به گزارش قدس آنلاین، بنابر روایات منطقه خاورمیانه هم در حوادث قبل از ظهور و هم در حوادث عصر ظهور و دوران حکومت جهانی حضرت ولی عصر (عج) نقشی استراتژیک ایفا می کند از این رو، در گفتگویی با حجت الاسلام والمسلمین رحیم کارگر، مدیر گروه آینده پژوهی پژوهشکده مهدویت نقش این منطقه را در جغرافیای مهدوی برررسی کرده ایم که مشروح آن در ذیل می آید:
 

آیا خاورمیانه نقشی در حکومت جهانی حضرت حجت (عج) و وقایع عصر ظهور ایفا می کند؟
در پاسخ به این سوال باید گفت هم آغاز قیام و نهضت حضرت حجت (عج) از این منطقه است و هم انقلاب بزرگ و سرنوشت ساز ایشان از این منطقه آغاز می شود و هم مقر حکومت ایشان است و مضاعفا اینکه خاورمیانه همواره مورد توجه همه مکاتب و مذاهب بوده که نشان از اهمیت این منطقه به ویژه در حوادث قبل از ظهور دارد.
چراکه بسیاری از شرایط و نشانه های ظهور در این منطقه دیده می شود از این رو تحلیل و بررسی و شناخت حوادث و رویدادهای آن برای ما حیاتی و سوق الجیشی است و همیشه باید خود را آماده و مهیای رویدادهای مختلف به ویژه حوادث منتهی به ظهور در این منطقه کنیم.
البته این منطقه فقط برای شیعه و باورمندان به ظهور مهم نیست بلکه برای دشمنان انقلاب جهانی حضرت ولی عصر (عج) نیز اهمیت بسیار دارد و آنها نیز روی این منطقه حساب باز کرده و فعالیت هایی در این راستا انجام می دهند. نمونه این مهم تشابه سازی های آخرالزمانی است.

در دوران غیبت با توجه به اهمیتی که ذکر شد، این منطقه چه نقشی را ایفا می کند و آبستن چه حوادثی است؟
اگر به طور کلی بخواهیم حوادث خاورمیانه را در عصر غیبت دسته بندی کنیم می توانیم به سه گروه از حوادث اشاره کنیم.
به طور کلی ما سه مطلب در خاورمیانه می بینیم؛ نخست تقویت و گسترش جبهه حق و یاران امام عصر (عج) در این منطقه یعنی در عصر ظهور و قبل از آن، زمینه ها و مقدمات این انقلاب جهانی با پیدایش یارانی قدرتمند و اصحابی توانمند و جبهه های حق گرا فراهم می شود و ما باید خود را آماده کمک به ایجاد این جریان های حق طلب کنیم.
به عنوان مثال پیدایش جریان یمانی در یمن، عصائب در عراق و گروهی از نجبا ادر مصر و سوریه و ... را شاهد هستیم که خاورمیانه را به سمت پالایش اساسی پیش می برد و صف حق طلبان قدرتمند می شود.
دوم گسترش فعالیت دشمنان اهل بیت (ع) که منطقه را دستخوش تحولات عجیب می کنند و همانطور که یاران حضرت (عج) تقویت می شوند می توان ادعا کرد نیروهای یاری گر سفیانی و جریان های باطل گسترش می یابند، پس اگر جریان های سلفی و وهابی النصره و داعش و القاعده را در ضدیت با اهل بیت(ع) می بینیم نباید تعجب کنیم چراکه اینها جریان های طالب و درصدصد خاموشی چراغ پرفروغ اهل بیت (ع) هستند و کینه خود را متوجه اهل بیت (ع) کرده اند که نشان از نفوذ شیطان در عمق وجود آنها دارد.
سوم ظلم و ستم بسیار زیاد، یعنی این منطقه شاهد حوادث خونین و گسترش فساد و ظلم خواهد بود و مردم در این منطقه در نهایت فشار و سختی و زحمت خواهند بود که این نشان از آکندگی زمین از ظلم و ستم دارد و منجر به ظهور حضرت مهدی (عج) می شود.

