ایلام- غلامرضا محمدمرادی: دیروز خبری مبنی بر حضور شهرداران کوت و نعمانیه عراق برای عقد تفاهم نامه همکاری و خواهرخواندگی با شهرداری ایلام؛ به سرعت برق و باد در محافل، مجالس، رسانه های مجازی و حقیقی پیچید و عده زیادی را شگفت زده کرد.شگفتی و تعجب بیشتر مردم و مطلعین از این مراوده و تفاهم نامه غیر قابل توجیه فنی، عقلی و عملیاتی؛ به خاطر وضعیت ناموزون و در هم ریختگی شهرهای کوت و نعمانیه عراق و کسری بودجه شهرداری ایلام، وضعیت نابسامان عمران و مبلمان شهر ایلام و ده ها معضل و گرفتاری دیگر در این شهر است.
بیشتر ایرانیان، زائران، مسافران و ایلامیان که برای زیارت عتبات عالیات و سفر به کشور عراق، توفیق عبور از شهرهای کوت و نعمانیه داشته اند، به وضوح مشاهده کرده اند که این دو شهر که شهرداران شان بر ایلام منت نهاده و قدم رنجه کرده اند تا علم و ابتکارات خود را در اختیار شهرداری ایلام قرار دهند، چه اوضاع نابسامانی دارند و برای حل کوچکترین معضلات شهری خویش درمانده اند و در شهر و دیارشان از مبلمان دلنواز و زیباسازی های شهری اندک خبری نیست.
حال باید از شهرداری و شورای اسلامی شهر ایلام پرسید که هدف از این دیدار و مراوده و عقد خواهرخواندگی با شهرداران کوت و نعمانیه عراق به چه معنا است!؟
اگر از مدیریت شهر خویش عاجز مانده اید و می خواهید از علم، دانایی، توانایی، تجربه، تبحر، ابتکار عمل و ظرفیت آنان برای عمران و مبلمان شهری استفاده کنید، جای بسی سؤال و تعجب است، چرا که اگر این میهمانان عزیز این همه دانش و توانایی داشتند، باید ابتداء شهر و دیارشان را از وضعیت نابسامان مبلمان شهری خارج می ساختند و سپس خلاقیت های خود را به خارج از موطن و کشور خویش از جمله شهر ایلام صادر می کردند.!
اگر می خواهید از بنیه مالی، بودجه و اعتبار ارزی این شهرداری ها(خواهرخواندگان) بهره ها ببرید، همانطور که در بالا نیز بیان شد، این خواهران قصه پر غصه ما؛ برای رفع حداقل مشکلات و گرفتاری های خود درمانده اند و اگر بنیه مالی مکفی و مناسبی داشتند، شهر و دیارشان را از نابسامانی های مختلف نجات می دادند.! پس عقد این تفاهم نامه همکاری و عقد خواهرخواندگی هیچ گونه توجیهی ندارد و ابتر، هزینه بر و دارای ایراد است.!
