به گزارش قدس آنلاین، احمد رضا زاده، دوشنبه در گفت و گو با خبرنگاران اظهار داشت: تا کنون هشت نفر مشکوک به بیماری تب کریمه کنگو در بیمارستان های استان فارس بستری شده اند که آزمایش های پنج نفر از آنها منفی بوده و ابتلای آنان به تب کریمه تایید نمی شود.

 وی اضافه کرد: در عین حال با مشاهده اولین نشانه های ابتلا به این بیماری، افراد خدمات سلامت را دریافت کردند و به جز بانویی که از استان کهگیلویه و بویر احمد به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه و قبل از دریافت خدمات سلامت فوت کرد، افراد دیگر خدمات بستری و مراقبت های ویژه این بیماری را دریافت کردند هر چند آزمایش های تعدادی از آنها منفی بوده است .

 رضا زاده ادامه داد: مرد بیماری که در بیمارستان شهید فقیهی شیراز با نتیجه آزمایش مثبت ابتلا به تب کریمه فوت کرد پیش زمینه بیماری های روده ای هم داشت اما با وجود تلاش پزشکان او فوت کرد.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، افزود: عامل اصلی ابتلا به بیماری تب کریمه کنگو، دام قاچاق است و به همین سبب نیروی انتظامی و دامپزشکی استان فارس تمهیدات لازم را در این زمینه اندیشیده اند و در مجموع این بیماری در استان فارس مهار شده است.
رضازاده، همچنین از شهروندان خواست برای مبتلا نشدن به این بیماری، موازین بهداشتی را در تماس با دام و در تماس با گوشت تازه رعایت کنند.

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خونریزی دهنده تب دار حاد است که توسط کنه در بین حیوانات و دام ها گسترش می یابد.

این بیماری نخستین بار در سال ۱۹۴۴ در کریمه اوکراین مشاهده و نام تب خونریزی دهنده برای آن اعلام شد. در سال ۱۹۶۹ معلوم شد، بیماری‌ ایجاد کننده تب خونریزی دهنده در کریمه مشابه همان بیماری است که در سال ۱۹۵۶ در جمهوری دموکراتیک کنگو مشاهده شده است از این رو با توجه به مشابهت نشانه‌ها در هر ۲ مکان، این بیماری به عنوان تب کریمه کنگو معرفی شد.

 این بیماری سال ۷۸ در ایران شناسایی شد. شیوع این بیماری در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت ناقل و مخزن بیماری (کنه ها) بیشتر مشاهده می شود و مهمترین راه آلودگی کنه، خونخواری کنه نابالغ از مُهره داران کوچک است.
یک بار آلودگی موجب می شود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مُهره داران بزرگ مثل دامها منتقل کند.

بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان)، همچنین تماس با خون و بافت بیماران به ویژه در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها شود باعث انتقال بیماری می شود.

بیمار در مدتی که در بیمارستان بستری است به شدت برای دیگران آلوده کننده است.
افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند، دامداران و کشاورزان، کارگران کشتارگاهها، دامپزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی بیمارستان ها هستند.

شروع علائم ناگهانی این بیماری حدود یک تا هفت روز طول می کشد و به طور متوسط بیمار ظرف سه روز دچار سر درد شدید، تب، لرز، درد عضلانی به ویژه در پشت و پاها، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور (حساسیت به نور) می شود.

ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلو درد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه می شود.
تب معمولا بین سه تا ۱۶ روز طول می کشد و تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه ای در کام نرم و سخت شایع است.

در این بیماری تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده می شود.

کاهش گلبولهای سفید (لکوپنی)، کاهش پلاکتها (ترمبوسیتوپنی) و برخی اوقات کاهش بسیار شدید پلاکتها نیز در این بیماری مشاهده می شود.

مرحله خونریزی دهنده این بیماری مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد و معمولا در روز سوم تا پنجم ابتلا به این بیماری شروع می شود و یک تا ۱۰روز (به طور متوسط چهار روز) طول می کشد.

راههای پیشگیری از این بیماری که از سوی کارشناسان بهداشتی توصیه می شود شامل موارد زیر است:
۱- مراقبت از دام و هماهنگی با دامپزشکی برای سمپاشی محل نگهداری دام برای از بین بردن کنه و معاینه دامهای آلوده
۲- خرید گوشت از مراکز فروش مجاز و ممهور به مُهر دامپزشکی
۳- نگهداری گوشت تازه در یخچال به مدت ۲۴ ساعت و جگر و دل و قلوه به مدت ۴۸ ساعت قبل از پاک کردن و تکه کردن گوشت تازه
۴- استفاده از دستکش هنگام پاک کردن گوشت
۵- استفاده از وسایل محافظت شخصی توسط پزشکان و کادر پزشکی هنگام مواجه شدن با بیمار مشکوک
۶- استفاده از وسایل محافظت شخصی هنگام معاینه، ذبح و سلاخی دام