زنان آویزان به زبان
در منطقه ای زنانی بودند که از زبانشان به وسیله ی میخ های آتشین به ستونی آویزان کرده بودند و چرک و خون جوشان به گلویشان ریخته می شد و آنان زنان بداخلاق و بدزبان هستند که با نیشِ زبان خود پیوسته همسرانشان را آزار و اذیت می نمایند.

زنانی که گوشت بدن خود را می خوردند!
در منطقه ای دیگر، زنانی را دیدم که با کاردهای تیز، گوشت بدن خود را می بریدند و می خوردند، در حالی که آتش از زیر آنان روشن بود و شعله می کشید و این زنان کسانی هستند که خود را برای دیگران آرایش می کردند و در انظار ظاهر می شدند، در حالی که شوهرانشان راضی نبودند.

زنان کور، کر و لال
در منطقه ای دیگر زنانی را مشاهده نمودم که هم کور بودند و هم کر و هم لال و آنان در تابوتی از آتش قرار داشتند، در حالی که مغز سرشان از سوراخ بینیشان بیرون آمده و در اثر جزام و پیسی گوشت های بدنشان قطعه قطعه شده است و آنان زنان شوهرداری بودند که در دنیا به زنا می پرداختند و از این راه فرزندان نامشروعی به دنیا می آوردند و به دروغ آن را فرزند شوهرشان معرفی می نمودند.

زنانی که روده های خود را می خورند
در منطقه ای دیگر، زنانی را مشاهده کردم که در کنار خرمنی از آتش قرار داشتند و گاهی صورت های خود را می سوزاندند و گاهی دست های خود را روی آتش می گذاشتند و بوی سوختن آن ها به مشام می رسید و گاهی روده ها و احشاء داخل شکم خود را می خوردند و آنان زنانی هستند که زمینه های ارتباط نامشروع زنان و دختران را با مردان فراهم می نمایند و به دلالی می پردازند.

زنانی با بدن حیوان
در ناحیه ای دیگر زنانی را مشاهده کردم که چهره ی آنان بسیار عجیب بود، چرا که بدنشان به شکل دو حیوان درآمده بود و سرشان به شکل خوک و بدنشان به شکل الاغ دیده می شد و آنان را هزاران هزار گونه عذاب می نمودند و دلیل آن این بود که آنان دارای دو صفت ناپسند بودند: نخست نمام و سخن چین بودند و میان زن و شوهر، پدر و فرزند، دو دوست، را با این عمل خود بِهَم می زدند و اختلاف ایجاد می نمودند و دوم بسیار دروغ می گفتند و در این عمل از خداوند ترسی نداشتند.
زنانی که گوشت بدن خود را قیچی می کردند
پیامبر (ص) می فرمایند در شب معراج در منطقه ای دیگر زنانی را دیدم که قیچی های آتشین به دست گرفته و گوشت های بدن خود را قیچ می کنند و آنان زنانی بودند که خود را در معرض تماشای مردان قرار می دادند و با مردانی به غیر از همسر خود روابط نامشروع داشته و از زنا ترسی نداشتند.

زنانی با صورتی عجیب!
در منطقه ای دیگر زنانی را مشاهده نمودم که چهره ی آنان مانند سگ بود و پیوسته آتش در بدن آنان جریان داشت و ماموران عذاب گُرز به دست، پی در پی بر سر و صورت این گروه از زنان می زدند و آنان زنانی بودند که در دنیا چند عمل زشت را مرتکب می شدند:
1- در مجالس گناه آوازخوانی می نمودند و بدین وسیله مردم را سرگرم می ساختند.
2- درباره ی زندگی مردم حسادت می ورزیدند.

زنانی با دست و پای بسته
در ناحیه ای دیگر زنانی را دیدم که دست و پاهای آنان را به هم بسته بودند، در حالی که مارها و عقرب ها به جان آنان افتاده و دائم نیششان می زدند و آنان به واسطه ی چند عمل به این عذاب دچار شده بودند:
1- وضوی صحیح نمی گرفتند و با دست و پای آلوده به گرفتن وضو می پرداختند.
2- در حال نماز و غیرنماز لباس و بدنشان کثیف و آلوده بود.
3- پس از جنابت و حیض غسل نمی کردند و اهمیتی به غسل نمی دادند.
4- آنان خود را برابر شوهر و در هنگام نماز تمیز نمی کردند.
5- نماز را کوچک می شمردند و به آن اهمیت نمی دادند.
و این عذاب تا روز قیامت برای این زنان ادامه خواهد داشت و هنگامی که قیامت برپا شود، در جهنم عذاب آنان از همه بدتر خواهد بود، مگر این که مورد لطف و بخشش خداوند متعال قرار گیرند.

منابع:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج18: 151، 351، 352.
2- شیخ حرعاملی. وسائل الشیعه، ج4: 156.
3- محمدی. جهنم میعادگاه پیروان شیطان: 170، 181- 185.