تحولات منطقه

۱۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۳۷
کد خبر: ۵۳۴۸۲۴

ساری- محجوب ترین عاشقان زمین هستید... پینه بسته و مهربان... قرارهایتان ساده و مُفصل است... کنار شالیزارهایی که هنوز مُشتی آب و گل اند... مُشتی نشا که به دنیا نیامده اند...

زمان مطالعه: ۱ دقیقه

قدس آنلاین - رقیه توسلی: بهار شما چه زیبا بهارانی ست، مرد و زن شالیکار...! صبح صادق و ظهر شرجی که در جوار پرنده ها و آسمانی می گذرد که گاه تیغ آفتاب دارد و گاه نرمه های باران...

باشکوه ترین ذکرها را چشمان خسته ی شما می گوید... شنیده ام که می گویم... دلنوازترین الله اکبرهای این جهان خاکی را... وقتی چکمه پوش به دل آب می زنید و عصرها کمر از کاشت محصول برمی دارید... وقتی پیشانی تان پاک نمی شود از ذرات عرق... وقتی از سرِ صفا، هربار لبخند می زنید...

مناجات و سجاده های گلی تان، بوستانِ و گلستان عجیبی ست... روزه های شما، دل پرودگار را شاد می کند...

ای کشاورز نجیب! رختِ خیس و گل آلودت را از یاد ببر... طعم نیایش تو، ابرها را می لرزاند و غافلگیر می کند هر رهگذری را... شوق آشتی و رابطه ات با عرش، خواستنی ست...

سربه زیرتر و نقاش تر از شما، کجای عالم پیدا می شود!؟ کافی ست در جوار کشتزارتان متوقف شویم و دمی در آب و هوایتان نفس تازه کنیم... دیده ام که می گویم... از نگاهتان نسیم می وزد و از کلام تان به وسعت دشتی که آبادش کرده اید، مهربانی شُرّه می کند...

رمضان و بهارتان، بزمی ست که هر سال موج بر می دارد؛ وقتی گردهم می شوید و از رنج، گنج بیرون می آورید... وقتی مردانه از روی دوش دنیا، بار برمی دارید... نقاش می شوید... سر نمی چرخانید از مشقّت و درد... پشت عشق را خالی نمی کنید... پشت روستا را... وقتی رمضان ها از خورد و خوراک و خواب کوچ می کنید و سجاده تان را کنار شالیزارهای چشم انتظار پهن می سازید...

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha