عبدالباسط از قاریان معروف قرآن، و استاد قاریان (متوفای سال ۱۳۶۷ ش، دهم آذر) از اهالی مصر بود، که در ۶۱ سالگی از دنیا رفت. همه ما از صوت دلنشین او به ویژه تلاوت آیه:
«لو اَنزلنا هذا القُرآن علی جَبَلٍ لَرَأیتَهُ خاشِعاً...؛» (حشر، آیه ۵۹)
توسط او اگاهی داریم که این آیات را در آن هنگام که به دعوت شیعیان (در سال ۱۳۳۰ ش) به کاظمین رفته بود، در صحن و سرای امام کاظم (ع) و امام جواد (ع) تلاوت کرد.

پسر عبدالباسط پس از فوت پدر، چند بار پدر را در عالم خواب دید، که از رؤیاهای صادقه است. عبدالباسط خطاب به پسر گفت:
نگران من نباش، قرآن مرا از رفتن به جهنم حفظ کرد. ولی برای عبور از پل صراط تا به بهشت برسم، مرا در آستانه پل صراط متوقف کرده اند و می گویند نیاز به ولایت امیرمؤمنان علی (ع) دارد ، از تو پسرم می خواهم که به نجف اشرف سفر کنی، به محضر مراجع و علما برو، از آن ها بخواه که تذکره عبور از پل صراط از مولی علی (ع) برایم بگیرند، که همان تذکره ولایت است.»

پسر عبدالباسط به این دستور عمل کرده، و به نجف اشرف مسافرت نموده و به زیارت مرقد منور امام علی (ع) ره سپار می گردد و پس از توسل، به محضر مراجع وقت رفته و ماجرای خوابش را تعریف نموده و از آن ها می خواهد تا این تذکره را از امیرمؤمنان علی (ع) بگیرند، و به قولی همین پسر عبدالباسط در پی خوابی که می بیند در زمره ی محبیت اهل البیت قرار گرفته و شیعه می شود.

منابع:
۱- محمدی اشتهاردی، محمد. سیری در سیرت پیشوایان، قم: موعود اسلام، ۱۳۸۴.
۲- روزنامه کیهان، مورخه ۱۱/۱۰/۱۳۷۹، ص۶؛ به نقل از خطیب معروف قم سید عادل علوی

نویسنده: مصطفی لعل شاطری