گفته می‌شود که به طور منظم پیش از شروع دوره قاعدگی، در برخی خانم ها بروز می‌کند. در اغلب موارد، نشانه ها چند روز پیش از آغاز دوره قاعدگی دیده می‌شود، اما گاه نیز ممکن است روزهای میانی دوره، ظاهر شود. این علایم از نظر ماهیت و شدت در خانمها متفاوت است که البته معمولاً آنها به این ناراحتی توجه ندارند و به پزشک مراجعه نمی‌کنند. برای آشنایی بیشتر با این مسأله با ما همراه باشید:
ویژگی سندرم پیش قاعدگی این است که به حالت دوره ای، یک تا دو هفته پیش از شروع دوره قاعدگی، آغاز می‌شود. پس از آن دوره قاعدگی به مدت یک هفته با تسکین درد همراه است. در صورتی می‌توان گفت که فرد دچار این مشکل است که در چند دوره متوالی این علایم را داشته باشد. از هر 10 خانم، 8 نفر( حدود 75 درصد) نزدیک شروع دوره قاعدگی، علایم مختلف جسمانی را احساس می‌کنند.20 تا 50 درصد آنها از این ناراحتی ها شکایت دارند، اما تنها 3 تا 10 درصد آنها به طور واقعی مبتلا به سندرم پیش قاعدگی هستند.

نشانه‌های مختلف
علایم بالینی این حالت به صورت نشانه‌های مختلف بروز می‌کند و متأسفانه خصوصیت بارزی ندارد. ویژگی نامنظم علایم، مانع از تشخیص دقیق و سریع می‌شود و توصیفاتی که فرد از حالات خود دارد، همیشه واضح و مشخص نیست. نخستین نشانه‌های این بیماری در سنین 25 تا 40 سالگی ظاهر می‌شود و امروزه صحت این بیماری کاملاً تأیید شده است. در حالی که بیش از 100 نشانه برای آن شناخته شده ، اما سه مورد بارزتر است:
•کشش سینه ای: سینه ها متورم، سفت، بسیار حساس و دردناک می‌شوند.
•اختلالات عصبی روانی: نشانه‌های افسردگی، اختلالات رفتاری، سر درد، تندخویی، تحریک پذیری، خستگی، اختلالات خواب و تغذیه.
•مشکلات گوارشی: تورم ناحیه شکم، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست.
گرچه این مشکلات خطرناک نیستند، اما می‌تواند در زندگی اجتماعی، کاری و عاطفی خانم مبتلا تأثیر جدی بگذارد و او را در انجام امور روزمره ناتوان کرده و کیفیت زندگی را دچار مشکل کند. گرچه تا به حال تحقیقات علمی زیادی در این باره و فراوانی نسبی این بیماری صورت گرفته، اما مکانیسم آن هنوز به صورت مبهم و رازگونه باقی مانده است.

مکانیسم ناشناخته
در هیچ معاینه یا آزمایش خونی نمی‌توان این بیماری را به طور صد در صد تشخیص داد. در این باره از خانم خواسته می‌شود تا طی چند دوره قاعدگی، علایم و تغییرات روزانه را یادداشت کند. خانم مبتلا بخوبی متوجه حالات متناوب خود می‌شود. تعیین مقدار هورمونها نیزبیانگر نشانه مخصوصی نیست.
هیچ دلیل مشخصی اثبات نشده است، اما چند فرضیه وجود دارد که علت هورمونی، سابقه ارثی، حساسیت به برخی هورمونها)، اختلالات متابولیک یا مربوط به غدد درون ریز و کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی از آن جمله هستند.
احتمال دارد که این سندرم در پی واکنش به تغییرات هورمونی مربوط به دوره قاعدگی به وجود آید. تحقیقات جدید نشان می‌دهد، «پی ام اس» با سطوح پایین سروتونین، ماده شیمیایی مترشحه در مغز و ناقل عصبی، مرتبط است. خانم هایی که دچار اختلالات رفتاری و افسردگی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. درحال حاضر، درمان سندرم پیش قاعدگی مبتنی بر رعایت توصیه‌های بهداشت زندگی، اصول تغذیه و در صورت نیاز تجویز قرصهای ضد بارداری است تا تخمک گذاری متوقف شود. و سرانجام اینکه برخی داروها مانند داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی می‌توانند اختلالات روانی مربوط به آن را کاهش دهد.
همچنین امکان اشتباه در تشخیص نیز وجود دارد؛ زیرا برخی بیماری ها مانند آسم، صرع، میگرن و افسردگی ممکن است در دوران پیش از قاعدگی ظاهر شده و یا وخیم تر شود. این بیماری ها باید متناسب با ویژگی‌های خود معاینه و درمان شوند. با این حال، گاه درمانهای معمول سندرم پیش قاعدگی در این موارد نیز مؤثر هستند.

