به گزارش قدس آنلاین به نقل از روابط عمومی جشنواره در ابتدای این نشست، حسام فرهمند کارگردان درباره چرایی انتخاب این موضوع و تلخ بودن آن گفت: فیلم تلخ‌ هست اما سیاه‌نمایی ندارد. بخشی از این تلخی به شرایط قصه و زیست کاراکترها برمی‌گردد. زمانی که تصمیم گرفتم این فیلم را بسازم، فهمیدم که موضوع را باید به‌صورت رمان ببینم و سعی کنم تصویر نشان دهم. من به سینمای قصه‌گو علاقه‌مند هستم و امیدوارم توانسته باشم این تصویر را ترسیم کنم.

علی حسینی، نویسنده فیلم نیز بیان کرد: من قصه‌های تلخ را دوست دارم و فکر می‌کنم آقای فرهمند هم در کارگردانی توانسته تلخی را از فیلمنامه بگیرد. دلیل علاقه‌ام به تلخ‌نویسی را نمی‌دانم. شاید برای این باشد که آدم غمگینی هستم.

غزل شاکری، بازیگر اظهار کرد: در جلسه اول مذاکره با آقای فرهمند من مجاب شدم که فیلمی که قرار است ساخته شود، استانداردهایی لازم را دارد. حضور شهاب حسینی هم در کار قطعی شده بود و به من اطمینان می‌داد. باید از حسام فرهمند هم تشکر کنم که برای من حضوری بسیار کمک‌کننده داشت.

شهاب حسینی با ابراز امیدواری از اینکه سوال‌ها جنبه کاربردی‌تری‌ داشته باشد، بیان کرد: مدد میگیرم از این بیت که «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار اصل خویش.»

او ادامه داد: در حرفه ما اصل فیلمنامه است. من حسام فرهمند را از ۲۰ سال قبل میشناسم. ایشان در طی این مدت ۲۰ فیلم می‌توانست داشته باشد ولی تمرین کردند و این تمرین به بغضی بدل شد که به فیلمنامه درآمد و فیلمنامه‌ای که بازیگر و تهیه‌کننده را به کار ترغیب می‌کند. این فیلم با یک سوم هزینه‌های مرسوم و بدون حاشیه تولید شده و امیدوارم این اصل به سینما و هنرهای نمایشی ما برگردد که براساس فیلمنامه‌ کار ساخته شود.

حسینی بابت تولدش که به او تبریک گفته شد قدردانی کرد و گفت: به نظرم باید تولد هر کسی را به مادرش تبریک گفت که رنج و زحمت آن را کشیده و من هم به مادرم تبریک می‌گویم و برای او طول عمر با عزت آرزو می‌کنم.

سعید خانی تهیه‌کننده نیز بیان کرد: دوستی من با حسام فرهمند به بیست سال پیش و فیلم کیومرث پوراحمد برمی‌گردد. او سال‌ها تیزر تبلیغاتی ساخته و درنهایت بعد از خواندن متن خوب این فیلم من را مجاب کرد تا با سرمایه شخصی، تهیه‌کنندگی این فیلم را برعهده بگیرم. امیدوارم در اکران سرمایه فیلم بازگردد تا بازهم بتوانم از این قبیل ملودارم‌ها تهیه کنم.

رسول علیزاده، طراح صحنه فیلم گفت: هر پروژه‌ای یک مربی نیاز دارد و در کار ما این مربی، کارگردان است که در این اثر کارش را به‌خوبی انجام داد. من همیشه می‌گویم رابطه گروه فیلمبرداری و صحنه، شبیه به رابطه زن و شوهری است! یعنی مکمل هم هستند و هم را تکمیل می‌کنند. اگر طراحی صحنه خوب است یعنی کار فیلمبرداری هم خوب بوده است. برای من افتخاری بود که با این گروه کار کردم و همه تلاش خود را برای خلق صحنه‌ای درست، به‌کار گرفتم.

روزبه رایگا، مدیر فیلمبرداری ادامه داد: من از پیش‌تولید کار، همراه با عوامل تولید و کارگردان همه لوکیشن‌ها را بررسی کردم. حتی در بعضی لوکیشن‌ها دوربین را با خود بردیم و پلان گرفتیم تا ببینیم چه‌اندازه زمینه بصری برای فیلمبرداری کار فراهم است. تلاش خود را کردیم که همه‌چیز در کمال خود پیش برود. ما برای فیلم کتاب-سکانس طراحی کردیم و قبل از فیلمبرداری از سکانس‌ها عکس داشتیم. ضمن این که پالت‌رنگی هم برای سکانس‌ها طراحی کردیم که همه این‌ها به فیلمبرداری کار کمک کرد.

حسام فرهمند در ادامه اظهار کرد: ما برای لوکیشن کار، خانه‌ای کلنگی را پیدا کردیم که قصد تخریب آن را داشتند. با ایده‌های رسول علیزاده، لوکیشن بازسازی و طراحی شد. او به ‌صورتی خستگی‌ناپذیر کار کرد و توانست این نتیجه را رقم بزند.

او درباره انتخاب بازیگران جوان فیلم توضیح داد: هدف من این بود که با بازیگرانی کار کنم که شناخته شده نیستند. من به آموزشگاه‌های هنری بسیاری سر زدم و درنهایت این ترکیب بازیگران را انتخاب کردیم. فکر هم می‌کنم ترکیب موفقی شد و من از نتیجه بازی بازیگران راضی هستم.

شهاب حسینی با بیان خاطراتی گفت: کار بازیگر بزرگ، مدیون رفت وبرگشت‌هایی است که دیگر بازیگران اثر به او می‌دهند. من از تک‌تک بازیگران همکارم تشکر می‌کنم و خوشحالم که با آن‌ها همکاری کردم.

فرهمند نیز اظهار کرد: همه موضوعاتی که در فیلم به تصویر کشیده می‌شود، گرته‌برداری از مجموع اتفاق‌های واقعی است. فیلم مبتنی بر یک رویداد خاص نیست، اما تک‌تک واقعه‌ها حقیقی است.

مهدی سعدی، تدوین‌گر، درباره ویژگی‌های تدوین این اثر سینمایی گفت: من شیفته موضوع و داستان فیلم شدم و بعد از چند جلسه مذاکره، به فهرست عوامل این کار پیوستم. حفظ یکپارچگی در تدوین این کار برای من خیلی مهم بود. میزان ارتباط مخاطب با کاراکترها برای من خیلی مهم بود؛ این که مخاطب بتواند با کاراکترها هم‌ذات‌پنداری کرده و آن‌ها را باور کند.

فرهمند درباره حضور تهیه‌کننده پای کار افزود: اگر سعید خانی، پای این پروژه نمی‌ایستاد، هیچ وقت نمی‌توانستیم این اتفاق را رقم بزنیم. ضمن این که جا دارد از مرضیه برومند، تشکر کنم که پای این ساخته شدن فیلم ایستاد و ممارست کرد. این فیلم حاصل جمله‌ای است که سال‌ها پیش کیومرث پوراحمد بعد از ساختن یک فیلم کوتاه بد به من گفت: «سعی کن اولین فیلمت، برآمده از دغدغه‌ات باشد.»

خانی در پایان گفت:‌ فیلم را در ۳۷ جلسه فیلمبرداری کردیم. در فیلم ما، عوامل کار اولی بسیاری کار کردند و می‌خواهم بگویم با استعدادی که از هرکدام دیدم، آینده‌ای روشن در انتظار همه آن‌ها خواهد بود.

درپایان همسر کیومرث پوراحمد که در سالن بود از عوامل فیلم تشکر کرد.