آیا وقایع خاصی در خاورمیانه که منتهی به ظهور می شود پیش بینی شده است؟ لطفا به برخی از آنها اشاره کنید.
بله، یکی از آنها تشدید نزاع قدرت در عربستان است یعنی قبل از ظهور در عربستان فعل و انفعالاتی رخ می دهد که مهمترین آن مرگ پادشاه عربستان و ایجاد کشمکش ها بر اثر خلاء قدرت در این کشور است به گونه ای که بسیاری از افراد از این کشور کوچ کرده و به سمت عراق و سوریه می روند از این رو وقتی حضرت حجت (عج) در مکه ظهور می کنند، نیروی قابل توجهی در عربستان نیست.
دوم گسترش فعالیت یهود و غرب در این منطقه است یعنی در پشت پرده بسیاری از حوادث و چالش های قبل از ظهور دست یهود و غرب دیده می شود و باعث تشدید نزاع و اختلاف و دودستگی میان مسلمین می شوند و از هر حربه ای برای تضعیف جامعه اسلامی و ممانعت از ورود حضرت حجت (عج) بهره می برند و تلاششان بر جلوگیری از ظهور و انقلاب جهانی ایشان است.
سوم در سوریه کشمکش های طولانی مدت شکل می گیرد و سفیانی با استفاده از این اختلافات شورش خود را آغاز می کند؛ باید توجه داشت هر نوع کشمکش در سوریه آبستن مسائل مهمتر است و سوریه آغازگر حوادث منتهی به ظهور است.
چهارم وضعیت عراق که متاسفانه تا زمان ظهور خوشایند نیست و این کشور تا ظهور حضرت مهدی (عج)، دستخوش ناملایمات و التهاب های سیاسی و جنگ و کشتار خواهد بود که نشان می دهد عراقی ها و شیعیان باید آماده و مهیای هر نوع چالشی باشند البته این چالش ها برای این است که به ما یاد دهد که از این فتنه ها و سختی ها به خوبی گذر کنیم.
پنجم حضور سلفی گری و ناصبی ها در قسمت های مهم خاورمیانه به ویژه در سوریه، اردن و عراق؛ به دلیل خلاء قدرت در عربستان و نیز قدرت گیری نیروهای حق طلب مثل یمانی در یمن، یاران سفیانی از عربستان کوچ کرده و به سمت اردن و سوریه و عراق رفته و آن مناطق را کانون اقدامات تروریستی خود می کنند و مهمترین کار آنها شیعه ستیزی و مبارزه با آثار اهل بیت (ع) است. در واقع حضور سلفی ها در سوریه نشان می دهد اینها نیز بخشی از یاران سفیانی و سربازان بی جیره و مواجیب غرب و یهود خواهند بود.
ششم جنگ های مختلفی که در نواحی دیگر دنیا روی می دهد، یعنی قبل از ظهور شاهد جنگ های عظیم در مناطق مختلف دنیا به ویژه چین و اروپا خواهیم بود و احتمال افزایش کشتار در این مناطق نیز وجود دارد منتها از خاورمیانه دور است.
هفتم فتنه ها و ابتلائات سخت بخصوص نسبت به شیعه یعنی عصر قبل از ظهور سخت است و گذر از آن ایمان و بصیرت و یقین بالایی می خواهد و اگر کسی نتواند این فتنه ها را شناخته و از سختی ها عبور می کند دچارشان شده و نمی تواند امام عصر (عج) را یاری کند که البته این فتنه ها متوجه جامعه شیعی است برای جدا کردن افراد خالص از ناخالص.
علاوه بر این، در این دوران ما شاهد بلایا و سختی ها و نیز بیماری ها هستیم مثل گرانی، خشکسالی و ... به عنوان مثال الان در ایران 10 15 سال اخیر بسیاری از رودها و دریاچه ها در حال خشک شدن است و گرمی و سردی در حال جابجایی است به ویژه در منطقه خاورمیانه.
از همه این دگرگونی ها و حوادث دو نتیجه می گیریم: یا باعث یاس افراد ضعیف الایمان می شود تا جایی که اعتقاد به ظهور را از دست داده یا بی تفاوت می شوند یا اینکه بصیرت ما افزایش یافته و منجر به آمادگی برای ظهور می شود و یقین و اعتقاد ما را افزایش می دهد.

