در این مسابقات مهمانان و قهرمانان صاحب نام خراسان و کشور که روزگاری برای استان و کشور افتخارآفرینی کرده بودند هم به عنوان مهمان ویژه حضور داشتند در جریان برگزاری این مسابقات، فرصت را مغتنم شمرده و با تنی چند از این پیشکسوتان در رابطه با کشتی با چوخه هم صحبت شدیم که هر کدام از آنان از بی‌توجهی به کشتی با چوخه گلایه مند بودند و از مدیرکل ورزش استان خواستند که توجه و نگاه ویژه‌ای به این رشته ورزشی داشته باشد.

    مسؤولان به چشم دیگری به چوخه نگاه می‌کنند

«علی شهیدی» قهرمان چندین دوره کشتی به خبرنگار ما گفت: کشتی با چوخه پشتوانه عظیمی برای رشته‌هایی همچون جودو؛ کوراش؛ آلیش و حتی کشتی پهلوانی و آزاد است و حتی در ترکیب تیم ملی کبدی کشور که به کشور پاکستان اعزام شدند، چند نفر از کشتی گیران با چوخه ما بوده، اما نمی‌دانم چرا مسؤولان به چوخه به چشم دیگری نگاه می‌کنند. واقعاً جای تأسف است که چوخه با این قدمت چندین ساله، حتی یک سالن ندارد و جمعه ها مثل یک صد سال پیش باید در گودهای خاکی باشیم که در آنجا هم از حداقل امکانات مثل یک شیر آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی محروم می‌باشیم.

وی همچنین افزود: کشتی با چوخه بعد از فوتبال استقلال و پرسپولیس بیشترین تماشاگر را دارد با این حال معلوم نیست که چرا از این رشته ورزشی حمایت صورت نمی‌گیرد و چرا آقایانی که در رأس ورزش استان قرار گرفته‌اند، یک نگاه ویژه‌ای به آن نمی‌کنند چرا که هر گاه که چوخه ضعیف بود، به کشتی و جودو ما هم لطمه وارد شد و حتی به کشتی پهلوانی که چندی قبل در مشهد برگزار شد؛ چون قهرمانان چوخه در تمامی این رشته‌های ورزشی حضور دارند، پس برای رضای خدا هم که شده مسؤولان کشتی با چوخه و پهلوانان این رشته ورزشی رسیدگی کنند.

وی در ادامه می‌گوید: در حال حاضر کشتی با چوخه قابل قیاس با گذشته نیست. وقتی که هیأت استان یک تقویم ورزشی ندارد و کسی هم در هیأت استان به فکر این گونه موارد نیست، چطور می‌توان گفت که حال و روز چوخه خوب است و تنها یک گود کشتی با چوخه در مهدی آباد داریم، اگر این گود هم نبود، اکنون چوخه‌ای هم در کار نبود و همین تنها گود با چوخه هم حتی از یک شیر آب آشامیدنی و یک سرویس بهداشتی نیز محروم است. سالن شهید بهشتی را به همه رشته‌های ورزشی می‌دهند به جز کشتی با چوخه، چرا هفته‌ای یک بار سالن شهید بهشتی را با اخذ کرایه به چوخه نمی‌دهند؟ باید «کوروش صبوریان» مدیرکل ورزش و جوانان استان یک فکر جدید برای چوخه بکند و اگر شرایط به همین منوال پیش برود، آن دسته از رشته‌هایی که به چوخه متصل هستند، دیر یا زود از بین خواهند رفت و در حال حاضر ما در چوخه چیزی برای گفتن نداریم، اگر تربت جام هم همین مسابقات را برگزار نمی‌کرد، در مشهد چه کسی می‌خواست چنین مسابقاتی را با این نظم خاص که حاکم بود برگزار کند. در استان رئیس هیأت کشتی با چوخه در مدت چند سالی که در رأس هیأت قرار گرفته پنج مرتبه در مسابقات گود چرخه حضور نیافته است و از رئیس هیأت استان می‌خواهیم که کمی بیشتر به کشتی با چوخه رسیدگی کنند و اگر هم نمی‌تواند، یک فکر جدی به این رشته ورزشی بکند.

