درس خواندن در شرایط نامناسب و غیراستاندارد مدارس کپری و خشتی و گلی با نبود امکانات مشکلاتی همچون افت تحصیلی، افسردگی و به تبع آن ترک تحصیل را بدنبال دارد اما عده ای معتقدند کلاس درس کپری و بدون امکانات برای دانش آموزانی که درخانه کپری و خشتی و گلی زندگی می کنند مشکلی ایجاد نمی کند.

استان سیستان و بلوچستان علی رغم خدمات ارزنده نظام مقدس جمهوری اسلامی در بخش های گوناگون و زدودن چهره محرومیت از این استان در بخش آموزش و پرورش هنوز هم یکی از مناطق محروم کشور از لحاظ آموزشی است و سیاست درستی نیز برای ریشه کن کردن بی سوادی در این استان از سوی مدیران آموزش و پرورش و دیگر دست اندرکاران اعمال نشده است.

دانش آموزان سیستان و بلوچستان به ویژه در مناطق روستایی با واژه هایی همچون وسایل سرمایشی و گرمایشی، میزو نیمکت، سرویس بهداشتی، مکان ورزشی و... محروم هستند. بسیاری از دانش آموزان این استان تنها با لباسی کهنه و دمپایی پلاستیکی کیلومترها راه را می پیمایند تا با کوله باری از خستگی دانشی بیاموزند و نقشی در توسعه کشور و استان ایفاکنند.

در بسیاری از مدارس استان حتی آبی برای نوشیدن آن ها نیست و جای خالی لیوان های آبخوری رنگی در میان وسایلشان خالی است و آن ها هر روز در میان کیسه های پلاستیکی که حکم کیفشان را دارد راه مدرسه را پیش می گیرند؛ این، قصه دانش آموزان روستاهای دشتیاری چابهار است.

باتوجه به گذشت دو ماه از سال تحصیلی جدید بسیاری از دانش آموزان این استان هنوز لذت نشستن روی نیمکت استاندارد و سالم مدرسه را درک نکرده اند.

سرانه فضای آموزشی در شهرستان چابهار 48 سانتی مترمربع با افزون بر 800 دانش آموز است و حدود 1400 معلم و کادر آموزشی وظیفه تعلیم و تربیت دانش آموزان را بر عهده دارند و باتوجه به گرما و رطوبت هوا در چابهار مدارس این شهرستان نیاز شدیدی به حدود 160 کولر گازی و اسپیلت دارند.

در شهرستان چابهار افزون بر 32500 دانش آموز در سال تحصیلی جدید در 233 آموزشگاه و 700 کلاس درس نام نویسی کردند که از این تعداد 87 مدرسه غیردولتی و غیرانتفاعی است و هزار و 575 دانش آموز در مدارس استیجاری و فرسوده در حال تحصیل اند.

دکتر محمد نعیم امینی فرد نماینده مردم شهرستان های ایرانشهر، دلگان، فنوج و سرباز در مجلس شورای اسلامی می گوید: برای توسعه منطقه و استان باید سند چشم انداز آموزش و پرورش تدوین شود زیرا پرداختن به موارد علمی می تواند ما را از این بن بست نجات دهد.

مردم اما با اظهار رضایت از خیرین مدرسه ساز می گویند: خیرین به آموزش و پرورش کمک می کنند اما متأسفانه جایی که نیاز شدید برای ساخت فضای آموزشی هست و دانش آموزان در کپر و اتاق های خشتی و گلی و بدون سرویس بهداشتی، مکان ورزشی و آب آشامیدنی سالم به تحصیل مشغول هستند اما گاهی مشاهده می شود که مدارس در جاهایی که نیاز مبرمی به ساخت فضای آموزشی ندارند اقدام به ساخت مدرسه می کنند.

آن ها از خیرین و مسؤولان ذی صلاح آموزش و پرورش خواستار اولویت بندی شده و اظهار می دارند: جایی که واقعا نیاز مبرم به ساخت فضای آموزشی هست اقدام به ساخت فضای آموزشی کنند.

مردم می گویند: دولت در ساخت فضای آموزشی و تجهیز آن ها در سیستان و بلوچستان بخصوص در جنوب استان ناکام مانده و اصلا توجهی بصورت کارشناسی به این منطقه برای ساخت فضاهای آموزشی نکرده است.

هرچند که طی سال های گذشته به گفته مسؤولان سازمان آموزش و پرورش و اداره کل نوسازی، اقدام های قابل توجهی برای رفع کمبودهای مورد نیاز دانش آموزان سیستانی و بلوچستانی انجام پذیرفته اما امکانات تحصیلی موجود در این استان فاصله معناداری با سایر استان‌های کشور دارد که حل آن نیازمند نگاه و تدبیری ویژه و اساسی است.