یکی از رویکردهای کلیدی در زمینه حکمرانی انرژی، مسئله تعامل با همسایگان به شکل هدفمند و با محوریت تعاملات گازی حداکثری در راستای تبدیل شدن کشور به نقطه هاب ترانزیت گاز است. موضوعی که دولت سیزدهم به خوبی قدم‌ها و گام‌های اساسی را برای آن برداشت.

اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم با توجه به دستوری که از شهید رئیسی گرفته بود، از ابتدای دولت به سمت حل معضلات حوزه انرژی با همسایگان حرکت کرد، اولین و مهم‌ترین برنامه اوجی نیز حل و فصل دعوای گازی بین ایران و ترکمنستان بود که با تسویه بدهی ایران به ترکمنستان از محل منابع ارزی ایران برای صادرات گاز به عراق پرداخت شد و سپس در اولین همکاری جدید، اوجی قرارداد سواپ گازی بین ترکمنستان و آذربایجان از خاک ایران را امضا کرد.

پس از این اقدامات محوریت تمرکز ایران بر توسعه همکاری‌های گازی با همسایگان شمالی جهت ترانزیت و حتی واردات گاز از این کشورها در دستور کار قرار گرفت. اولین قرارداد نیز واردات گاز از ترکمنستان بود که در ابتدای سال ۱۴۰۲ به امضا رسید و بعد از آن نیز در آخرین اقدامات دولت سیزدهم، قرارداد سواپ و واردات گاز تا سقف حجمی روزانه ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز از روسیه برای بازارهای جنوب شرق آسیا از مسیر ایران به امضا رسید که مهم‌ترین قرارداد تاریخ صنعت گاز ایران است.

تعاملات گسترده گازی شکل گرفته بین سه قدرت برتر در حوزه گاز یعنی ایران، روسیه و ترکمنستان و توافق بر سر انتقال و ترانزیت گاز از خاک ایران مهم‌ترین دستاورد صنعت گاز در ۴ دهه اخیر بوده است که دست برتر ایران در حوزه تجارت گاز منطقه و همچنین تبدیل شدن به هاب اصلی ترانزیت گاز منطقه را به همراه خواهد داشت.