حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان استاد حوزه علمیه در مسجد رسول اکرم به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: مسأله عبد، عبادت و عبودیت از مسائل بسیار مهم است که در این روزگار شدید به فهم و انجام آن نیازمند هستیم.
وی افزود: این مسائل کلیدی برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت به راحتی به دست نمی‌آید. امام علی علیه‌السلام در کتاب نهج‌البلاغه چهل وصف و ویژگی برای عباد واقعی پروردگار بیان کردند و درباره عباد واقعی و حقیقی می‌فرمایند کسانی که در عرصه عبادت و عبودیت قرار گرفتند و به معنای واقعی عبد شدند تبدیل به کلیدهای می‌شوند و درهای هدایت الهی را به روی بندگان باز می‌کنند.
وی با بیان داستانی گفت: گفته می‌شود عالمی در شهر نجف بود که سه قرن پیش در عراق می‌زیست و یک خانواده گسترده ای را تا به امروز در نجف و کربلا تشکیل داده است. در طول این سال‌ها در این خانواده علم، تبلیغ و روحانیت قطع نشده است؛ آنان خانواده‌ای با برکت هستند. یکی از این خانواده‌ها در زمان صدام به آمریکا می‌روند و قریب به هفده سال آنجا زندگی می‌کنند در این سال‌ها مهمترین فعالیت آنان منبر، تدریس، ساخت مسجد، حسینیه، مدرسه و کتابخانه بود که بعد از نابودی صدام آنان به عراق بازگشتند. تنها خدا می‌داند یک عبد واقعی چقدر می‌تواند برای هدایت بندگان تلاش کند.
انصاریان ادامه داد: این عالم وقتی می‌شنود که بیشتر مردم در حله بی دین هستند و اهل تربیت دینی و اخلاق اسلامی نیستند زندگی خود را از نجف جمع می‌کند و به حله هجرت می‌کند. مردم حله به هیچ عنوان روحانیت را قبول نداشتند و حتی به روحانیون نیز سلام نمی‌کردند و مخالف دین بودند. وقتی این عالم وارد حله شد شروع به سخن گفتن می‌کند و با همین سخن گفتن‌ها مردم را جذب می‌کند و بعد مسجدی را در آنجا احداث می‌کند. مدتی که در حله توانسته بود تعداد زیادی از مردم را به اسلام دعوت کند تا جایی که هنگام مرگش تعداد آنها به صد هزار شیعه می‌رسید. ایشان به معنای واقعی عبدالله بود که توانست این افراد را در مسیر حق قرار دهد. ما نیز می‌توانیم با امر به معروف و نهی از منکر نرم مردم را به مسیر حق هدایت کنیم.
این استاد حوزه علمیه با تاکید بر اینکه به طور یقین بندگی پروردگار کلید سعادت دنیا و آخرت است گفت: این بندگی باید واقعی باشد. عبد بودن بالاترین مقامی است که انسان می‌تواند به آن برسد. پیامبر اکرم می‌فرماید بر عهده امت من چهار حق الزامی وجود دارد نخست گناهکاری که توبه کرده را دوست داشته باشند و او را رد نکنند، همچنین به انسان ناتوان عملاً محبت کنند و دیگر اینکه به انسان‌های نیکوکار محسن کمک کنند.
وی بیان داشت: حضرت عیسی در گهواره خود را عبدالله معرفی کرد. امام علی هر نامه‌ای که به والی‌ها نوشتند در بالای آن نامه‌ها خودش را عبدالله معرفی می‌کرد. بندگی خدا مایه افتخار است و بیچاره کسی که بنده هوای نفس و شهوات باشد.
نظر شما