسبه ساده باشد: هم اکنون جمعیت کره زمین هفت میلیارد و 600میلیون نفر است که تا سال 2030 این جمعیت به هشت میلیارد و 600 میلیون تن خواهد رسید، یعنی یک میلیارد انسان فقط ظرف یک دهه به جمعیت کره زمین اضافه خواهد شد.
حالا اگر فرض کنیم که فقط نیمی از این جمعیت دارای خودرو باشند و خودروهایشان تهویه داشته باشد و مردم هم همچون آمریکایی ها، عادتهای غذاییشان مصرف پروئتین باشد؛ در آن صورت ما کره زمین را خواهیم بلعید؛ بدون آنکه هیچکس متوجه آن شده باشد.
معنای آن این است که انرژی پاک با بهره وری بالا، حتما باید صنعت بزرگ جهان آینده باشد. وگرنه، ما تجربه بسیار ناگوار زیستی روبرو را تجربه خواهیم کرد که می تواند تغییرات آب و هوایی کره زمین باشد.
آیا کسی دیگری غیر از ترامپ هست که هنوز هم باورش به این باشد که آمریکا می تواند همچنان قدرت مسلط بر اقتصاد جهان باشد، اما صنعت بزرگ جهانی آینده را رهبری نکند و این جایگاه عظیم را به چین واگذار کند؟
استراتژی دمکرات ها باید بر مبنای منسجم کرن استانداردهای اجرا، پژوهش و قیمت گذاری کربن باشد تا به ابتکار ' چهار صفر' برسیم. این 'چهار صفر' عبارتند از: 1- کربن صفر، 2- خودروهای دودزای صفر، 3- ساختمان های انرژی خالص صفر و 4- ضایعات کارخانه ای صفر.
اساس کار دمکرات ها باید بر این اصل باشد که 'حزب قدرت گرفتن طبقه کارگر و قدرت گرفتن امنیت آمریکا' باشند.
انرژی پاک، خودروهای پاک، کارخانه های پاک و ساختمان های دارای استاندارد بهره وری، همان چیزی را به ما هدیه می دهند که ما می خواهیم راحت تر در جامعه مان بدست آوریم. این انرژی ها؛ هزینه های بهداشتی را می کاهند، هزینه گرمایش را برای طبقات فقیر کاهش می دهند و ابتکار عمل را در قرن 21 به جلو هدایت می کنند. منابع تغذیه مشاغل شایسته می شوند. از اثرات تغییرات آب وهوایی کره زمین می کاهند، صنایع قابل رقابت تر صادراتی خلق و دیکتاتوری های متکی به نفت را تضعیف می کنند. امنیت ملی آمریکا و رهبری اخلاق مدار جهانی را ارتقاء می دهند.
بگذارید ترامپ هرچقدر دلش می خواهد به جنگ با این طرح برود.
اگر 'مادر طبیعت' همین جریان نابودگر خود را تا 2020 ادامه بدهد، ترامپ باید در ذهنیت خود راجع به زنان قدرتمند که معتقد است 'باید در بند شوند'، تجدیدنظر کند، چون دیگر این طرزفکر بدجوری ابلهانه خواهد بود.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/