افزایش قیمت خودروها و کاهش کیفیت آن ازجمله مسائلی است که سالهای اخیر مورد گلایه همه مشتریان صنعت خودروسازی ایران بوده است این روزها کمپین نخریدن خودرو سر و صدای زیادی کرده است برخی موافقند و برخی مخالف .خبرها حاکی از انبارهای پر صنایع خودروسازی است از آن سو ورود خودروهای چینی و خارجی نیز بازار را تحت الشعاع قرار داده اما مسئولان معتقد هستند اولویت اصلی دولت حمایت از تولید ملی است انگونه که قائم مقام وزیر صنعت معدن وتجارت اعلام نموده وزارت صنعت هرگز درهای کشور را برای ورود خودروهای خارجی باز نخواهد کرد و قرار نیست خودروساز داخلی به زمین زده شود وی در این باره تصریح نموده که افزایش قیمت خودروها باید به نحوی سیاست گذاری و پیگیری شود که خودروسازان در یک فضای رقابتی به کاهش قیمت ها بپردازند.دکتر حسین محمودی اصل اقتصاد دان در گفتگو با قدس آنلاین دلایل عدم پیوستن به کمپین تحریم خودروی داخلی را در گفتگو با قدس آنلاین در میان گذاشته است.

کمپین نخریدن خودرو این روزها موافقین و مخالفین بسیاری پیدا کرده و حتی وزیر صنعت نیز به این موضوع واکنش نشان داده است به نظر شما کمپین نخریدن خودرو به خودی خود حرکت نامطلوبی است یا می تواند مثبت باشد؟

اینکه کمپین خودجوشی از سوی مردم ایجاد شده به خودی خود بد نیست و نشان از پویایی افکار و اندیشه ها و استقلال نظر و رای مردم دارد .مسلما یکی از مهمترین دلایل ایجا کمپین نخریدن خودرو احساس نارضایتی مردم از عوامل مختلف در صنعت خودروسازی ایران است که یکی از مهمترین آن بالا بودن قیمت ها است که کیفیت خودروها نیز با چنین قیمت هایی تطابقی ندارد .به نظر بنده اینکه مردم در چنین کمپینی  احساس نارضایتی خود را از قیمت ها اعلام کرده اند به خودی خود حرکت ناشایست و نامطلوبی نبوده  و حتی می توان گفت حرکت خوبی است و در برخی موارد  نیازمند چنین کمپین هایی در کشور هستیم اما بحث نخریدن خودرو و اینکه بخواهیم نخریدن خودرو را به صورت طولانی ادامه دهیم مسلما برای کشور معضلات ومشکلات فراوانی به دنبال خواهد داشت که یکی از آنها آسیب رسیدن به تولید ملی است. بی تردید توجه به تولید ملی و تقویت آن یکی از مهمترین مولفه های تقویت اقتصاد کشور به شمار می رود.به نظر می رسد خریداری خودرو با قیمت مناسب و کیفیت مطلوب یکی از بارزترین حقوق خریداران و مشتریان است و کاهش قیمت و ارتقاء کیفیت و خدمات پس از فروش نیازمند همت مضاعفی است که هم دولت و هم خودرو ساز در آن نقش بسزایی دارند. مسلما یکی از مباحثی که حتما باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد نیز چرایی عدم کاهش قیمت خودرو در کشور است  .بدیهی است که صنعت خودرو سازی در ایران  از ابتدا تا کنون جزیی از  حیاط خلوت دولتها به شمار می رفته  و دولتها بنا به سلایق و نیازهای خود  فشار،کاستی و امتیازاتی را به نفع خود از خودرو سازها دریافت نموده اند که این مسئله نشان از عدم استقلال خودروسازها و رقابت تنگاتنگ برای جذب مشتری و ارائه کیفیت حداکثری بوده است . بعضا مشاهده می شود   بین سی تا سی و هشت درصد قیمت خودرو به نام خودرو ساز واریز نمی شود یعنی همه مبالغی  که از سوی خودرو ساز دریافت می شود به حساب او واریز نمی شود  زیرا  بخشی از این پول را باید به  ارزش افزوده،بیمه ،خدمات پس از فروش و دیگر بخشها اختصاص دهد  .

-بنابراین می توان گفت یک سوی گرانی خودرو و متعاقب آن بی کیفیتی آن به سیاست های اتخاذ شده از سوی دولت باز می گردد؟

