بحث اصلی آمریکا در باره ایران به شیوه ای راهبردی، با برنامه وبر اساس اقدام های عملیاتی می باشد. اقدامی که کنگره آمریکا علیه برنامه موشکی ایران انجام داد، محدودیت های جدیدتری را برای برنامه موشکی ایران اعمال می کند. این طرح پس از تصویب در مجلس نمایندگان این کشور و بررسی سنا، به امضای رئیس جمهور این کشور خواهد رسید که به نظر می رسد بحث اصلی آمریکا در باره ایران به شــیوه ای راهبردی، با برنامه وبر اساس اقدام های عملیاتی می باشد. اقدامی که کنگره آمریکا علیه برنامه موشــکی ایــران انجــام داد، محدودیت های جدیدتری را برای برنامه موشکی ایران اعمال می کند. ایــن طرح پس از تصویب در مجلس نمایندگان این کشور و بررسی سنا، به امضای رئیس جمهور این کشــور خواهد رسید که به نظر می رسد دولت آمریکا و در رأس آن ترامپ این مصوبه را مانند بخش ۱۰۴ قانون کاتســا که در مردادماه به تصویب رسید، تأیید کنند. این محدودیت ها اهداف مشــخصی دارند و آن این است که آمریکا بعد از برجام به دنبال استفاده از مدل برجام برای موضوع موشکی و فعالیت های منطقه ای ایران می باشد. به عبارتی تجربه برجام برای آمریکا مفید بوده است، به طوری کــه به این موضوع پــی برده اند که با افزایش تحریم های اقتصادی و تحت فشار قرار دادن ایران فضایــی را فراهم کنند تا ایران به پای میز مذاکره برگردد و درباره موضوعی که موردنظر آمریکا است مذاکره نماید. ترامپ به دنبال این است تجربه ای را که آمریکا در مورد توانمندی هسته ای و برجام به دست آورد در حوزه موشکی، مســائل منطقه، حقوق بشر و ســایر موضوعاتی که با ایران چالش دارد نیز اجرا و تجربه نماید. آن ها این تلقی را دارند که با افزایش تحریم ها در حوزه موشــکی و حوزه مسائل منطقه ای به بهانه گسترش سلاح های کشتار جمعی یا حمایت از تروریسم، فشار را به ایران افزایش دهند تا ایران به صورت داوطلبانه و خود خواسته در باره این موضوعات با آمریکا وارد مذاکره شود و محدودیت هایی را در این حوزه ها بپذیرد. برای اینکه این امر محقق شــود لازم است تا فشــارهای اقتصادی علیه ایران افزایش پیدا کنــد؛ از این رو اگرچه درماه های اخیر آمریکا اقداماتی را برای اعمال فشــار بیشتر به ایران انجام داده است و بعد از برجام هرسه یا چهار ماه یک بار همزمان با اجرای تعهدات در قبال برجام که باید تحریم ها را متوقف می کرد، افراد و یا شرکت های جدیدی را به خاطر توانمندی موشکی یا منطقه ای ایران در فهرست تحریم ها قرار می داد، اما متأسفانه در چند ماه اخیر این فاصله زمانی به دو هفته یک بار رسیده است و به عبارتی سرعت تحریم های آمریکا افزایش پیدا کرده اســت. اقدام دیگری که این کشور انجام داد و اثرات جدی به دنبال خواهد داشت، تصویب و اجرای قانون کاتسا می باشد. در بخش مهم قانون کاتسا یعنی بخش ۱۰۵ این قانون سپاه پاسداران همسان و همتراز با گروه های تروریستی دانســته شده است و وزارت خزانه داری آمریکا نیز اعلام کرده است که ۳۰ اکتبر یعنی ۹ آبان ماه قسمت های دیگر این قانون را اجرا می کند که شــامل تحریم کردن افراد و نهاد های وابســته به سپاه پاسداران به بهانه حمایت از گروه های تروریســتی می باشد. اما مصوبه ای که پنجشنبه در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رســید محدودیت هایی را فراتر از قانون کاتســا اعمال می کند. مسیر به صورت فزاینده به ســمت افزایش فشارهای اقتصادی و تحریمی بر جمهوری اسلامی ایران به بهانه توانمندی موشکی است تا ایران را به این نقطه برســاند که مذاکره را برای کاهش فشارهای تحریم های موشــکی و منطقه ای بپذیرد. موضوعی که قابل پیش بینی می باشد این اســت که در کنار این افزایش فشارهای تحریم های اقتصــادی که بتدریــج افزایش پیدا می کنند، پیشنهاد برای مذاکره از سوی آمریکا به ایــران به صورت زنده و فعال حفظ و بتدریج به صورت صریح و آشکار داده شود و در ماه های آینده انتظار می رود پیشنهاد های مشخصی از سوی آمریکا توسط معتمدین این کشــور درمنطقه به ایران داده شود، مبنی بر اینکه اگر ایران حاضر باشــد بــرای موضوع موشــکی پای میز مذاکره بنشیند تحریم ها متوقف خواهند شد. اما آن چیزی که باید به آن توجه کرد، این است که آمریکا هیچ گاه با مذاکره و آن هم از موضع ضعف حاضر نخواهد شد تحریم ها را متوقف کند به عبارتی وقتی آمریکا احساس کند طرف مقابلش از موضع ضعف پای میز مذاکره نشسته است هرگز یک امتیاز واقعی به طرف مقابلش نمی دهد لیکن ایران برای تحریم های جدید اگر درست تحلیل نکند این احتمال وجود دارد که اشتباه گذشته را تکرار کند و همچون مســائل هسته ای که از موضع ضعف وارد شد، امتیازات چندانی را به دست نیاورد. اما اینکه این استراتژی موفق خواهد بود یــا نه، به اقدامــات پدافندی که جمهوری اسلامی ایران در حوزه اقتصاد انجام دهد بســتگی دارد تا زمانی که ایران در حوزه اقتصاد اقدامات ساختاری و اثربخشی را انجام ندهد و اقتصاد درون زای خود را تقویت نکند مذاکره کردن نتیجه مطلوبی را برای ایران در پی نخواهد داشت و امتیازات زیادی را ازدست خواهد داد. به طور مثال تا زمانی که وابستگی اقتصاد ایران به نفت از بین نرود، ضعف اقتصادی کشــور از بیــن نخواهد رفت که باید به طور جدی مورد بررســی قرار بگیرد تا این وابســتگی و ضعف ســاختاری اقتصاد ایران مذاکرات جدیدی را رقم نزند.