شهرداری و شورای اسلامی شهر ایلام کاملاً اطلاع داشته و بارها اعلام کرده اند که با کسری و محدودیت شدید مالی و اعتباری مواجه اند و در پاسخ به پیگیری های مردمی و رسانه ای برای رفع بسیاری از مشکلات و گرفتاری های شهر و عمران شهری، روضه ها و ناله های سوزناک نبود ریال تازه تومان شده را فریاد می زنند، حال این بریز و بپاش ها برای عقد تفاهم نامه همکاری و خواهرخواندگی با شهرداری های مشابه شهرداری ایلام در کشور عراق(کوت و نعمانیه) که در بدترین حالت مالی و عملکردی قرار دارند، چه توجیهی دارد؟
اگر شهرداری و شورای اسلامی شهر ایلام می خواهند تبحر، علم، دانایی و توانایی خود را در اختیار شهرداران کوت و نعمانیه قرار دهند، چرا تا کنون از این همه خلاقیت و تجربه ارزشمند خود برای شهر آفت زده ایلام رونمایی نکرده و بهره نبرده اند و در این اواخر عمر خدمت؛ دانش شان تراوش کرده است و می خواهند به خارج از کشور نیز صادر و به خواهرخواندگان خویش انواع خدمات ارائه کنند؟
اگر شهرداری ایلام می خواهد از ریال های تازه تغییر نام یافته به تومان، برای عمران و آبادانی شهرهای کوت و نعمانیه عراق استفاده کند چرا ندای سوزناک نبود بودجه و اعتبارشان گوش افلاکیان را کر کرده است و عدم بهبود عمران شهری ایلام و رکود حاکم بر برخی طرح ها و پروژه های اجرایی شده را محدویت و کسری شدید مالی اعلام می کنند.!؟
اگر شهرداری ایلام متمکن است و وضعیت اعتباری و ریالی اش مکفی، مناسب و قابل صدور به خارج از کشور است، چرا حق و حقوق بیش از ۷۰ کارگر بیچاره ای که بصورت شبانه روزی و بدون هیچگونه قراردادی با مجموعه های مختلف شهرداری در حال خدمت اند پداخت نمی کند؟
اگر وضعیت مالی شهرداری ایلام مناسب است، چرا به زیباسازی و عمران شهر ایلام توجه نمی شود؟ چرا بلوارها و میادین شهر ایلام دلنواز نیستند و گل و سبزه های رنگارنگ شان بلبلان شهرمان را به وجد نمی آورد تا بلبلان کوت و نعمانیه عراق نیز به شوق دیدار، به سوی شهر و دیار ما به پرواز درآیند؟
چه کسی پاسخگوی هزینه های هنگفت این دیدارها، نشست و برخاست ها و ریخت و پاش های بی حاصل است.!؟ آیا از حال و روز، سفره خالی و لبان خشکیده برخی کارگران شهرداری ایلام که قریب ۷ ماه است ریالی دریافت نداشته اند و کماکان مقروض، بدهکار و شرمنده اهل و عیال و زندگی شان هستند، خبر ندارند.!؟
اگر شهرداری و شورای شهر ایلام از این وضعیت اسفناک کارگران خبر دارند، چرا چاره اندیشی نمی کنند و به جای دعوت از شهرداران شهرهای بی بضاعت و فلاکت زده عراق و صرف هزینه های هنگفت برای پذیرایی و سفرهای زیارتی و تفریحی آنان، اندک ریالی را به جیب کارگران بیچاره خود «برده های اداری» سرازیر نمی کنند تا پس از ماه ها تحمل زجر و فلاکت، نفس راحتی بکشند و شب و روز دعاگوی خیرشان باشند؟
چرا با این کارگران بیچاره، بی بضاعت و عیال وار خود که چندین سال سابقه خدمت در شهرداری دارند، قرارداد نمی بندند و با خواهرخواندگان بی بضاعت خارج از کشور(شهرداری های کوت و نعمانیه) قرارداد می بندند و هزینه های هنگفت صرف می کنند؟
اگر شهرداری ایلام در قبال این تفاهم نامه و قراداد خواهرخواندگی می خواهد به شهرداری های کوت و نعمانیه خدمات و مصالح بفروشد، همانور که بیان شد، اگر این دو شهرداری طرف قصه تلخ ما؛ تمکن مالی داشتند، چه بسا که از جاهای دیگر و ارزان تر از ایلام هم می توانستند مصالح و خدمات بگیرند و دست یاری به سوی ایلام دراز نمی کردند.
اگر قرار است شهرداری ایلام به آنان مصالح و خدمات رایگان و یا حتی ارزان تر ارائه دهد، مردم شهر ایلام به شدت نیازمندند و از شهرداری و شورای اسلامی شهر ایلام تقاضا دارند که این خدمات و مصالح را در اختیار خود شهروندان ایلامی قرار دهند و اعتبار و امکانات این شهر را ارزان نفروشند.
نظر شما