قدس آنلاین - نبود شفافیت و پاسخگویی نهادهای متولی و مدیران بخشی موجب شده در زمینه تأمین تجهیزات مناسب، آموزش و برنامه‌ریزی اثربخش در فرایند امدادرسانی با مشکلاتی مواجه باشیم. مجید کیانی، پژوهشگر برنامه ریزی شهری با بیان این مطلب گفت: از چالش های مشهود در زمینه مدیریت بحران نبود نظام پایش و ارزیابی تحقق‌پذیری برنامه‌ها بر اساس شاخص‌های استاندارد است که می توان آن را به نبود شفافیت و پاسخگویی در ساختار مدیریت کشور نسبت داد. همچنین رصد نوآوری‌ها و فناوری‌های نوین جهانی در زمینه مدیریت بحران و مقایسه نهادها و سازمان‌های ایران با کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد در زمینه زیرساخت‌ها و تجهیزات مقابله با بحران در حال حاضر کشور ما در وضعیت مناسبی قرار ندارد.در حالی که توان علمی تولید بومی تجهیزات مورد نیاز برای تجهیز مراکز امداد و نجات و مدیریت بحران وجود دارد و ورود به این عرصه می‌تواند علاوه بر تأمین ایمنی جامعه ایرانی اشتغال‌زایی و ارزش افزوده کافی را به همراه داشته باشد. حال آنکه عملکرد مناسبی در خصوص سرمایه‌گذاری برای بومی‌سازی این تجهیزات در کشور دیده نمی‌شود.
وی با تأکید بر این که مهم‌ترین چالش امروز کشور ما در بیشتر زمینه‌ها اجرای قوانین است،گفت: نبود سازوکار قانونی و سازمانی مناسب برای پیشگیری از حوادث غیرمترقبه و مدیریت نامناسب، ازپیام هایی است که حادثه ساختمان پلاسکو به ما گوشزد کرد چرا که این حادثه با اقدامات ایمنی مناسب ضد حریق به راحتی قابل کنترل و پیشگیری بود.
کیانی ادامه داد: گرچه فعالیت و کاربری این ساختمان در خصوص مواد کاملاً آتش‌زا بوده اما به دلیل نبود هماهنگی میان سازمان‌های متولی ایمن‌سازی این ساختمان بدرستی انجام‌نشده است. در واقع این واقعه به دنبال نبود مدیریت صحیح پیشگیری از بحران در تهران رخ‌داده که می‌توان به دنبال ریشه‌های علل این حادثه در تعلل نهادهای نظارتی و اجرایی بود. به هر روی به نظر می‌رسد هماهنگ‌سازی سازمان‌های مرتبط با بحران، اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی به عموم و انجام اصلاحات و شفاف‌سازی مکانیسم قانونی و سازمانی، دریافت استانداردهای ایمنی برای تمامی واحدهای شهری ضروری است.
کیانی ادامه داد: ارزیابی و نظارت بر واحدهای امدادرسانی مبتنی بر شاخص‌های استاندارد جهانی در زمینه نیروی انسانی و تجهیزات و تأسیسات از دیگر ضروریات غلبه بر حوادث است، چنانکه باید هر ساله صورت بگیرد و گزارش‌های شفاف در اختیار شهروندان و مسؤولان قرار بگیرد.
وی همچنین افزود: در زمینه برنامه‌ریزی و تأمین بودجه نهادهای امدادرسان و درمانی نیز عملکرد دولت و شهرداری‌های کشور از دو جهت با رویه جهانی متفاوت است، نخست از این جهت که بودجه نهادهای مدیریت بحران و امدادرسانی در ایران برای توسعه زیرساخت‌های مبتنی بر استانداردهای مورد نیاز بسیار محدود است و سپس تأمین بودجه این نهادها در اولویت و فوریت قرار ندارد. بنابراین به‌تناسب بحران‌هایی که کشور با آن مواجه می‌شود کمبودهای موجود در این دستگاه‌ها شناسایی‌شده و پس از بحران تصمیمات و اقداماتی برای کمبود امکانات و تجهیزات در این نهادها صورت می‌پذیرد.
کیانی همچنین به نقد تغییرات در ساختار مدیریت بحران کشور پرداخت و گفت: این نگاه در کشور وجود دارد که وقتی سازمانی توان اجرای مناسب وظایف و مسؤولیت‌های خود را ندارد، به فکر گسترش نیروی انسانی و بدنه سازمانی آن می‌افتیم درحالی که این نگاه سال‌هاست در جهان رد شده و در نظام‌های پیشرفته جهان بر کوچک سازی دولت ها تأکید می شود.
نظر شما