از این رو در آستانه برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی با استاد حوزه و مبلغ بین‌المللی درباره رذیلت‌ها و فضیلت‌های انتخاباتی و تأثیر آن‌ها بر زمینه سازی ظهور گفت‌وگو کرده‌ایم که مشروح آن را می‌خوانید:
حجت الاسلام دکتر یحیی جهانگیری سهروردی با بیان اینکه ما دنبال انتخابات اخلاقی هستیم، می‌گوید: نظام مردم سالاری دینی تفاوت‌های جدی با نظام لیبرال دموکراسی دارد، بنابراین هر انتخاباتی نمی‌تواند برای ما مطلوب باشد؛ از این رو، لازمه انتخابات اخلاقی، رعایت اخلاق انتخاباتی است که البته باید زیرساخت آن را فراهم کنیم.
این مبلغ بین‌المللی با بیان اینکه برای سخن گفتن درباره اخلاق انتخاباتی باید لایه‌های گوناگونی  را مد نظر داشت، ادامه می‌دهد: یعنی گروه‌های مختلف باید این اخلاق را رعایت کنند، شامل نامزدهای انتخاباتی، مردم، طرفداران نامزدها و نیز برگزارکنندگان انتخابات.

 وقتی انتخابات عبادت می‌شود...
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی، درباره چرایی ضرورت رعایتِ اخلاق انتخاباتی تأکید می‌کند: انتخابات این‌گونه عبادت است، اینکه در سخنان امام خمینی(ره) داریم که شرکت در انتخابات عبادت است، برای آن است که باید با نیت خالص وارد شویم، یعنی «قربه الی الله» نه برای پُست، پول و فامیل؛ آن وقت عملاً می‌بینیم انتخابات رنگ و بوی خدایی می‌گیرد و به عبادت تبدیل می‌شود در غیر این صورت انتخابات ما با نظام‌های لیبرال دموکراسی تفاوت جزئی خواهد داشت، نه اساسی.
وی می‌افزاید: با این نگاه چند شاخص اخلاقی باید در انتخابات بررسی شود تا فضیلت‌ها و رذیلت‌های اخلاقی را بشناسیم؛ نخست آنکه رقابت‌ها نباید مانع رفاقت‌ها شود، متأسفانه بعضاً مشاهده می‌شود، افرادی که دیروز رفیق بودند و دوشادوش هم در جبهه‌ها می‌جنگیدند، امروز به بهانه رقابت انتخاباتی، رفاقت‌های دیرین را  کنار می‌گذارند، در حالی که انتخابات برای آن است که سلیقه بهتر گزینش شود، نه آنکه کینه بر دل‌ها
بکارد.
بنابراین هم طرف پیروز باید شکرگزار خدا باشد و هم طرفی که آرا نصیبش نشده است؛ زیرا هر دو وارد عرصه‌ای عبادی شدند، پس چه در این عرصه پیروز شوند و چه حایز آرا نشوند، باید شکرگزار
 باشند.
 همین شکرگزاری است که به حضرت لقمان شأنیت می‌دهد تا جایی که بدون آنکه پیامبر باشد در قرآن به نام او سوره داریم؛ چون در روایات است که لقمان وقتی مسؤولیت نبوت را نپذیرفت و آن را به حضرت داوود سپرد، خدا را شکر کرد که به چنین مقامی دست یافت!
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی با اشاره به غوغای تبارگرایی، فامیل بازی و حزب بازی در آستانه انتخابات به عنوان یکی دیگر از رذیلت‌های این عرصه بیان می‌کند: بنابر نگاه اسلام، ما فقط یک حزب داریم؛ یعنی حزب خدا (الا ان حزب الله هم الغالبون) و معیار کریم بودن تقواست، نه چیز دیگر.
 گاهی در انتخابات فقط به فامیل و دوست رأی می‌دهیم که اگر این‌طور باشد، پس ما از غدیر چه یاد گرفته ایم؟! مگر در غدیر ثابت نشد که معیار باید تقوا باشد، نه چیز دیگر.

