علی جعفریان، گفت: باید توجه داشت که مشکلات پرستاران جدا از دیگر مشکلات کادر درمان نیست، برخی مسائل تنها مختص پرستاری نیست و در همه حوزه‌های درمان وجود دارد. اگر چه چند موضوع اساسی در حوزه پرستاری وجود دارد.

وی ادامه داد: یکی از چالش‌های اصلی در حوزه پرستاری مربوط به موضوع پرداخت‌ها می‌شود. این یک مشکل عمومی است و حقوق‌هایی که به کل کادر درمان داده می‌شود، کافی نیست. در واقع این مشکل مربوط به یک گروه خاص از کادر درمان نیست، اما در گروه پرستاری با توجه به سختی کار، این موضوع یک مساله شده است. چالش دیگری که در حوزه پرستاری وجود دارد، مساله مربوط به اضافه کاری است. نخست این که مبلغی که ما به ازای اضافه کاری دریافت می‌کردند واقعا عدد ناچیز و غیر منطقی است. دوم این که حجم اضافه کاری آن‌ها بسیار بالا است. بنابراین این موارد ذکر شده جزو چالش‌های اساسی از نظر مالی در حوزه پرستاری است.

جعفریان اظهار کرد: از طرف دیگر ما می‌دانیم که با کمبود پرستار در کشور مواجه هستیم و کار پرستاران ما بسیار سنگین است. اگرچه وزارت بهداشت تمام تلاش خود را می‌کند تا کمبود نیرو را بتواند برطرف کند برای این که پرستارانی که مشغول به کار هستند، فشار کمتری متحمل شوند.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت درباره رسیدگی وزارت بهداشت در راستای حل مشکلات حوزه پرستاری گفت: وزارت بهداشت برای تمام مواردی که ذکر شد تلاش خود را به کار گرفته و برای اصلاح فرمول اضافه کاری اقدام کرده است. همچنین در بخش معوقات با توجه به اینکه یک حجم بدهی نسبتا سنگین نیروی انسانی در وزارتخانه وجود داشته و تاخیر زیادی در پرداخت‌ کارانه‌ها و اضافه کاری‌ها بوده که بعضا این تاخیرها بیش از یک سال بوده است، سعی شده با منابعی که با کمک آقای رئیس جمهور گرفته شده، تا حدودی این موارد اصلاح شوند. اما  به این معنی نیست که همه این مشکلات رفع شده است، بلکه تا آنجایی که می‌شد در این دو ماه به این مساله رسیدگی شده است.

وی در پاسخ به این که آیا با پیشنهاد تخصیص ردیف بودجه مجزا برای تعرفه پرستاری موافقت شده است؟ گفت: موافقت با تخصیص ردیف بودجه مجزا برای تعرفه پرستاری مشکل را حل نمی‌کند به دلیل اینکه بودجه آن باید وجود داشته باشد. یعنی وقتی به طور کلی کسری منابع داریم، اینکه ردیف بودجه مجزا تصویب شود مسئله را حل نمی‌کند. به طور مثال‌ کارانه محصول درآمد اختصاصی است و از محل درآمد اختصاصی پرداخت می‌شود، اما در پرداخت همین‌کارانه‌ها نیز عقب هستیم.

جعفریان تاکید کرد: بنابراین اختصاص ردیف بودجه تاثیر اساسی ندارد بلکه وجود منابع آن مهم است. باید منابع وجود داشته باشد که خزانه آن را تخصیص دهد و سپس دانشگاه‌ها در محل‌های مورد نظر هزینه کنند. در هر کدام از این مراحل می‌تواند مشکلاتی پیش آید.

او ادامه داد: به طور مثال یکی از مشکلاتی که الان دانشگاه‌های علوم پزشکی با آن روبرو هستند و موجب تعویق در پرداخت‌های پرسنلی می‌شود، این است که دانشگاه به داروخانه ها، تجهیزات پزشکی و پیمانکاران بدهی طولانی مدت دارد. از طرف دیگر یک بدهی به پرسنل دارد و هر دفعه ممکن است یکی از این گروه‌ها را برای پرداخت در اولویت قرار دهد. اما در پرداخت بدهی‌های این گروه‌ها عقب است و در هیچ کدام به روز نیست. چرا که بودجه کم دارد و وقتی سقف بودجه به اندازه هزینه‌ها نباشد، همیشه به یک عده بدهکار خواهد بود.

مشاور عالی و جانشین وزیر بهداشت با اشاره به کسری بودجه وزارت بهداشت گفت: سهم آن چیزی که دولت در بخش دولتی از تولید ناخالص ملی برای حوزه سلامت می‌پردازد، زیر چهار درصد است. تا زمانی که این عدد اصلاح نشود، پرداخت‌های ما درست نخواهد شد. یک کسری بودجه قابل توجهی در وزارت بهداشت وجود دارد و طبق عددی که برآورد و اعلام شده است، حدود ۸۰ همت است.

وی در پایان خاطر نشان کرد: راهش این است که سهم حوزه سلامت از تولید ناخالص ملی به حدود هفت درصدی که در قانون برنامه پنج‌ساله هفتم آمده است، برسد. تا زمانی که این اتفاق نیفتد این مسائل را نمی‌توان با راهی غیر از تامین منابع حل کرد. مدیریت تنها می‌تواند کمی‌ عدم پرداخت ها، تاخیرها و تعویقات را بالانس کند، اما مسئله‌ای را نمی‌تواند حل کند.