    کشتی با چوخه غریب است

پهلوان «حسن خان پورحسن»، از قهرمانان کشتی با چوخه از چناران به خبرنگار ما می‌گوید: در رابطه با کشتی با چوخه بایستی عنوان نمایم کشتی با چوخه در حال حاضر قریب است و پهلوانان و قهرمانان کشتی آزاد و جودو و کوراش ما از دل همین کشتی با چوخه بیرون آمده‌اند به این رشته ورزشی بایستی توجه ویژه‌ای صورت گیرد کشتی با چوخه باید در زمستان در سالن برگزار گردد، ولی متأسفانه هنوز سالن خاص خودش را ندارد.

وی همچنین افزود: به کشتی با چوخه خیلی کم رسیدگی می‌گردد و اصلاً توجهی به آن نمی‌شود و این مردم هستند که حمایت می‌کنند و اگر می‌بینید چوخه کمی حرکت می‌کند، این را باید مرهون حمایتهای مردمی دانست وگرنه مسؤولان را من ندیدم که حمایتی از چوخه بکنند و یک قدمی در این راه بردارند. در همین جا از مسؤولان می‌خواهم گامی در راه اعتلای کشتی با چوخه برداشته و کمک حال جوانان گردند و امکانات برای آنان فراهم کنند تا جوانان ما با حضور در میادین و سالنهای ورزشی، دچار انحرافات نشوند و اگر امکانات برای آنان مهیا گردد، به جای رفتن دنبال کارهای خلاف، به سالنهای ورزشی روی می‌آورند.

     ضرورت استفاده از تجربیات پیشکسوتان

«بهروز پرهیزکار» دیگر ملی پوش کشتی و جودو کشور هم می‌گوید: بنده به عنوان یک فرد کشتی گیر معتقدم که مسؤولان به کشتی با چوخه هیچ کمکی نمی‌کنند باید رؤسای هیأتهای ورزشی جودو؛ کوراش؛ پهلوانی و کشتی آزاد دور هم جمع گردند و یک فکر اساسی برای کشتی با چوخه بکنند، چون اگر چوخه ضعیف گردد، کل رشته‌های جودو؛ کوراش و کشتی هم ضعیف خواهند شد و این رشته‌ها وابستگی خاص به کشتی با چوخه دارند و خواهش من این است که چوخه را حمایت کنند.

یکی از دلایلی که بازوبند پهلوانی از خراسان به آذربایجان رفت، به عقیده من همین نبود حمایت از کشتی با چوخه است.

وی همچنین می‌گوید: کشتی با چوخه از همان زمانی که خودم هم کشتی می‌گرفتم از یک وضعیت خوبی برخوردار نبود، چون یک جا و مکان خاصی را نداشتیم و از همان قدیم در خاکها کشتی می‌گرفتیم. حال گود کشتی «مهدی آباد» یک مقداری کشتی با چوخه را زنده کرده است و باید مسؤولان ورزش استان همان طوری که یک سالن در اختیار کشتی آزاد قرار دادند، یک سالن هم در اختیار کشتی با چوخه قرار دهند و از متولیان ورزش استان می‌خواهم که هیچ گاه کشتی با چوخه را نکوبند، چون از قدیم همیشه به هر نحوی می‌خواستند چوخه را بکوبند، در حالی که تمام پهلوانان ما از همین کشتی با چوخه به این مدارج بالا رسیده‌اند.

    کشتی با چوخه خاص خراسان بزرگ است

«خداقلی کاظمی» از دست اندرکاران کشتی با چوخه نیز می‌گوید: کشتی با چوخه خیلی مظلوم واقع شده است و با وجود اینکه چند سال است جهانی شده و فدراسیون هم تشکیل شده است، ولی در کشور ما به این رشته ورزشی خیلی اهمیت نمی‌دهند و اختلافاتی که بین مسؤولان کشتی به وجود آمده، باعث شد که در رکود قرار گیرد.

وی همچنین افزود: ما کشتی با چوخه را ارتقاء داده و جهانی کردیم، ولی در داخل کشور با اینکه بعد از فوتبال بیشترین تماشاگر را داریم، مسؤولان ما اهمیتی به چوخه نمی‌دهند و در حال حاضر هم از هیأت آمدیم، به انجمن و زیر نظر هیأت ورزشی روستایی و عشایری قرار گرفتیم، نه اینکه بگویم هیأت ورزش روستایی و عشایری مشکل دارد پیشنهاد ما به مسؤولان خراسان رضوي و شمالی این است که با یک همدلی دور هم جمع شوند و دست به دست هم داده و به یک تفاهم برسند تا بتوانیم این رشته ورزشی را در سطح کشور به صورت فدراسیونی برگزار نماییم.

