از سوی دیگر چند سالی از طرح و تدوین استاندارد برچسب انرژی ساختمان می‌گذرد و هنوز زمان اجرای آن مشخص نیست. سال ٨٨ به عنوان سال اصلاح الگوی مصرف نامگذاری شد، فاز اول هدفمندی یارانه ها از اواخر آذر ٨٩ با چند برابر شدن بهای حامل‌های انرژی و مرحله دوم آن از اردیبهشت 93 عملیاتی شد و رویدادهای دیگری هم رقم خورد.
پرسش اینجاست که با این حال، چرا شاخص‌های مصرف انرژی بهبود نمی یابد و آب از آب تکان نمی خورد؟
به نظر می‌رسد، هنوز در گفتار - نه عمل- اراده جدی برای بهینه سازی مصرف انرژی وجود ندارد و فقط حرف آن را می‌زنیم و هنوز عمق بحران انرژی را باور نکرده‌ایم.
در سال‌های اخیر رشد مصرف انرژی در جهان سالانه یک تا دو درصد و در ایران پنج تا هشت درصد بوده است. به عبارت دیگر رشد مصرف انرژی در ایران پنج برابر متوسط رشد مصرف در جهان است!
همچنین بیشترین میزان مصرف از کل مصرف انرژی کشور در بخش ساختمان متمرکز شده و حدود 40درصد از کل انرژی مصرفی در ایران در ارتباط با مصارف ساختمانی است.
باز پرسش دیگری مطرح است که چرا با وجود تلاش ١٠ ساله و خرج بودجه‌های عظیم و درک واقعیت‌ها، در بهینه سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان، کمترین موفقیت را داشته‌ایم؟
نخستین گام برای ارایه راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی، انجام ممیزی انرژی ساختمان است و برخی اقدام‌های ممیزی انرژی ساختمان، تنها در جریان ساخت ممکن می‌شود.
متأسفانه به دلیل ضعف نظارت بر اجرای مبحث 19 مقررات ملی ساختمان، بحث مصرف انرژی در ساختمان ها همچنان مسکوت مانده و هنوز در، روی همان پاشنه می‌چرخد.
بهینه سازی مصرف انرژی یک الزام است
در این زمینه مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق مازندران به خبرنگار ما می‌گوید: برای بهینه‌سازی مصرف انرژی سه مؤلفه تکنولوژی، فرهنگ و قیمت تأثیرگذارند. قاسم شهابی با اشاره به اینکه تجهیزات مصرفی در کشور پیشرفته نبوده و گرانی تجهیزات مدرن نیز موجب شده استقبال چندانی از آن ها نشود، می‌افزاید: به هنگام افزایش حامل‌های انرژی، شاهد کاهش مصرف از سوی مردم بوده ایم. وی یادآور می‌شود: تنها 50 درصد قیمت تمام شده تولید برق از مردم دریافت می‌شود و این ارزانی موجب شده، تمایلی به کاهش مصرف وجود نداشته باشد.
دولتمردان، سازمان نظام مهندسی را باور کنند
همچنین رئیس گروه تخصصی مکانیک سازمان نظام مهندسی کشور به خبرنگار ما می‌گوید: مصرف انرژی در ایران نسبت به سایر کشورها بالاتر بوده و آمارها نشان می‌دهد که مصرف در کشور 80 میلیونی مان با میزان مصرف در کشور یک میلیارد نفری هند برابری می‌کند!
سیف الله علی نیا با اشاره به اینکه بهینه سازی مصرف انرژی هم به کار حاکمیتی نیاز دارد و هم فرهنگسازی، می‌افزاید: کاهش مصرف انرژی می‌تواند به توسعه زیرساخت‌ها، کاهش آلودگی‌های زیست محیطی و حفظ محیط زیست برای آیندگان کمک شایانی کند.
وی با ذکر این نکته که حدود 40 درصد انرژی در بخش ساختمان مصرف می‌شود، تأکید می‌کند: در این راستا سازمان نظام مهندسی با دارا بودن 400 هزار مهندس و متخصص می‌تواند، اقدام جدی در حوزه صرفه جویی داشته باشد.
علی نیا از دولتمردان می‌خواهد، سازمان نظام مهندسی را باور کنند و می‌افزاید: سازمان نظام مهندسی از توان تخصصی و اجرایی بالایی برخوردار بوده و می‌تواند در این زمینه تأثیرگذار باشد.
اجرایی نشدن مبحث19 پس از 15سال
عضو سه دوره هیأت مدیره نظام مهندسی مازندران اضافه می‌کند: متأسفانه پس از 15سال از تدوین آیین نامه مبحث 19 مقررات ملی ساختمان، هنوز شیوه نامه اجرایی آن تدوین نشده است!
تدوین این شیوه نامه در دستور کار نیست و تنها چیزی که از مبحث نوزدهم می‌توانیم بفهمیم، بندی است در صدور پروانه که «آیا مبحث نوزدهم رعایت شده است؟» که به صورت صوری همه می‌نویسند: بله!
علی نیا با اشاره به اینکه پس از گذشت چند سال، خود آیین نامه مبحث 19 نیازمند بازنگری است، می‌گوید: نظام مهندسی افزون بر ساختمان می‌تواند در مباحث دیگر ازجمله حمل و نقل و بهینه سازی مصرف و هم در ایجاد اشتغال کمک شایانی کند.
متولی خاصی نیست
وی ارزان بودن انرژی، تلاش کم برای فرهنگسازی، نبود مشوق ها در کنار موارد تنبیهی و نبود شرکت‌های ممیزی انرژی را علل اصلی مصرف بیش از اندازه در کشور می‌داند.
رئیس گروه تخصصی مکانیک سازمان نظام مهندسی کشور با اشاره به اینکه مالکان پس از خرید ساختمان تمایلی در جهت بهینه سازی ندارند، اضافه می‌کند: تأثیرعملکردی که در کاهش مصرف انرژی در حین ساخت صورت می‌گیرد، چند برابر اصلاح ساختار مصرف پس از ساخت ساختمان
هاست.
علی نیا در پایان با اشاره به اینکه سازمان بهینه سازی مصرف سوخت به تنهایی موفق به انجام این مهم نشده است، تأکید می‌کند: متأسفانه مصرف بهینه انرژی متولی خاصی نداشته و دستگاهی نیست که در این زمینه مسؤولیت بپذیرد و همین مسأله، مشکل را دوچندان می‌سازد.
نظر شما