به گزارش قدس آنلاین به نقل از روزنامه الاخبار، آزادی محله‌های شرقی حلب نقطه عطف راهبردی در مسیر جنگ سوریه و متحدانش علیه نیروهای تروریستی و تکفیری جهان به شمار می‌آید و در عین حال به مثابه شوکی برای کشورهای حامی این نیروها است که به منظور سرنگونی نظام ملی و مقاوم سوریه و شکست سوریه به عنوان ستون محور مقاومت، علیه آن توطئه کردند.
نقش بر آب شدن محاسبات ترکیه و مرتجعین عرب
با آزادی حلب نقشه‌های ترکیه و کشورهای غربی و کشورهای مرتجع عربی مبنی بر به درازا کشاندن جنگ برای فرسایش دولت سوریه و نیروهای مقاومت نقش بر آب شد همانطور که هدف آنان در تقسیم سوریه و وارد کردن روسیه به جنگ فرسایشی شبیه آنچه در افغانستان رخ داد، ناکام ماند؛ زیرا شرایط سوریه کاملا با افغانستان متفاوت است.
در این میان پیروزی ارزشمند در آزادی مناطق شرقی حلب با این سرعت باور نکردنی سوال‌هایی را در مورد آینده جنگ علیه تروریست‌ها در مناطق باقی مانده تحت اشغال آنان مطرح می‌کند از جمله اینکه آیا تروریست ها قادرند با حمایت کشورهای غربی جنگ فرسایشی علیه سوریه را ادامه دهند؟
این سوال در حالی مطرح است که غربی‌ها از طریق طرح موضوع بازسازی سوریه سخت در تلاش برای باجخواهی از این کشور هستند و در مقابل از دستیابی گروه‌های تحت حمایت خود به سهمی در دولت سوریه صحبت می‌کنند. به عبارت دیگر غرب در نظر دارد حمایت مالی از روند بازسازی سوریه را به موافقت دولت سوریه با تقسیم قدرت با این گروه‌ها مشروط کند.
ادامه جنگ فرسایشی در سوریه ممکن نیست
در این میان نگاهی به رخدادهای میدانی و سیاسی سوریه نشان می‌دهد که ادامه جنگ فرسایشی در این کشور دیگر امکان پذیر نیست و توان غرب برای تهدید و امتیازگیری‌های سیاسی از سوریه اگر نگوییم پس از شکست تروریست‌ها در حلب کاملا از بین رفته است، بسیار ضعیف شده است.
مهم ترین نشانه های پیروزی نهایی بر تروریست ها در سال 2017
به عبارت بهتر در سطح میدانی تمام دستاوردها و تحولات حاکی از این است که عوامل متعدد و مهمی وجود دارد که نشان می دهد عملیات پاکسازی مناطق تحت اشغال تروریست ها در سوریه سرعت خواهد گرفت، در نتیجه پیروزی کامل سوریه و متحدانش بر تروریست‌ها و حامیانشان در سال 2017 نزدیک است و از جمله عوامل مزبور عبارتند از:
نخست: ضعیف شدن روحیه تروریست‌ها، به این معنی که شکست تروریست‌های مسلح در حلب موجب تضعیف روحیه گروه‌های تروریستی مسلح و افزایش اختلافات و دسته بندی ها بین آنان خواهد شد که نمونه آن شدت گرفتن کشمکش بین جبهه النصره و گروه موسوم به احرار الشام بر سر خروج افراد مسلح تحت محاصره در برخی مناطق شرقی حلب بود.
دوم: سست شدن اراده افراد مسلح و کاهش توانایی آنان برای ادامه جنگ؛ زیرا امید آنان به تحقق دستاوردهای میدانی از بین رفته است و دیگر توان مقاومت در برابر حملات ارتش سوریه و متحدانش را نخواهند داشت از همین رو امید دستیابی به اهدافی را که از ابتدای جنگ در سوریه برای خود ترسیم کرده بودند، از دست داده‌اند به ویژه اینکه توان کشورهای حامی آنان برای ادامه حمایت بسیار کاهش یافته است.
از سوی دیگر نتایج منفی شکست تروریست ها در قلب کشورهای حامی آنان نمود یافته است که نمونه آن انفجارهای تروریستی در بسیاری از کشورهای غربی و نیز ترکیه است حال آنکه با بازگشت تروریست‌ها از سوریه به کشورهای خود احتمال افزایش چنین حوادثی وجود دارد.