از سوی دیگر خودروسازهای ایرانی دائما تحت فشار قرار دارند بخشی از این فشار به دلیل عدم تعدیل نیرو در کارخانه های اتومبیل سازی است .بی تردید مکانیزه شدن صنعت خودروسازی و استفاده از رباط ها منجر به تعدیل نیرو می شود اما از آنجایی که برای عدم تعدیل نیرو بر خودرو سازها فشارهایی آورده می وشد مدیران این صنعت در تلاش هستند تا از طریق ابزار صادرات بتوانند حضور نیروی انسانی را در این بخش  توجیه  نمایند و با صادرات خودروی بیشتر هزینه ها را جبران نمایند  اما وقتی این امکان عملا میسر نمی شود با کاهش کیفیت و افزایش هزینه ها در داخل مواجه می شویم. مسلما خودروسازهای ایرانی دارای ایرادات ساختاری فراوانی هستند و در نو آوری مشکلات فراوانی دارند که مثلا می توان به پلت فرمها اشاره کرد که در عصر حاضر نوآوری و کیفیت و مقاومت در خودرو سازی ها حرف اول را می زند .مسلما خردیدار ایرانی با توجه به مبلغی که هزینه می کند انتظار تغییرات قابل توجهی در ساختار خودرو ها را دارد که حق مشتری ایرانی است اما با توجه به کمبود امکانات و بالا بودن هزینه ها در برخی مواقع این انتظارات برآورده نمی شود از آن جهت که برای دست یابی به موارد مورد نظر لازم است  دولت از فشاری که  بر خودرو سازها می آورد  بکاهد .مثلا در دوره نهم و دهم ریاست جمهوری اینکه به سفارش رئیس جمهور  در کشوری مثل ونزوئلا که به هیچ وجه تولید خودرو در آن توجیه اقتصادی ندارد خط تولید خودرو راه اندازی می شود و خودرو ساز ایرانی مجبور به سرمایه گذاری می شود نشان از دخالت و فشار دولتها بر خودروسازان است که چنین فشارهایی عواقبی چون  افزایش قیمت خودرو را در داخل به دنبال خواهد داشت .پر واض است با چنین تصمیم گیریهای سیاسی مردم باید هزینه های آن را پرداخت نمایند و این هزینه ها هم واحد تولید کننده را تحت فشار قرارمی دهد هم مشتری داخلی را .همچنین تاسیس کارخانه ای در شهری که توجیه اقتصادی ندارد و تولید و مونتاژ خودرو در جایی که توجیه اقتصادی ندارد از نمونه فعالیتهای دولتها است که با بی تدبیری موجب فشارهایی بر صنعت خودرو و متعاقب آن بر مردم می شوند  تا جایی که  خودروساز موظف به اجرای دستورات دولتی می شود و برای جبران مخارج خود ناچار هزینه هایش را افزایش می دهد بنابراین یکی از مهمترین راهکارها دست برداشتن دولت از فشارها است .بی تردید تا زمانی که  مدیریت و سهام مدیریتی خودرو ساز در اختیار شرکت های دولتی و شبه دولتی است وضعیت همینگونه باقی خواهد ماند از این رو باید تصمی گیریها از دست دولت خارج شده و شرکتها تحت فشار قرار داده نشوند و تصمیات سیاسی در خودرو سازی اولویت اول نشود. بی تردید توصیه ای که به خودرو های داخلی می توان کرد کاهش قیمت و متعادل کردن کیفیت  است و تازمانی که  فشارهای دولتی کاسته نشود و  خودروسازها چارتهای سازمانی خود را خانه تکانی نکنند و در نوآوری و تولید خودروهای با پلت فرمهای جدید نتوانند به مردم  پاسخگوباشند نمی توان گفت خودور سازی های داخلی خود را با نیازهای واقعی مشتریان تطابق داده و به وضعیت ایده آل رسیده اند.

-راهکار پیشنهادی شما درباره وضع موجود چیست؟

-مسلما این که خودرو نخریم و صنعت خودروی داخلی را تحریم نماییم به خودی خود  امر شایسته ای نیست همچنان که  نخریدن خودروی خارجی در شرایط فعلی اقتصادی امر بسیار شایسته ای است . اما از سوی دیگر  اعتراض به قیمت خودرونیز امری  منطقی است از این  جهت که قیمت خودرو در ایران بالا بوده در حالی که از کیفیت و قابلیت های قابل توجهی برخوردار نیست اما این مسئله باید مد نظر قرار بگیرد که کاهش قیمت و افزایش کیفیت  فقط دست خودرو ساز نیست بلکه به هزینه های تمام شده خودرو ساز وابسته است .هنگامی که هزینه گران تمام می شود و دخالت های دولتی هم مزید برعلت می شود و مسئله اشتغال هزاران نفر در بخش خودرو سازی مطرح می شود اینجاست که باید گفت به فرض نخریدن خودور نمی توانیم باعث کاهش قیمت آن شویم ، چرا که هزینه و بودجه ای که برای پرداخت هزینه ها و حقوق کارگران و  کارمندن  از محل فروش هزینه کرد در نظر گرفته شده در هنگامی که فروش کاهش می یابد یقینا سرشکن کردن هزینه ها سخت خواهد بود و از آن یو بهای تمام شده تولید افزایش می یابد و اینجا نمی توان انتظار داشت که قیمت ها کاهش بیابد .بنابراین معقول ترین حرکت این است که منافع ملی در نظر گرفته شده و خودوری داخلی مصرف شود از ان سو هم دولت  فشارها را کاهش داده و برای خودرو سازها هزینه زا نباشد . از طرفی خودرو سازها در جهت کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری گام بردارند . قطعا جا برای افزایش بهره وری و کاهش قیمت ها و کاهش بهای تمام شده وجود دارد و ما یک تنه می توانیم خودروهایی با کیفیت بهتر و با قیمت کمتری داشته باشیم که نیازمند همت ملی است .مسلما جوانان ایرانی در همه عرصه ها اعم از هسته ای ،تکنولوژی و نانو نشان داده اند که از قابلیت های بالایی برخوردارند  .متاسفانه  هزینه پول در ایران بالاست بوده و زمانی که هزینه سود تسهیلات 24درصد است آیا می توان در مقابل رقیب خارجی که از تسهیلات 2تا 6درصدی استفاده می کند انتظار برابری در کیفیت و قیمت را داشت متاسفانه در ایران  همه عوامل در دست خودرور ساز نیست .بانک مرکزی و وزارت اقتصاد نیز می بایست در خصوص  کاهش هزینه ها به لحاظ مالی امکاناتی را  فراهم نمایند تا مردم با قیمت مناسبی بتوانند خودروی مورد نظر خود را خریداری نمایند.