آیا می توان حوادث کنونی در عراق و سوریه و غزه را به ظهور حضرت مهدی (عج) ربط داد؟
البته نمی توان ادعا کرد حوادث کنونی خاورمیانه مثل جنایات داعش یا بحران سوریه آیا دقیقا زمینه ساز ظهور است و هیچ کس نمی تواند به قطعیت در این باره نظر دهد اما می توان احتمال آن را داد.
ممکن است این حوادث از بین رفته و سال ها بعد مجداد حوادث مشابه رخ دهد و زمان ظهور در دست خدا است، چراکه این حوادث ممکن است نشانه باشد اما شرایط حکومت جهانی فراهم نباشد و از این رو ظهور امام عصر (عج) باز هم به تاخیر بیفتد.

خاورمیانه در عصر ظهور چه شرایطی دارد و امام عصر (عج) در این منطقه چه اقداماتی انجام می دهند؟
وقتی ظهور رخ می دهد، حضرت حجت (عج) بعد از رفع مشکلات مکه و مدینه، به سمت عراق حرکت می کنند بعد سوریه و قدس که مهمترین جنگ حضرت (عج) با یاران سفیانی رخ می دهد یعنی آنها که منش و خوی سفیانی گری دارند و شیعه ستیز و ولایت ستیز هستند در جبهه معارض حضرت حجت (عج) صف آرایی می کنند. در این جنگ حضرت حجت (عج) هم بر سفیانی پیروز می شوند و هم کار یهود و صهیونیست را یکسره می کنند طوری که حتی سنگ ها هم به کمک حضرت (عج) می آیند یعنی از ستم و ظلم آنها خسته شده و اذن الهی برای کمک می آیند تا جایی که در روایات آمده سنگ فریاد می زند یک یهودی پشت من پنهان شده است!
حضرت ولی عصر (عج) نزدیک به هشت ماه درگیر جنگ با قومیت ها، مذاهب و .. شده و نیروهایی را به اقصی نقاط جهان اعزام می دارند و در این دوران حضرت (عج) با مسیحیان برخورد می کنند که بعد از نابودی یهود مقابل حضرت صف آرایی می کنند این زمان با نزول حضرت عیسی (ع) همراه می شود که پشت حضرت حجت (عج) نماز می خواند و این امر منجر به پذیرش حکومت جهانی امام عصر (عج) از سوی مسیحیان می شود.
پس از این هشت ماه، خاورمیانه صلح و امنیت بی نظیری را تجربه می کند و آبادانی آغاز می شود مثل ساخت مسجد در نزدیکی کوفه، بازسازی جاده ها و آبادانی شهرها چراکه مناطق مختلف خاورمیانه در جنگ ها از بین رفته است.
در این منطقه آنقدر صلح و آسایش است که در روایات آمده یک خانم به تنهایی به زیارت اهل بیت (ع) می رود فقر از بین رفته و حضرت بیت المال (ع) و هر چه از ذخائر و غنائم را بین مردم تقسیم می کنند.
بعد از هشت ماه حکومت الهی و مقتدر ایشان به پایتختی کوفه ایجاد می شود مسجد کوفه محل حکومت و مسجد سهله محل زندگی امام عصر (عج) می شود.
البته مهمترین کار حضرت ولی عصر (عج) در این دوران کار فرهنگی برای تربیت مردم در این عصر است مثل قرآن آموزی، حکمت آموزی، تقویت روحیه استغنا و ... یعنی اصلاحات اساسی فرهنگی در جامعه جهانی رقم می خورد و در این شرایط آرمان شهر و مدینه فاضله بشری محقق می شود.

و سخن آخر...
ما به عنوان عضو جامعه منتظر سه راه داریم: نخست باید با تمام تجهیزات خود را به مدینه موعود برسانیم و نباید ذره ای کوتاهی کنیم وگرنه این وظیفه تاریخی از ما ساقط می شود و تلاش کنیم مردم را به آن آرمان شهر برسانیم، دوم اینکه اگر نتوانستیم به آن مدینه برسیم حداقل خود را در مسیر آن قرار دهیم یعنی الگوی پیشرفت خود را حکومت جهانی امام عصر (عج) قرار دهیم و سیاست اقتصاد، عدالت و معنویت و ... خود را مهدوی کنیم و سوم وظیفه حداقلی ما تشکیل جامعه منتظر است با اوصاف و ویژگی های خاص، یعنی در عین حال و با زندگی روزمره نگاهی به آینده و آینده نگری مداوم داشته باشیم، یعنی گذر از حال با نگاه به آینده اگرچه صدها سال با حکومت مهدوی فاصله داشته باشیم.
انتهای خبر/