به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، مدیر عامل شرکت آتیه دماوند عصر پنجشنبه در بازدید در محل کارخانه پوشش گفت :شرکت آتیه دماوند یک شرکت هولدینگ بورسی میباشد که سهامدار اصلی با ۶۵ درصد بانک صنعت و معدن ،۱۵ درصد شرکت حقوقی و چیزی حدود ۸ هزار نفر سهام دار خرد دارد.
محمدرضا رستمی افزود:علیرغم اینکه بازار سرمایه طی سالهای اخیر رکود قابل ملاحظه ای داشته است اما خوشبختانه شرکت آتیه دماوندبا تکیه بر سرمایه انسانی و استراتژی و کار گروهی بسیار موفق عمل کرده است .
وی افزود:طی گذشت ۳ سال؛ سرمایه شرکت آتیه دماوند از ۱۰۰ میلیارد تومان به ۴۵۰ میلیارد تومان رسیده و چون شرکت بورسی می باشد همه اتفاق ها قابل رصد میباشد.
وی ادامه داد:طی این مدت تعداد سهامداران شرکت که نشان دهنده اقبال بازار سرمایه است از ۳ هزار نفر به ۷ هزار نفر رسید.
رستمی افزود : شرکت سال قبل ۱۳۶ میلیارد تومان با بازدهی ۶۴ درصدی سود داشته که در مقایسه با بازدهی بازار که ۳۲ درصد میباشد از سودآوری قابل قبولی برخوردار است .
از ایجاد بندر خشک تا انسیتو نساجی
رستمی سپس به مطالعات شرکت مشاور بین‌المللی رهشهر اشاره کرد و گفت: این شرکت با توجه به موقعیت مکانی اراضی کارخانه ایران پوشش مانند دسترسی به فرودگاه و راه‌آهن و پتانسیل موجود برای توسعه و صادرات محصولات کشاورزی شش برنامه را به ما پیشنهاد داده است.
او ادامه داد: شرکت مشاور با بررسی آمایش سرزمین و سند ملی توسعه استان و برنامه ششم توسعه و طرح توسعه شهر رشت، طرح توسعه بندر انزلی و بندر کاسپین و فرودگاه این شش برنامه را پیشنهاد داده است.
شورای برنامه‌ریزی استان گیلان برای احیای پوشش چه تدبیری دارد؟
رستمی شش برنامه پیشنهادی را ایجاد بندر خشک، نمایشگاه بین‌المللی دائمی، شرکت‌های دانش‌بنیان، طرح گردشگری، انستیتو نساجی و ایجاد صنایع تبدیلی برای صادرات عنوان کرد و ادامه داد: منتظر هستیم تا این برنامه‌ها و اولویت‌های کاری در شورای برنامه‌ریزی استان مصوب شود.
مدیرعامل گروه سرمایه‌گذاری آتیه دماوند سپس همراهی بیشتر و سریع‌تر مدیران استانی را برای سرانجام رسیدن این برنامه‌ها خواستار شد. او بابیان اینکه انتظار داریم سرعت تصویب کار بالا برود گفت: بعد از تصویب باید طرح تفضیلی و زیرساخت‌های لازم توسط شرکت ما فراهم شود .
رویای ایجاد اشتغال دوباره برای ۳۵۰۰ گیلانی
رستمی در مورد اشتغال آفرینی این کارها گفت: این برنامه‌ها به‌طور مستقیم برای ۳۵۰۰ تن و به‌طور غیرمستقیم برای ۱۰ هزار نفر اشتغال آفرینی خواهد داشت.
او ادامه داد: برای ایجاد زیرساخت ۱۵۰ میلیارد تومان و برای و برای طرح‌های تکنولوژی ۵ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است.
رستمی بابیان اینکه این برنامه‌ها متناسب با ظرفیت استان پیش‌بینی‌شده است گفت: کار مطالعات قوی باید انجام شود و نیازهای واقعی دیده شود ما نیز بعد از تصویب به جذب سرمایه‌گذار اقدام می‌کنیم.
ادامه فعالیت در بخش نساجی امکان‌پذیر نیست
او بابیان اینکه باید بپذیریم به خاطر فرصت سوزی‌ها، بازار نساجی را از دست دادیم اظهار کرد: با توجه به موقعیت فعلی ترکیه و پاکستان و از بین رفتن زنجیره تولید پنبه و ابریشم ادامه کار نساجی امکان‌پذیر نیست.
رستمی همچنین ادامه داد که نباید فراموش کنیم صنعت نیز یک چرخه عمر دارد و عمر صنعت فعلی در صنایع پوشش به سر آمده است.
رستمی همچنین اعتقاد داشت که با ایجاد بندر خشک در این منطقه، بندر انزلی و کاسپین برای طرح‌های گردشگری آزاد می‌شوند.
تاریخچه صنابع پوشش ایران
صنایع پوشش ایران در سال ۱۳۵۲ در زمینی به وسعت ۸۵ هکتار توسط محمدتقی برخوردار در شهر رشت ایجاد شد. در این صنعت ایجادشده تولید انواع نخ، پارچه، حوله انجام می‌شد. بعد از انقلاب ۵۷ این کارخانه نیز به‌مانند دیگر کارخانه‌های کشور ملی اعلام شد و اموال برخوردار مصادره شد.
اما بعد از بیست‌وپنج سال و در سال ۸۳ در راستای عمل به اصل خصوصی‌سازی، کارخانه پوشش به شرکت تی تیس کیش به مدیرعاملی نصرت‌الله صمدی واگذار شد. این شرکت در آن مقطع تنها با پرداخت ۸۵۰ میلیون تومان صاحب کارخانه‌ای شد که ۳۵۰۰ کارگر در دل خود جای‌داده بود. ۸۵۰ میلیون تومان رقمی اندک در مقابل حجم سرمایه و تجهیزات برجای‌مانده در کارخانه‌ی پوشش رشت بود. واگذاری که چندی بعد به شروعی برای شرایط نزولی این کارخانه تبدیل شد.
طی سالهای گذشته احیای کارخانه پوشش به یکی از شعارهای ده‌ها شخصیت در گیلان تبدیل شد که درصدد نشستن بر صندلی مدیریت یا نمایندگی شورا و مجلس بودند. این وعده‌ها اما هرگز در دهه ۸۰ و تا امروز که اواسط دهه ۹۰ قرار داریم عملی نشد.
بعد از بی‌تدبیری مدیریت قبلی کارخانه، ایران پوشش به شرکت آتیه دماوند واگذار شد. اما این واگذاری از نظر قانون بعد از ۵ سال دعوای حقوقی و فرصت سوزی‌های فراوان برای صنعت گیلان به سرانجام رسیده است.
حالا از ۳۵۰۰ کارگر این کارخانه بعد از بازنشستگی و پرداخت سنوات کارگران حالا ۵۳ تن در این کارخانه حضور دارند که ۱۸ تن از بازنشسته‌های این کارخانه به‌صورت رایگان تا زمان تعیین تکلیف نهایی در کنار کارخانه هستند و بقیه نیز به‌صورت قراردادی در حال کار هستند.
این افراد دریکی از معدود ساختمان‌های سالم برجای‌مانده بر روی ۱۶ دستگاه در حال کار هستند. دستگاه‌هایی که به گفته فخاری باهمت کارگران رشتی از زیر آوار خارج شدند .
نظر شما