قدس آنلاین

چوخه‌کارهای مدعی، سیزده و چهارده‌ فروردین را در تپه‌های غربی اسفراین می‌گذرانند

پهلوان‌های زمین‌ خاکی گود زینل‌خان

اسفراینی‌ها همپای دیگرانی که هر سال از سرخس و تربت جام و مشهد و قوچان و بجنورد و گرگان و ده‌ها شهر دیگر استان‌های همجوار می‌آیند، سیزده و چهارده فروردین را در محلی می‌گذرانند که سال‌ها قبل چشمه‌ای در آن جاری بوده است. چشمه‌ای به نام «زینل خان».

اگر می‌خواهید فلامینگوها را در تالاب گمیشان ببینید، همین روزها وقتش است / سرخ‌بال‌های تپه نقره‌ای

همچنان در ساحل نشسته‌ایم و آفتاب بالا آمده و مختصری هوا را گرم کرده است. شوق دیدن فلامینگوها در این ساحل آرام نمی‌گذارد حتی پلک بزنیم. در خوشی بی‌پایان این لحظه‌ها غرق هستیم. مثل همین فلامینگوهایی که حالا غرق در کار و بار روزانه‌شان هستند.

آسمان شب کویر همت‌آباد زیرکوه، حسابی دیدنی است/ سفر به سکوت و ستاره‌باران

انندگی در شب از آن کارهای آرامش‌بخش است؛ آدم نور چراغ ماشین را می‌تاباند به دل تاریکی. حفره‌ای درست می‌کند در ظلمت متراکم و جلو می‌رود.

این جزیره از باقیمانده‌ اندام دوکفه‌ای‌ها، نرم‌تان و دیگر جانوران آبزی شکل گرفته است / خارگ جزیره مرجان‌ها

مرجان‌ها صخره‌هایی که در طول میلیون‌ها سال، می‌تواند توده‌های عظیمی را در دل دریاها شکل بدهد؛ توده‌هایی که وقتی از آب بیرون می‌زنند، جزیره‌های مرجانی را تشکیل می‌دهند. جزیره «خارگ»، درست به همین شکل، از دل آب‌های خلیج‌فارس، سر برآورده است.

افطاری کنار کارون/ هیأت عباسیه اهواز صد و ده پانزده سال است که سفره‌های رمضانی‌اش به راه است

نان که باشد، یعنی سفره کامل است؛ بد است جایی که نان هست، آدم منتظر غذای دیگری بماند؛ هرچند سفره‌های هیأت، به لطف مردم، و به تبرک نام اولیاالله، همیشه رنگین است.

ماه رمضان سرشار از آیین‌های موسیقایی کهن ایرانی است / نواهای بندگی

«چاووش‌خوانی» از جمله آیین‌های موسیقایی پیشواز رمضان، ماه عبادت‌های عاشقانه، نیایش‌های عارفانه و بندگی خالصانه است. چنان که یک یا چند نفر به خیابان‌ها و گذرها می‌آمده‌اند، پرچمی بر دوش داشته‌اند، آواز سر می‌داده‌اند که رمضان در حال آمدن است.

اهواز با مهمان‌های زمستانی‌اش، دیدنی‌تر از همیشه شده است/ کاکایی‌های کارون

حضور پررنگ «کاکایی‌»ها در این روزهای وسط زمستان اهواز، شور و هیجان و زیبایی دو چندانی را به رودخانه کارون  بخشیده است.

فوت و فن‌های اوستای خشت‌مال/ استاد غلامحسین زارعی هم مثل اقلیم یزد زیست و زندگی‌اش با گل‌های قالب‌خورده پیوند دارد

استاد خشت‌مال میبدی بعد از کار، کنار نارین قلعه می‌نشیند تا استراحتی کند، گاهی نگاهی به خشت‌های قلعه می‌اندازد. آهی می‌کشد و زیر لب زمزمه می‌کند: ما می‌رویم و این خشت‌ها می‌مانند.

خوابیدن روی دست دریا / روایتی از گشت و گذار در گورستان لنج‌های بندر عامری و خور خیر

ما برای خواندن فاتحه‌خواندن نمی‌رویم. می‌رویم تا غرق شویم در تاریخ مردمان دریا. درست مانند همین لنج‌هایی که اینجا در ساحل پرت‌افتاده بندر عامری در گورستان لنج‌ها، پهلو داده‌اند به پهلوی ساحل؛ و برای همیشه، روی دست دریا خوابشان برده‌ است. 

سنگ قبرهای دیدنی دولت‌آباد/ کودکانی که از کوهستان بریده شده‌اند حالا ایستاده‌اند رو به سوی مادرشان بینالود

شاید سنگ‌هایی که از کوه جدا شده‌اند، حالا که هر کدام‌شان شده‌اند سنگی بر گوری، حکم کودکانی را دارند ایستاده‌اند رو به سوی مادرشان؛ به سوی کوهستان برف‌گرفته بینالود.

خیابان‌های شلوغ شهرهای خوزستان، حالا یک میهمان تازه دارد/ قهوه زغالی کنار سمبوسه و فلافل

قهوه جزئی از فرهنگ خوزستانی‌هاست؛ بی‌قهوه هوای گرم خوزستان انگار آن گرمای همیشگی را ندارد. قهوه در خوزستان، انگار به جمع آدم‌ها جان می‌دهد؛ برای همین هم هست که وقتی لشکرآباد شلوغ و شلوغ‌تر شد، آرام آرام بساط قهوه‌خوری هم راه افتاد.

از خاک تا خورشید خانم / استاد محمدعلی پهلوان شمسی؛ سفالگر قدیمی میبد از شغل سفالگری، قشنگی‌ها و سختی‌هایش می‌گوید

در میبد، مغازه‌ها و مجسمه‌های میدان شهر به شما می‌گویند که به شهر سفال و خورشید پا گذاشته‌اید؛ شهری که آوازه ظرف‌های سفالی‌اش نه فقط در ایران بلکه در جهان نیز پیچیده است و طرح خورشید خانم در سال ۱۹۷۱ برنده جایزه نمایشگاه بین‌المللی موننیخ شد.

روایت گشت و گذار در بیابان برهوتی که اسم آدم‌ها، مانده روی روستاهای آن

کویر مصر؛ کویر ایرج و مهرک

پس از خوردن صبحانه سوار ماشین می‌شویم و جاده روستای مصر را برمی‌گردیم تا دوباره از راه‌های صاف کویری برویم و برویم تا بتوانیم یکی از زیباترین روستاهای کویری ایران را بازدید کنیم.