آرزو کرده بود روزی در خانهاش روضهای به زبان مادری برپا کند. سالها بعد، امام مهربان، «زهرا گُنزالس» را به پابوس خودش کشاند تا هم او را همسایۀ خود کند و هم به آرزوی این تازهمسلمان آمریکایی جامۀ عمل بپوشاند. زهرا در فضای مجازی، گروهی با حال وهوای دینی به زبان انگلیسی به راه انداخت و چندی بعد، دوستان مجازی تصمیم گرفتند در فضایی حقیقی دور هم بنشینند و برای عزای امامحسین(ع) مجلس روضهای به زبان انگلیسی برپا کنند. این تصمیم، به مجلسی سهشبه در محرّم امسال با برنامههایی متنوع مانند قرائت قرآن همراه با ترجمۀ انگلیسی، شعرخوانی به زبان انگلیسی، نقل حدیث به زبان انگلیسی و قرائت زیارت عاشورا با پخش همزمان ترجمۀ تصویری تبدیل شد.
شرکتکنندگان در نخستین مجلس عزای انگلیسیزبان اباعبدالله(ع) در مشهد، از حالوهوای این مراسم میگویند.
تبلیغ دین به همۀ زبانها
فاطمه مظفرینژاد، مترجم زبان انگلیسی، دربارۀ این مراسم میگوید: «مجلس اباعبدالله(ع) ارزشمندترین جلسهای است که دعوت میشوم و وقتی اطلاع یافتم که به زبان انگلیسی است، شکری مضاعف داشت: چون به باور من، شیعه باید قادر باشد برای گسترش دین مبین اسلام، مجالس روضۀ اباعبدالله(ع) را به تمام زبانها و لهجهها برگزار کند. برگزاری چنین مجلسی آنهم به زبان انگلیسی بسیار ارزشمند بود. من از ثواب تلاوت قرآن کریم و زیارت عاشورا و گریه بر مصایب مولایم امامحسین(ع) بهره بردم و از سخنرانیهای ارزشمند اساتید استفاده کردم.»
شناسایی توانمندیها
خانم حسنپور، مدرس و مبلغ در حوزه و دانشگاه و حرم مطهر رضوی، از بانیان این مجلس بوده و از انگیزههای برپایی آن میگوید: «به فرمودۀ رهبر معظم انقلاب، «تجمّع اصحاب حق را واجبتر و فوریتر احساس میکنم». بنابراین، لازم دیدیم با دور هم جمعکردن خواهران متدین و متعهد آشنا به زبان انگلیسی، توانمندیها و علایق آنها را شناسایی کنیم و انشاءالله در مسیر تبلیغ دین، حرکت مؤثرتری انجام دهیم. بهعنوان نخستین برنامه، خوب بود. باب آشنایی با دوستان جدید باز شد و برنامههای جلسه بهصورت داوطلبانه اجرا شد. انشاءالله در آینده از ظرفیتهای بیشتر دوستان استفاده شود.»
هانیه دانشور، دانشجوی مترجمی زبان انگلیسی و راهنمای گردشگران و زائران خارجی در حرم مطهر رضوی، که برای افزایش اطلاعات خود دربارۀ اسلام به زبان انگلیسی در این مجلس شرکت کرده است، دراینباره میگوید: «با توجه به گسترش اسلامستیزی در دنیای کنونی و تحریفشدن اسلام ناب محمدی(ص)، برگزاری مجالسی از این دست، نیازی ضروری است. به نظر من، هر فردی که با زبانهای مختلف دنیا آشنایی دارد، رسالت سنگینی برای ترویج اسلام حقیقی بر عهده خواهد داشت.»
او که قرائت قرآن و زیارت عاشورا در این برنامه را بر عهده داشته، میافزاید: «در این مجلس که تجربۀ جدیدی برای من بود، اطلاعات بسیار زیادی در زمینۀ تبیین حقایق و پیامهای زیارت عاشورا و وقایع روز عاشورا به زبان انگلیسی کسب کردم. انشاءالله خداوند متعال برکات بسیاری در اینگونه مجالس برای برگزاری هرچه پرشورتر آن قرار خواهد داد.»
شبکهای از زباندانان متعهد
زهرا گنزالس، یکی از بانیان مجلس و مجری برنامه هم دیدگاههای جالبی دارد: «این پیشنهاد را در اصل، خانم حسنپور داد و وقتی آن را بیشتر بررسی کردیم، دیدیم آشنایی و تشکیل شبکهای از افراد همفکر و متعهد و علاقهمند به تبلیغ اسلام به زبان انگلیسی در مشهد و انشاءالله در سراسر کشور و بحث و تبادل نظر دراینباره، شروع خوبی است. بدینترتیب، میتوان برنامههای بیشتری به زبان انگلیسی سامان داد و حتی برای آموختن مهارتهای لازم در این حوزه، کارگاههای آموزشی برگزار کرد.»
