بعد از کشته شدن نادرشاه در ۱۱ جمادی‌الثانی سال ۱۱۶۰ قمری، در حالی که سرداران او به فکر تصاحب بخش‌هایی از قلمرو گسترده حکومت افشاری بودند، علیقلی‌خان، پسر ارشد ابراهیم‌خان ظهیرالدوله افشار (برادر نادرشاه) تصمیم گرفت به جای عمویش، بر تخت سلطنت بنشیند. تصویر علی‌قلی‌خان که نمونه‌ای از آن را می‌بینید، چنین نشان می‌دهد که وی از درباریان خوش‌چهره نادرشاه بوده‌است.

نقاشان آن عصر، چهره‌ای مهربان را از علی‌قلی‌خان به تصویر کشیده‌اند؛ گویی در پس از رخ آرام و مهربان، جز عطوفیت و مهر چیز دیگری یافت نمی‌شود؛ اما او که در زمان مرگ عمویش ۲۴ ساله بود، در تصمیمی راهبردی و خطرناک نقشه قتل تمام کسانی را کشید که بالقوه جانشین نادرشاه بودند؛ یعنی تمام فرزندان کوچک و بزرگ او را که البته پسرعموهای خودش هم به حساب می‌آمدند. علی‌قلی‌خان دست به کشتاری عجیب و غریب زد و حتی به کودکان خردسال هم رحم نکرد. یکی از این اطفال، محمودمیرزا، پسر ۴ ساله نادرشاه بود.

تاریخدون؛ تاریخ برای همه