 تاریخ ما را نیز قضاوت می‌کند
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی تأکید می‌کند: باید توجه داشت، ما درباره گذشتگان قضاوت می‌کنیم، اما فراموش کرده‌ایم که خود در معرض قضاوت تاریخ هستیم و تاریخ خواهد گفت که چقدر باندبازی و تبارگرایی کرده ایم و جالب آنکه همیشه هم از تقوا دم زده ایم! وقتی چنین معیارهایی اصل باشد، بی خبریم که خودمان توسط تاریخ سرزنش می‌شویم.
این استاد حوزه با اشاره به دیگر رذیلت‌های انتخاباتی ابراز می‌کند: دادن وعده‌های توخالی و دروغ از این جمله است، در اسلام دادن وعده دروغ حتی به یک نفر، زیر پا گذاشتن اخلاق است و اگر برای جمعیت زیادی باشد، دیگر دموکراسی، اسلامی نیست، در حالی که اخلاق حکم می‌کند که ما عمل کننده به این حدیث باشیم: «وعده‌ای به برادرانت نده که فراتر از جایگاه حقوقی و حقیقی توست».
وی ادامه می‌دهد: اما گاهی نامزدها
وعده هایی می‌دهند که اصلاً در جایگاه و اختیار قوه مقننه نیست و این فقط برای کسب آرای خودشان است که در کنار زیر پا گذاشتن اخلاق، انتظار مردم را از نظام بالا برده و در طولانی مدت، به دلیل عملی نشدن مردم را دلسرد و بی انگیزه
می‌کند.
 علاوه بر این، بی‌انصافی در بیان حقایق هم جزو رذیلت‌های انتخاباتی است، نباید آینه مقعر و محدب باشیم و درباره خود اغراق و دیگران را تحقیر کنیم و نباید برای کسب رأی به هم تهمت بزنیم.
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی، گناه غیبت را از دیگر رذیلت‌های انتخاباتی برمی‌شمارد و می‌گوید: باید حریم‌ها را بشناسیم و فراتر از چارچوب‌ها پیش نرویم و برای کرسی چهار ساله مجلس، آبروی دیگران را نبریم و آن‌ها را تحقیر نکنیم که این را هم ناظران و هم نامزدها باید رعایت کنند تا مبادا مؤمن مورد تأیید شورای نگهبان را به زمین بزنیم تا خود از زمین برخیزیم!

 رفتار انتخاباتی به درد پابرهنگان بخورد
این مبلغ بین المللی با اشاره به برخی اسراف و تبذیرها در تبلیغات انتخاباتی اظهار می‌دارد:  همیشه «پابرهنگان» پای صندوق‌های رأی بوده‌اند؛ پس طوری رفتار نکنیم که به درد زمین خوردگان نخورد! باید راهکاری طراحی کنیم که اسراف و تبذیر در انتخابات نباشد و این‌گونه نشود که صرفاً افراد متمول فضا را در اختیار داشته باشند و افراد شایسته، اما فاقد پشتوانه مالی، جا بمانند.
وی در تشریح فضایل اخلاقی‌ای که باید در انتخابات رعایت شود، تأکید می‌کند: فضیلت‌های اخلاقی برای مسؤولان- فارغ از نظر فردی- بُعد اجتماعی نیز دارد؛ از این رو، اگر نامزدها که بعد نماینده جامعه اسلامی می‌شوند، فضیلت‌ها را ترک کرده و مرتکب رذیلت شوند، گناهشان چند برابر است!
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی تصریح می‌کند: چون این‌ها الگوی جامعه را نمایش می‌دهند، باید بیش از دیگران به فضایل توجه کنند؛ نه اینکه به بهانه داشتن پول در تبلیغ اسراف کنند یا مرتکب دیگر رذیلت‌ها همچون غیبت شوند.
متأسفانه ما اخلاق را صرفاً در ساحت فردی تفسیر کرده ایم، در حالی که ساحت اجتماعی را نیز شامل می‌شود وگرنه بزه‌های اخلاقی رخ می‌دهد.

 انتظار به عمل و رفتار است
بنابر گفته این استاد برجسته حوزه، امام خمینی(ره)، انقلاب اسلامی را زمینه ساز ظهور می‌دانستند و رهبر معظم انقلاب نیز انتظار ظهور را «نشستن به انتظار» نمی‌دانند، بلکه تأکید دارند که انتظار به عمل و رفتار است؛ برای همین باید راه‌های تحقق و ایجاد حکومت جهانی مهدوی را پیدا و فراهم کنیم.
وی به شکل‌های گوناگون نظام سیاسی و دموکراسی در دنیا اشاره می‌کند و می‌گوید: امام راحل(ره) به ما یاد دادند که از دل معارف اسلامی می‌توان شکلی از دموکراسی با عنوان «مردم سالاری دینی» را استخراج و معرفی کرد که این مردم سالاری می‌تواند مورد توجه دنیا قرار بگیرد، اما باید ابتدا خودمان در درونمان این الگو را با اخلاق مزین کنیم؛ وقتی به این مردم سالاری، پسوند دینی می‌دهیم، دیگر حق زیر پا گذاشتن اخلاق را نداریم و اگر چنین باشد، به سوی ظهور گام برداشته ایم.
حجت الاسلام جهانگیری سهروردی بیان می‌کند: ما معتقدیم بسترسازی برای ظهور هم زمینه‌های اقتصادی می‌خواهد هم زمینه‌های فرهنگی و سیاسی. ما اقتصاد و سیاستِ بدون اخلاق نمی‌خواهیم؛ زیرا نمی‌تواند زمینه ساز ظهور باشد.
بنابراین باید در شکل دموکراسی اسلامی مردم، نامزدها، مجریان انتخابات و رسانه‌ها بدانند چقدر در انصاف، اسراف و تبذیر نقش دارند.
وی در پایان خاطرنشان می‌کند: متأسفانه ما ظهور را به دعای فرج محدود کرده‌ایم، در حالی که اگر در رفتارها فریبکاری و دغل بازی بود، چطور می‌توانیم انتظار فرج داشته باشیم؛ وقتی می‌توان از ظهور سخن گفت که در کنار
 «اللهم عجل لولیک الفَرج» برای ظهور کار
 کنیم.