نوشتاری از آیت الله صافی گلپایگانی

رسول صلح و مهربانی

سخن گفتن و نوشتن از شخصیت بزرگی که خداوند او را به خطاب «إنّک لَعَلی خُلُق عظیم» ستوده است، چه معنا دارد و آیا هرگز وصف آن حضرت ممکن است؟ به قول والد معظم «ز فکرش وهم در زجرت * ز وصفش، عقل در حیرت». اگر سخنی هم می‌گوییم، نه برای این است که ذرّه‌وار، خورشید جهانتاب وجود مبارک حضرت را مدح کنیم یا قطره‌سان، عظمت اقیانوس‌ها را وصف نماییم، بلکه بدین خاطر است که از این رهگذر، قلوبمان را جلا بخشیم.