قدس آنلاین - نمایش «مکعب» با بازی علی سلیمانی و سهیلا جوادی و... و نویسندگی سبا سلیمانی هرشب در سالن خانه نمایش به روی صحنه می‌رود. این نمایش ابعاد طنزآمیز زندگی بازیگران سینما را به زبان طنز بیان می‌کند.
تئاتر «مکعب» از ساعت ۲۰ هرشب در خانه نمایش به‌روی صحنه می‌رود.
از همین‌رو با علی سلیمانی، کارگردان و بازیگر این نمایش که خود از اهالی تلویزیون و تئاتر است، گفت‌وگو کرده‌ایم که از نظرتان می‌گذرد:

چطور شد که استندآپ یا نمایشی با موضوع زندگی هنری بازیگران به ذهنتان خطور کرد؟

ترجیح می‌دهم کلمه «استندآپ کمدی» را به زبان نیاورم، به این دلیل که تئاتر درمعنای خود دراماتیک است، ولی در استندآپ کمدی درام وجود ندارد. شما در تئاتر یک قوس دراماتیک دارید، از نقطه‌ای به‌عنوان آغاز شروع می‌کنید که آن را به اوج خود می‌رسانید و در این نمایش هم این اتفاق می‌افتد. علی‌رغم این‌که در «مکعب» مقاطعی از خاطره به نمایش گذاشته می‌شود و حتی نتیجه‌گیری هم می‌شود، ولی تئاتر به‌معنی دقیق آن است. درخصوص اسم نمایش هم می‌توانم بگویم که یک تئوری در روانشناسی به نام «مکعب ذهنی» وجود دارد که درباره همه آدم‌ها صادق است، ولی در بین بازیگران مصداق این نظریه بیشتر دیده می‌شود، به این معنی که آدم‌ها هرچقدر که مشهورتر می‌شوند، چهارچوب‌های آن‌ها هم بیشتر می‌شود، ولی باید سعی کنند که در آن چهارچوب بسته، همه مردم را جای دهند. ما هم این امر را مستمسک قرار دادیم و به آن پرداختیم. در این نمایش دخترم و همسرم حضور دارند و همه ما از یک نقطه صفری به‌عنوان مبدأ شروع کردیم. آن مبدأ این بود که این آدم از کجا مشهور شده و دغدغه شهرت برایش از چه‌زمانی شروع شده است.

این را هم بگویم که خداراشکر تابه‌حال از نمایش استقبال خوبی شده، ولی انشاءالله شما دوستان رسانه‌ای هم درباره آن اطلاع‌رسانی کنید، چراکه تمام حیات و ممات یک هنرمند این است که کارش بازتاب مالی داشته باشد، چون ازطریق هنرش ارتزاق می‌کند.

با توجه به این در بخشی از نمایش، شما به برادر خودتان و برادر آقای سیروس همتی که شهید شده‌اند، پرداختید. به‌نظر خودتان این ارتباط در تمامی طول نمایش حفظ شده است؟

به این علت به این مسئله اشاره کردم که این نکته روی بنده تأثیر گذاشته است. پدر من در جریان انقلاب صدمه دید و برادر بنده و سیروس همتی هم در جنگ شهید شده بودند و هدف من بیشتر آن بود که تأثیر آن اتفاقات را بر دیگران نشان دهم. شاید به‌لحاظ اعتقادی یک‌سری از آدم‌ها، آن ایمان و اعتقاد لازم را نداشته باشند، ولی همه مردم ما فارغ از جناح و دیدگاه، به شهدا بدهکارند. برادر بنده و سیروس همتی جزو مقطعی از زندگی من بودند؛ من و سیروس همتی از دوسالگی با هم بزرگ شده‌ایم. زمانی‌که مادران هریک از ما می‌خواستند مجلس روضه بروند، همدیگر را می‌دیدیم و با هم تعامل داشتیم. همین ارتباط نزدیک باعث شکل‌گیری این ایده شد که وقتی افرادی درطول زندگی‌ام بر من تأثیر گذاشته‌اند، چرا نباید بازتاب آن را بگویم؟ و چقدر هم آن تکه از نمایش را لذت‌بخش بازی می‌کنم، چون خودم هم آن را دوست دارم.

درخصوص طراحی پوستر بگویید. آیا خیلی برای مخاطب ترغیب‌کننده است؟

فکر اصلی پوستر از خودم بود، ولی طراح پوستری داریم که پیشنهاد عکاسی داد و به این دلیل که بنده اطلاعات کمی درخصوص گرافیک دارم؛ باید بگویم تصاویری را که از آن دوران به ذهن می‌رسد، می‌توان به‌راحتی در پوستر تشخیص داد. نمایش «مکعب» درواقع یک پژوهش روان‌کاوانه درمورد زندگی هنرمندان، بالأخص بازیگران است. چون بنده مقطعی هم در دانشگاه روان‌شناسی خوانده‌ام؛ این تلفیق روان و رفتار و بازیگری خیلی برایم جذاب بود.

خیلی‌ها درباره بازیگران می‌گویند آن‌ها ره صدساله را یک‌شبه طی می‌کنند. آیا فکر می‌کنید دیگران هم این را درباره شما بگویند؟

حتماً آن شخصی که مرا رصد می‌کند، می‌داند که بنده چه کلنجاری رفتم تا به این جایگاه برسم و اگر هم نمی‌داند، می‌آید و اثرم را می‌بیند و آشنا می‌شود. به‌زعم بنده، اثر هر هنرمندی منادی خودش است و اگر کسی ره صدساله را یک‌شبه رفته باشد، به‌نظر من در کارش موفق نمی‌شود. من برای این نمایش حداقل دوسال فکر کردم و همواره با دخترم درخصوص آن صحبت می‌کردیم و می‌کنیم.

شما جزو معدود بازیگرانی هستید که علاوه‌بر کار تصویر، تئاتر هم کار می‌کنید. این نشآت‌گرفته از کجاست؟

شاید فضای پژوهشی تئاتر ما را نگه می‌دارد، زیرا لذتی که در پژوهش تئاتر که نوعی خودشناسی است، وجود دارد، در شغل‌های دیگر نیست. هنرمند تئاتر می‌خواهد لذت پژوهش را تکرار کند و چون اخیراً حوزه تئاتر فرهیخته‌تر هم شده و کسانی‌که تئاتر می‌آیند، متر و معیاری برای هنرهای دیگر می‌شوند، این لذت و کشش بیشتر هم شده است.

آیا در حال‌حاضر در فیلم خاصی حضور دارید؟

بله، در یک فیلم سینمایی به نام «اینجا خانه من است» به کارگردانی خیرالله تقیانی فعالیت دارم که در این فیلم کامبیز دیرباز، لیندا کیانی و مونا فرجاد هم حضور دارند. این فیلم به مقطع آزادسازی خرمشهر می‌پردازد.