حضرت آیت‌الله جوادی آملی به مناسبت آغاز بیستمین کنفرانس سالانه کنگره مسلمانان آمریکا که با عنوان «زینب کبری میراث شجاعت، شفقت و مقاومت» که از ۸ تا ۱۰ نوامبر در شهر هیوستن ایالت تگزاس آمریکا در حال برگزاری است، پیامی به صورت تصویری صادر کردند.

معظم له در این پیام ابراز داشتند: زینب کبری(س)، نمونه و نموداری از انسانیت است. نکته اول آن است که حقیقت زن و مرد تقریباً مساوی هم است، زیرا روح نه مذکر است و نه مؤنث. معارف اصلی، اعتقادات اصلی و احکام و حکَم اصلی، مشترک بین زن و مرد است و در بعضی از مسائلی که مربوط به بدن است از هم جدایند. بنابراین حقیقت زن و حقیقت مرد که روح مجرد است فرق نمی کند.

ایشان بیان داشتند: بر اساس حکمت متعالیه که روح، جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء است، معنایش این نیست که همین جسم با خصوصیت های جسمی، روح می شود، بلکه انسان، مرکّب از ماده و صورت است اولاً و ماده، ماده است و صورت، قابل پرواز است ثانیاً. صورتی که روی ماده است، از ماده می جهد خروج دارد عروج دارد پرواز دارد با حرکت جوهری، می شود مجرد. صورت، سکوی پرواز آن ماده است نه اینکه ماده، مجرد بشود با سیر؛ ماده همچنان ماده است و این که سکوی پروازش ماده است، از ماده رها می شود، بنابراین وقتی به تجرد روحی رسید، دیگر سخن از ذکورت و انوثت نیست.

معظم له اظهار داشتند: قرآن کریم زن و مرد را از نظر انسانی، نمونه یکدیگر می داند و به یکدیگر ارجاع می دهد. وقتی می خواهد نمونه مردم خوب را، نه نمونه مردان خوب، ذکر بکند، حضرت مریم را نام می برد یا همسر فرعون را نام می برد؛ مراد از مردم، جامعه انسانی است یعنی اعم از زن و مرد است. تعبیر قرآن در اینجا مردان نیست، مردم است. قرآن کریم هم مرد را نمونه مرد و زن خوب می داند و هم زن را. بنابراین حقیقت زن با حقیقت مرد در بسیاری از امور یکسان هستند.

حضرت آیت الله جوادی آملی بیان داشتند: اگر عقلیه بنی هاشم زینب کبری(سلام الله علیها) مورد تکریم ویژه امام زمانش وجود مبارک سجاد (سلام الله علیه) است، برای آن است که حضرتش حقیقت انسانیت را خوب یافت و بر اساس آن حقیقت انسانیت عمل کرده است. وقتی زین العابدین به زینب کبری(سلام الله علیهما) فرمود: «أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَیْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَیْرُ مُفَهَّمَة» یعنی تو در مکتب بشری درس نخوانده ای و عالم شده به علم اله هستی. چون این چنین است لذا می تواند آن سخن را بگوید که دیریاب است و کمتر گفته شد و کمتر قابل دسترسی است.

ایشان بیان داشتند: اینکه حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا و در مجلس ابن زیاد به او می فرماید «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلا»؛ من جز زیبایی نمی بینم، سرّش آن است که او ملکوت شهادت را می بیند که شهادت، آب زندگانی است و هرگز انسانی که شهید شد نمی میرد و برای همیشه زنده است. زینب کبری آن مسئله شهادت را و مسئله باطن انسان را که در هنگام مرگ ظهور می کند، می بیند که فرشتگان می آیند سلام عرض می کنند. آن حضرت در همه حال، جلال و شکوه ذات اقدس اله را یاد آور می شود که ما خواستیم به لقاء الهی بار یابیم و موفق شدیم. این کار، جهان را بیدار می کند.

ایشان مسئله حجاب را برای حفظ حرمت و عظمت و جلال زن دانستند و ابراز داشتند: مسئله حجاب، زینت و جمال و جلال زن است که همه باید این اصل را رعایت کنند. برای اینکه حرمت زن محفوظ باشد و عظمت و جلال و شکوه زن محفوظ باشد، ذات اقدس اله مسئله حجاب را مقرر کرده است.