به گزارش قدس آنلاین علیرام نورایی بازیگر فیلم سینمایی یتیم‌خانه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، درباره بازی در این فیلم گفت: وقتی فیلمنامه اولیه یتیم‌خانه را به دستم رساندند و آن را مطالعه کردم بسیار متعجب شدم که حدود 100 سال قبل و در زمان قحطی فاجعه‌ای اتفاق افتاده که تاکنون نظیر آن در جهان روی نداده است و حتی کوچکترین اشاره‌ای از آن در کتابهای درسی نشده است. شوخی نیست حدود 4 تا 10 میلیون ایرانی در این فاجعه کشته شده‌اند این موضوع در دفترچه خاطرات افسران ارشد بریتانیا آمده است. متأسفانه خود من از این فاجعه اطلاعاتی نداشتم.

وی ادامه داد: همراه با فیلمنامه یکسری اسناد در اختیارم قرار دادند تا بتوانم اطلاعات بیشتری درباره موضوع قحطی پیدا کنم. فیلمبرداری یتیم‌خانه ایران حدود 7 ماه به طول انجامید و من با توجه به اطلاعاتی که به دست آوردم از روی اعتقاد و با تمام قوا در طول مدت فیلمبرداری حضور داشتم.

این بازیگرسینما درباره تفاوتهای کاری فیلم «قلاده های طلا» و «یتیم خانه» ایران توضیح داد: این دو اثر به لحاظ موقعیت مکانی و زمانی بسیار متفاوت بود و به هر حال کار تاریخی سختیهای خودش را دارد و کسی فکر نمی کرد مدت فیلمبرداری اینقدر طول بکشد.

وی افزود: فیلمنامه «یتیم خانه ایران» 11 بار ویرایش شد و من از اولین خوانش فیلمنامه انگیزه زیادی برای بازی در فیلم پیدا کردم و در طول ساخت اثر همه گروه همدل بودند تا اثری ساخته شود برای شادی روح ایرانیانی که در آن سالها جان خود را از دست دادند.

نورایی در پاسخ به این سوال که امین حیایی گفته بودند که بعد از فیلم قلاده‌های طلا بسیاری از پیشنهادها را از دست داده‌اند آیا برای شما هم اینگونه بود، بیان کرد: به هیچ عنوان قائل به این موضوع نیستم من مسیری را برای خود از 20 سال قبل در نظر گرفته‌ام و کماکان در این مسیر حرکت می‌کنم. 

وی در پاسخ به این سوال که چرا کارگردانان کمتر به سمت ساخت فیلمهای تاریخی روی می‌آورند، تصریح کرد: ساخت فیلم با موضوع تاریخی کار بسیار دشواری است و بودجه بسیار سنگینی را می‌طلبد. امیدوارم با یک رویکرد جدید به این نوع سینما نگاه شود چرا که تاریخ کشور ما آنقدر غنی است که می‌تواند مخاطبان بسیاری را به سمت سینما بکشاند. 

این بازیگر سینما درباره تلخ‌ترین صحنه‌ای که در فیلم یتیم‌خانه ایران بازی کرده است گفت: تمامی صحنه‌های یتیم‌خانه ایران برایم تلخ بود چرا که مربوط به تاریخی واقعی کشورم می‌شد. بازسازی تمام صحنه‌های قحطی ناراحتم می کرد چرا که خودم را جای آن انسانها می گذاشتم و شاهد این بودم که تمام آنها این مشکلات را تحمل کردند اما در صحنه گورستان تلخ‌ترین احساس را داشتم.

نورایی با اظهار تأسف از فراموش شدن چنین وقایع بزرگی در تاریخ ایران تصریح کرد: باید فجایع اینچنینی به نمایش در بیاید. هولوکاست و امسال این موضوعات در جهان منتشر می شود و به شدت حساسیت برانگیز است اما موضوع ایران به چشم نمی آید، من در این کشور تحصیل کرده ام و هیچ اثری از این واقعه در کتب تاریخی ندیدم.