به گزارش قدس آنلاین، یزد با مردمانی آرام و صلح جو، محل زندگی بسیاری از زرتشتیان جهان است و شاید بتوان گفت که مهم‏ترین زیارتگاه‏ های زرتشتی نیز در یزد ماوا گرفته است. یکی از شهیرترین این زیارتگاه‏ ها، «پیر سوز« (Pir-e sowz) یا همان »پیر سبز« است.

نیایشگاه چک چکو

چَک‌ چَک یا چکچکو یکی از زیارتگاه‌ های مهم زرتشتیان است. این زیارتگاه که زرتشتیان به آن پیرسبز نیز می‌ گویند در استان یزد و شهرستان اردکان در کوه‌ های میان اردکان و انجیره قرار دارد و همه ساله بسیاری از هموطنان برای بازدید از این مکان عبادی و تاریخی بدانجا سفر می کنند.

چک چک در ۴۳ کیلومتری شرق اردکان واقع شده و جاده آن دوطرفه با آسفالت قابل قبول است. در صورتیکه وسیله نقلیه شخصی ندارید می توانید از یزد، میبد یا اردکان خودرو کرایه تهیه نمایید. فصل بهار به علت اعتدال هوا بهترین زمان برای سفر به چکچو است

زرتشتیان هر ساله از روز ۲۴ خرداد به مدت چهار روز در این زیارتگاه دور هم جمع شده و به نیایش می‌پردازند.
برای ورود به زیارتگاه، به نشانه احترام،  باید کفش ها را از پا در آورد و کلاه بر سر نهاد. قبل از ورود به زیارتگاه تابلوهایی وجود دارد که نشان می دهد برای ورود به زیارتگاه باید پاک بود، همانطور که در دین اسلام نیز ورود بانوانی که دارای شرایط خاص هستند به مساجد ممنوع است، در این مکان نیز نکات فوق باید رعایت گردد. در داخل زیارتگاه که به شکل دهانه غار است تنه درخت چنار کهنسالی وجود دارد.
کف زیارتگاه با سنگ مرمر پوشیده شده و از بخشی از سقف قطرات آب چکه چکه بر زمین می ریزد و احتمال نام گذاری این محل نیز شاید از همین رو باشد. چند شعله شمع بطور دائم در زیارتگاه روشن است و محلی برای سوزاندن عود یا چوب مقدس وجود دارد. همانند بسیاری از زیارتگاه های سایر ادیان، تصاویری از بزرگان دین زرتشتی زینت بخش  محوطه کوچک زیارتگاه است. سقف زیارتگاه سنگی است. در کف محوطه ظرف هایی برای جمع آوری آب گذاشته اند که بخشی از آن جهت تبرک به زائرین اهدا می شود و بخشی دیگر نیز به مصرف خوراکی می رسد. همه ساله در ۲۷ خرداد ماه زرتشتیان از سراسر جهان در این مکان گرد هم می آیند و به دعا و نیایش می پردازند.

کعبه زرتشتیان
هرچند که در میان عموم شهرت یافته که این مراسم حج زرتشتیان است اما به واقعیت نزدیک نیست. در مجموعه چک چک ساختمان های متعددی مشاهده می گردد. از آنجا که مجموعه چک چک با شهر اردکان فاصله زیادی دارد، این ساختمان ها جهت اسکان و پذیرایی از زائران ساخته و استفاده می شوند.  ساخت و نگهداری مجموعه چک چک توسط زرتشتیان داخل و خارج از کشور تامین گردیده و می گردد.

اتراق در «خیله» ها

هر سال جشن مهرگان در این زیارتگاه جشن برگزار می‌شود و زرتشتیان بسیاری در این مکان گرد هم می‌آیند.
گفته می‌شود نام «چک چک» یا «چک چکو» از صدای قطره‌های آبی گرفته شده که از صخره‌ای می‌چکد و اکنون به درون یک منبع ذخیره هدایت می‌شود. نیایشگاه پیر سبز امکانات رفاهی مانند برق، آب آشامیدنی و تعدادی اتاق دارد که برای استراحت ساخته شده که به آن‌ها «خیله» می‌گویند. در داخل یکی از اتاق‌ها چاهی به ژرفای بیش از ۵۰ متر وجود دارد.

افسانه های زیادی در مورد این زیارتگاه وجود دارد، اینکه زنی به اسم نیک بانو، خواهر شهربانو دختر یزدگرد که از دست مهاجمین فرار کرده بود، به غاری پناه برده و از خدا می خواد که او را از دید دشمنان پنهان کند و نیک بانو از نظر ها پنهان می شود.

وقتی که میخواهی وارد معبد چک چک شوی، ابتدا بایستی از مسیری پیچ در پیچ و سپس از پله هایی دراز در کوهی یکدست صاف و بلند و سنگی بالا بروی . از پایین پله تا آخرین نقطه زیارتگاه نوشته هایی از اوستا چسبیده شده در یکی از آنها نوشته شده بود :« در دنیا راه یکی است و آن راه رستگاری است. «

درون معبد درختی کهن سال خودنمایی می کند و در دیگر سو و از سقف سنگی معبد قطره های آب به زمین چکیده می شود که دلیل نامگذاری آن به چک چک هم همین امر است .وقتی کمی تامل می کنی، می فهمی که سرچشمه این آب از دریایی جاری و روان است که در آن سوی کوه قرار دارد و از دیده ها پنهان است .همه با پای برهنه قدم بر سنگهای مرمرین معبد می گذارند و شمع و عود را روی میزی که بشکل گل لوتوس است روشن می کنند.

هرسال تعداد زیادی از مسلمانان و سایر ادیان نیز برای زیارت و دیدار این زیارت گاه می‏ آیند و برای زیارت کلاه سفیدی بر سر می‏ گذارند.

زیبایی مسحور کننده بیابان و کوه‏های پیرامون این زیارتگاه، جذابیت آن را چند برابر ساخته است.