«کاظمی» در ادامه اظهار داشت: در هنگام برگزاری انتخابات که به آرای مردم نیاز دارند، نمایندگان شهرستانهای مختلف می‌آیند برای کشتی با چوخه هزینه می‌کنند، ولی هیچ گاه مشکل چوخه را به طور کلی ریشه یابی نکردند.

    متخصص و اهل فن داریم، ولی غریب هستیم

«حسین مهرافروزیان» یکی دیگر از قهرمانان تیم ملی که پنج سال عضو تیم ملی بوده و پنج دوره هم به عنوان مربی تیم ملی به همراه منصور برزگر بوده، به خبرنگار می‌گوید: کشتی با چوخه در کشور مظلوم واقع شده است و با توجه به اینکه این رشته در سطح دنیا فدراسیون دارد، ولی ما هنوز خودمان در کشور فاقد فدراسیون هستیم، علت آن هم این است که خانه از بیخ و بن ویران است.

مسؤولان عشایری می‌گویند، کشتی با چوخه مال ماست، فدراسیون می‌گوید، از ماست و ما یک صاحبی نداریم که آیین‌نامه‌ها و مقررات را ابلاغ و در سطح کشور فعال کند.

وی همچنین افزود: اخیراً تعدادی از کشور ژاپن به عنوان نماینده آمدند و با من صحبت کردند و گفتند، ما می‌خواهیم در فروردین ماه یک کلاس مربیگری و داوری کشتی با چوخه برگزار کنیم، حال آنها می‌خواهند مقررات و آیین‌نامه‌ها را بگیرند و در کشور خودشان به کار ببرند، این در حالی است که ما هنوز متأسفیم نتوانستیم یک کلاس قانونی کشتی با چوخه در سطح خراسان بزرگ برگزار نماییم. چه رسد در کشور خودمان و ما اینها را بارها به مسؤولان که در رأس کار هستند، گفتیم، ولی گوش شنوایی پیدا شده است.

«مهرافروزیان» همچنین می‌گوید: تاکنون از سوی هیأت کشتی با چوخه دعوتی از پیشکسوتان نشده است و من خودم مدرس کشتی با چوخه هستم، وقتی ما در مشهد یک کلاس برگزار کردیم، بعد متوجه شدند که ما هنر داریم، فدراسیون جهانی یک ابلاغ  به من داده، ولی در کشور خودمان هنوز ابلاغی به من داده نشده است؛ ما هنوز نتوانستیم بعد از اینکه مسابقات جهانی برگزار شد، صاحبنظران را جمع کرده و بگوییم نقاط ضعف و قوت ما در کجا بوده است، هنوز مسؤولان خراسان رضوي و شمالی نیامدن بنشینند و آنهایی که اهل فن هستند و 30 سال کشتی گرفتند را جمع کرده و از آنها بخواهند نقطه نظرات خود را در بهترشدن کشتی با چوخه بیان نمایند هنوز ما داریم دیمی کار می‌کنیم.

وی افزود: کشتی با چوخه مثل یتیمی می‌ماند که هر کس می‌آید و هر تاخت و تازی می‌خواهد انجام دهد و در کشتی با چوخه ما نه کسی مدرک مربیگری دارد و نه مدرک داوری و اگر هم هر اتفاقی بیفتد، در جریان مسابقه هم شخص مربی مجرم است و هم شخص داور، چون هیچ کدام از اینها مدرک این کار را ندارند و کل ورزش کشتی از جمله آلیش؛ جودو؛ کمربند از سوی فدراسیون جهانی بخشنامه شده که تحویل فدراسیون کشتی کشور گردند، نمونه‌اش مسابقات کشتی پهلوانی کشور که چندی قبل در مشهد و زیر نظر فدراسیون کشتی کشور برگزار شد و چون رسول خادم در کارش مسلط است، فکر کنم اگر به ایشان رجوع گردد، وی بتواند سر و سامانی بدهد.