روضهای با حالوهوای سنتی
گنزالس که هم اکنون متون اسلامی را از فارسی به انگلیسی ترجمه میکند، دربارۀ ساماندهی برنامه نیز میگوید: «این برنامه واقعاً آزمایشی بود؛ چون اولین باری بود که برنامهای به زبان انگلیسی برپا میکردیم و به همین دلیل، آن را به همان شیوۀ سنتی روضههای ایرانی ترتیب دادیم. برنامه را چندان عمومی نکردیم و از افراد خاصی برای شرکت در برنامه دعوت کردیم، مثل دانشگاهیان و کسانی که مطمئن بودیم اهداف و عقاید مشترکی با ما دارند.
یکی از دلایل این نگاه گزینشی آن بود که میخواستیم دیدگاه مخاطبان را هم جویا شویم و ببینیم از چنین برنامهای چه انتظاراتی دارند و نقدهای آنان دربارۀ این برنامه چیست تا بتوانیم در برنامههای آینده این کاستیها را برطرف کنیم. همچنین میخواستیم مخاطبانمان فرهیخته و همفکر ما باشند تا از تشتت آرا جلوگیری کنیم.»
جای خالی نوحههای انگلیسی
گنزالس، دربارۀ دشواریهای برپایی چنین برنامههایی میگوید: «برخی از شرکتکنندگان پیشنهاد کردند خود ذکر مصیبت هم به زبان انگلیسی باشد. این کار بسیار سختی است و به نظر من، کسانی که زبان مادریشان انگلیسی است، باید در این زمینه تلاش کنند؛ یعنی اشعار زیبا و آموزنده به زبان انگلیسی بسرایند و برای نوحهها آهنگهای سوزناک بسازند.
یکی از کارهای سخت برای غیرانگلیسی زبانان، ابراز احساسات به زبان انگلیسی و رساندن مفهوم در این زبان و فرهنگ است. به همین دلیل به خود انگلیسیزبانها توصیه میکنم دستبهکار شوند و سبکی تأثیرگذار و زیبا برای نوحهسرایی به زبان انگلیسی به وجود بیاورند.» وی میافزاید: «بعضی هم عقیده داشتند همۀ دستاندرکاران برنامه باید زبان مادریشان انگلیسی باشد، چون بعضیشان لهجه دارند و این نکتهای منفی است. ولی به نظر من، امروزه این توقعی بیجاست؛ چون اگر کسی به آمریکا یا حتی انگلستان سفر کند، لهجههای بسیار گوناگونی خواهد شنید و با ملیتهای مختلفی روبهرو خواهد شد که به زبان انگلیسی سخنرانی میکنند. این جهان «واقعی» انگلیسیزبان امروز است. در واقع، از دید من بهعنوان مدرس انگلیسیزبان، همۀ سخنرانان و کسانی که در برنامه شعر یا مطلب دیگری ارایه کردند، لهجه و دانش انگلیسیشان خیلی خوب بود و انشاءالله با تمرین بیشتر، در محیطهای رسمیتر هیچ مشکلی نخواهند داشت. بعضی از دوستان هم پیشنهاد کردند برنامه عمومیتر باشد، ولی هدف ما «کمیّت» نیست. ما درپی کیفیت و آموزش هستیم. شاید در آینده در مناسبتهای خاص، افراد بیشتری را دعوت کنیم، ولی در حال حاضر، ترجیح میدهیم برای رسیدن به اهدافمان تلاش کنیم و انشاءالله با کمک خدا و اهلبیت(ع) موفق خواهیم شد.»
توفیقی دوچندان
سخنران مجلس عزای امامحسین(ع) به زبان انگلیسی، دربارۀ این برنامه میگوید: «مشارکت در این برنامه را توفیق دوچندان برای خود میدانم، چون امسال توفیق مداحی در مجلسی دیگر هم داشتم و بنابراین، از پیشنهاد سخنرانی و روضهخوانی در این مجلس استقبال کردم.»
وی دربارۀ موضوع سخنرانی میگوید: «برگزارکنندگان برنامه برای هر شب موضوعی تعیین کرده بودند که از این قرار است: ویژگیهای شخصیتی برخی از اشقیای کربلا، تأثیر نهضت امامحسین(ع) بر مقابله با حوادث دنیای کنونی و جریان داعش، ارتباط نهضت امامحسین(ع) با امامزمان(عج). این موضوعات برای خودم هم جالب بود و سعی کردم با مطالعۀ کافی، مطالب ناشنیدهای دراینباره به مخاطبان ارایه کنم.»
سخنران برنامه از خاطرهای جالب در این مجلس هم یاد میکند: «در اولین شب مجلس، نگرانی خاصی داشتم و پس از مطالعه و گردآوری مطالب، از آنها پرینت گرفتم. حتی در مسیر رسیدن به مجلس، مطالب را مرور میکردم. ولی وقتی نوبت سخنرانیام رسید، متوجه شدم یادداشتها را گم کردهام! از خود امامحسین(ع) خواستم کمکم کند و الحمدلله، سخنرانی آن شب به نظر خودم، بهتر از دو شب دیگر شد.»
اسم سخنران مراسم را هم نمیبرم که ریا نشود!
نظر شما