به گزارش قدس آنلاین، روزنامه "زوددویچه سایتونگ" در مطلبی به رویکرد ضد ایرانی رئیس جمهور آمریکا پرداخته و نوشت: "دونالد ترامپ"، رئیس جمهور آمریکا درباره آینده توافق اتمی با ایران تصمیم می گیرد.
نویسنده در ادامه نوشت: توافق هسته ای با ایران در این روزها نیز همچنان دوستان زیادی در دنیا دارد، اما دشمنان این توافق به اندازه کافی قدرتمند هستند تا دستاوردهای این توافق را به گرد و غبار تاریخ بفرستند، بدون اینکه بتوانند ایده بهتری را به جای آن ارائه دهند. از همه جلوتر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا این توافق را به عنوان بدترین و یکجانبه ترین قرادادهایی می بیند که ایالات متحده در تاریخ خود آن را امضا کرده است .وی اخیرا همچنین در مجمع عمومی سازمان ملل برجام را یک رسوایی دانست.
به نوشته رسانه های آمریکایی در عین حال به نظر می رسد رئیس جمهور آمریکا هفته آینده گام های کاملا سختی را نتواند در مسیر لغو این توافق بردارد. البته وی اخیرا چندین بار با اظهارات مختلف در پایبندی ایران به تعهدات خود در این توافق ابراز تردید کرده است.
به این ترتیب سیاست های مخرب این رئیس جمهور آمریکا که به ندرت لکه ننگ آن پاک می شود و این رویکرد وی که می خواهد دستاوردهای خارجی را بی اعتبار کرده و از هستی ساقط کند بار دیگر مسئله ساز می شود. این تصور ترامپ که ما می توانیم به سادگی همه چیز را دور بیاندازیم و مجددا درباره آن مذاکره کنیم و نتیجه بهتری بدست آوریم به ندرت در زمینه های دیگری مانند مسئله برجام تا این اندازه غلط و خطرناک بوده است.
زوددویچه سایتونگ ردر ادامه نوشت: اوایل سال ۲۰۱۶ توافق هسته ای ایران با غرب با وجود مخالفت های بزرگ از همه طرف ها اجرایی شد. بیش از یک دهه تلاش های دیپلکاتیک و در نهایت نیز حدود ۲۰ ماه مذاکرات جدی صورت گرفت.
نویسنده در ادامه این طور نوشت: برای مذاکره کنندگان غربی هرگز مسئله ساخت سلاح های اتمی از طرف ایران مطرح نبود و البته آن ها این توهم را هم نداشتند که توافق هسته ای توافقی کامل است، اما می دانستند که جایگزین آن می تواند یک جنگ دیگر در خاورمیانه باشد. این مسئله کاملا واضح بود که این توافق تنها می تواند یک شروع باشد. این توافق راه دستیابی ایران به سلاح هسته ای را کاملا سد نکرده اما آن را بسیار طولانی می کرد.
این روزنامه آلمانی در بخش دیگری از این مطلب به عواقب لغو یکجانبه توافق هسته ای ایران از طرف آمریکا پرداخته و نوشت: در این صورت ایران دیگر چه انگیزه ای برای توافق و گام های مشترک با غرب باید داشته باشد؟ در این صورت چرا باید مثلا کره شمالی اعتقاد داشته باشد که این یک ایده خوب است که با آمریکا در زمینه تسلیحات اتمی مذاکره کند در صورتی که توافقات بین المللی منعقد شده با این سرعت بعد از تغییر دولت های غربی می توانند نابود شوند.
در ادامه این مطلب آمده است: توافق هسته ای با ایران تنها یک توافق تاریخی بعد از سال ها تلاش های ناامید کننده نبود، بلکه این اولین و تنها مورد توافقی بود که در آن یک کشور که علیه آن تحریم های هدفمندی بر اساس فصل ۷ منشور سازمان ملل تصویب شده بود از طریق دیپلماسی در مسیر توفق قرار گرفت. برجام موفقیتی بود که همچنین تاثیرات پایداری بر روابط دیپلمتیک میان آمریکا و ایران به ارمغان آورده است.
اگر ترامپ حالا پایبندی ایران به این توافق هسته ای را مجددا تایید نکند بنابراین محاسباتش این سناریوها را ایجاد می کند: در این صورت مجلس سنای آمریکا باید در عرض ۶۰ روز تصمیم بگیرد چه چیزی می تواند انجام دهد از جمله اینکه مجددا تحریم ها علیه ایران را اجرایی کند. حتی اگر اکثریتی برای این طرح در سنا وجود نداشته باشد ترامپ احتمالا بر این رویکرد اصرار می ورزد که حداقل درباره بخش هایی از این توافق مجددا مذاکراتی انجام شود. گذشته از اینکه ایران برای این منظور کم تر تمایلی دارد ترامپ استراتژیی را در این راستا دنبال می کند که هیچ یک از کشورهای شریک ایالات متحده با آن موافق نیستند. در مقابل، آن ها این روزها به صورت منسجم از رئیس جمهور آمریکا درخواست می کنند که به این توافق با تمام جزئیات آن پایبند باشد. اما اینکه آیا ترامپ نگرانی های آن ها را در این باره می فهمد بسیار جای شک و تردید دارد.
نظر شما