سوم: تقویت قابل ملاحظ روحیه ارتش سوریه و متحدانش در مقابل تضعیف روحیه تروریست‌ها که این وضعیت تاثیر مهم خود را بر روند رویارویی‌های میدانی و آزادی مناطق باقی مانده در اشغال تروریست ها بر جا خواهد گذاشت.
چهارم: مناطق باقی مانده تحت اشغال تروریست ها نسبت به مناطق آزاد شده مساحت کمتری داشته و به اندازه مناطق قبلی صعب العبور نیست.
پنجم: تعداد تروریست‌هایی که در سوریه باقیمانده‌اند مهارت و توانمندی اندکی دارند؛ زیرا تروریست‌ها در جریان نبردهای قبلی با ارتش سوریه فرماندهان و جنگجویان ارشد خود را از دست داده‌اند در نتیجه نیروهای باقیمانده از آمادگی و توانایی کمتری برخوردار هستند.
ششم: تروریست‌ها توان جبران خسارت‌های تسلیحاتی و نیز تلفات جانی خود را ندارند، زیرا مرزهای اردن و لبنان و بیشتر مرزهای ترکیه به روی آنان بسته شده است حال آنکه تا پیش از این افراد مسلح توان ادامه نبرد و حملات پی در پی و آمادگی برای بازپس گیری مناطق از دست رفته را مدیون سرعت جبران تلفات جانی و مالی خود بودند.
هفتم: موازنه قدرت به میزان زیادی به نفع ارتش سوریه و متحدانش تغییر کرده است و حامیان تروریست‌ها نیز به دلیل حضور نظامی روسیه در نبرد سوریه توان تغییر این موازنه را ندارند.
هشتم: شکست افراد مسلح در حلب و نبود چشم اندازی برای تحقق اهداف آنان در سایر نقاط موجب می شود روند حل و فصل مسائل و آشتی تقویت شود و این چیزی است که از سوی افراد مسلح در بسیاری از مناطق حومه دمشق مشاهده کردیم به این معنی که آنان یا خود را تسلیم نیروهای سوری کردند و یا عازم ادلب شدند.
نهم: نبود فضا و نقطه‌ای که پذیرای تروریست‌ها باشد که این ناشی از اقدامات جنایتکارانه آنان و نیز فشار بر آنان برای دست برداشتن از ادامه جنگ و قبول دستیابی به حل و فصل است؛ زیرا در ادامه جنگ هیچ حاصلی برای آنان دیده نمی شود.
دهم: کشورهای غربی دیگر نمی‌توانند ادامه حمایت از تروریست‌های باقی مانده در سوریه را توجیه کنند؛ زیرا این گروه‌ها شامل داعش و جبهه النصره و نیز احرار الشام هستند که از سوی شورای امنیت گروه‌های تروریستی به شمار می آیند.
روند مهم ترین تحولات منطقه ای و بین المللی
از سوی دیگر در سطح منطقه‌ای شاهد تحول موضع عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر هستیم که اعلام کرد ارتش ملی در سوریه، عراق، لیبی و الجزائر قادرند با تروریسم مبارزه کنند.
همچنین موضح حمایت جویانه وی از روسیه در شورای امنیت نیز به مثابه ضربه ای به عربستان و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بود که موجب تحول صحنه سیاسی عربی شد تا جایی که وزیر خارجه الجزائر آزادی حلب را پیروزی بر تروریسم دانست.
در سطح بین المللی نیز شاهدیم که ترکیه ناچار شد خود را با توازن جدید قدرت در سوریه وفق دهد و به سمت تفاهم با روسیه حرکت کند؛ حال آنکه غرب با تحولاتی نظیر انتخابات آمریکا و انتخابات فرانسه و ایتالیا روبه رو بود که موجب قدرت گرفتن راستگرایان افراطی حامی توقف سیاست حمایت از تروریست‌ها هستند.
با توجه به مجموعه عوامل بالا می توان گفت که صحبت از احتمال ادمه جنگ تروریستی برای فرسایش سوریه ضعیف است و ارتش سوریه با حمایت متحدانش قادر است مناطق باقی مانده در اشغال تروریست‌ها را با سرعت بالا آزاد کند و به این ترتیب سال 2017 به احتمال زیاد سال اعلام پیروزی سوریه و مقاومت بر تروریسم تکفیری خواهد بود.
نظر شما