روزنامه کیهان اظهارات محمدجواد ظریف در نشست داووس را نابهجا، پیام ضعف، جلوهای از دیپلماسی ملتمسانه و خلاف شعار دولت دانست و در واکنش به آن نوشت: پس از این نشست، بازخوردهای فراوانی از داخل و خارج کشور مطرح شد به طوری که جو ویلسون، نماینده کنگره آمریکا در رابطه با سخنان ظریف در نشست مجمع جهانی اقتصاد، توئیت زد: «ظریف به شکل تحقیرآمیز برای مذاکره به ترامپ التماس کرد؛ اکنون وقت تحریم بیشتر ایران است.»
به عقیده روزنامه کیهان سخنان ظریف وفاقشکن و جناحی به نظر میرسد. در همین راستا محمدباقر قالیباف گفت: «افرادی که کارگزار نظام هستند باید مراقب حرفهای خود باشند! طرح مسائل داخلی در مجامع خارجی تضعیف ایران است.»
نماینده مردم خمینیشهر هم در کنایه به ظریف گفت: «به فردی که جایگاهش محل شبهه است، از موضع جمهوری اسلامی صحبت میکند و دعواهای داخلی کشور را از تریبون بینالمللی طرح میکند و مسائل گذشته انتخاباتی را در یک مجمع جهانی اعمال میکند باید پاسخ قاطع داد.»
حجتالاسلام حمید رسایی، دیگر نمایندهای بود که در واکنش به سخنان ظریف در داووس و انتصاب وی در جایگاهی که بر خلاف قانون غصب کرده است، متذکر شد: «تمام توان دولت به جای حل مشکلات مردم و حل مسائل اقتصادی و معیشتی صرف نگه داشتن فردی در یک جایگاه غیرقانونی شده است. قانون نحوه انتصاب صراحتاً به این موضوع اشاره کرده که اگر انتصابی بدون داشتن شرایط مشخص و قانونی انجام شود کان لم یکن است.»
نماینده مردم قم، حجتالاسلام قاسم روانبخش نیز در تذکری شفاهی گفت: «متأسفانه این روزها عدهای شعار سازش و تسلیم میدهند و به دنبال مذاکره و تسلیم ملت غیور ایران هستند. متاسفانه معاون غیرقانونی راهبردی رئیسجمهور، برخلاف سیره امیرالمؤمنین و اهلبیت عمل میکند و دائماً پیام ضعف و ناتوانی به جامعه جهانی منتقل میکند.»
روزنامه کیهان در ادامه از پشت پرده اظهارات و فعالیتهای چندساله ظریف نوشت: محمدجواد ظریف موضوعات داخلی، از جمله هستهای و سیاست خارجی کشور را وجهالمعامله قرار داد تا از این رهگذر موقعیت جریان سیاسی متبوع خود در داخل کشور اعتبار بخشد.
سیاستبازی و جناحگرایی ظریف و طیف متبوع وی درحالی اجرا شده و میشود که بارها خلاف آن از تریبونهای رسمی اعلام شده است.
پشت چهره خندان و به ظاهر علمی- فراجناحی ظریف، مطالبات و خواستهای جناحی و خلاف واقعیت نهان است که امتداد آن خارج از مرزهای ایران و با لحنی ملتمسانه جریان دارد.
جریانی که با آگاهی از کاهش محبوبیت، از دست دادن پایگاه اجتماعی و علم به عدم مقبولیت در افکار عمومی، در آستانه انتخاباتهای ادوار مجلس و ریاست جمهوری مسائل داخلی را نزد بیگانگان فریاد زده و ملتمسانه درخواست حمایت میکند، نهتنها قابل اعتماد نیست؛ بلکه اعتبار و حیثیت ایران را دستمایه بهرهبرداری سیاسی میکند. بنابراین واگذاری و واسپاری قدرت به افرادی با این روحیه به هیچوجه صلاح نیست.
نظر شما