انسان دو نیاز اساسی دارد: نیاز به دانستن و نیاز به خواستن. علم تنها پاسخگوی نیاز اول است، اما دین به هر دو نیاز پاسخ می‌دهد.

دین به ما می‌گوید چه چیز را باید خواست و چگونه باید خواست.

دین برای انسان برنامه زندگی می‌آورد، نه زنجیر اسارت.

اگر کسی دین را زنجیر اسارت معرفی می‌کند، یا دین را نشناخته یا نمی‌خواهد بشناسد.

تفاوت انسان دیندار با انسان بی‌دین در این است که انسان دیندار می‌داند از کجا آمده، برای چه آمده و به کجا می‌رود. این شناخت به زندگی او جهت و معنا می‌بخشد.

نیاز به دین، یک نیاز طبیعی و فطری است، نه یک نیاز تحمیلی و تصنعی. درست مثل نیاز به هوا و آب و غذا.

همان‌طور که جسم انسان به غذا نیاز دارد، روح او هم به معنویت و دین نیاز دارد.

منبع: کتاب شناخت دین