آیا این بیماری، اختلال روانی است؟
هم آری و هم نه. نه به دلیل اینکه سندرم پیش قاعدگی با تغییرات هورمونی اواخر هر دوره قاعدگی، در ارتباط است. بله به این دلیل که علایم مختلف و عواقب آنها معمولاً به واسطه حالت روحی، تغییر می‌کند. گذشته از این، اختلالات روانی اغلب در درجه اول است.

تسکین علایم
در بیشتر موارد برای تنشهای روانی شدید، مسکن‌های معمول و احتمالاً آرام بخش‌های با دوز خفیف برای تسکین درد توصیه می‌شود. در صورتی که حبس مایعات بدن در درجه اول اهمیت قرار گیرد، داروهای اسپیرونولاکتون و مدر مناسب هستند. در موارد حاد همراه با اختلالات شدید روانی، داروهای ضد افسردگی تجویز می‌شود و نتایج خوبی نیز به همراه خواهند داشت.

تأثیر تغذیه در سندرم پیش قاعدگی
بی شک تغذیه تأثیر مهمی در کاهش علایم و ناراحتی‌های سندرم پیش قاعدگی دارد. برخی از عناصر و مواد معدنی می‌توانند در تسکین دردها مؤثر بوده و برخی دیگر آنها را تشدید می‌کند.

کلسیم و منیزیم: دوستان ایده آل
تحقیقات نشان می‌دهد، مصرف 1200 میلی گرم کلسیم در روز، علایم جسمی و روحی«پی ام اس» را تا حدود 50 درصد کاهش می‌دهد. برای این منظور باید در طول روز لبنیات ( شیر، ماست، پنیر) و آب معدنی سرشار از کلسیم میل شود. همچنین مطالعه در این زمینه گویای این است که مصرف روزانه 200 میلی گرم منیزیم حبس مایعات و تورم را تا 40 درصد کاهش می‌دهد. منیزیم تأثیر آرام بخشی بر ماهیچه ها دارد و از گرفتگی عضلات در این دوران تا حد زیادی جلوگیری می‌کند. تأثیر منیزیم بر اعصاب نیز سبب کاهش تغییرات رفتاری می‌شود. با این حال، برای تأمین این عناصر، ضرورتی به مصرف مکملهای غذایی نیست؛ تغذیه متناسب این نیاز را برطرف می‌کند.

نمک و تورم
«پی ام اس» با حساسیت سینه ها و سنگینی پاها همراه با تورم همراه است. برای کنترل این مشکلات، کافی است تا مقدار مصرف سدیم ( غذاهای شور و نمک مستقیم روی غذا) را کم کنید؛ زیرا سبب احتباس آب در بافتها می‌شود. روزانه به اندازه کافی ( 5/1 لیتر) آب بنوشید و مواد غذایی سرشار از پتاسیم مانند موز، میوه‌های خشک، بادام، گردو و بادام زمینی میل کنید؛ زیرا این خوراکی ها این مسأله را جبران می‌کنند.

اسیدهای چرب و هورمون ها
امگا 6 و امگا 3؛ اسیدهای چرب ضروری غیر اشباع در بدن به پروستاگلاندین تغییر شکل می‌یابند. این مواد فعالیت هورمونها را تنظیم می‌کند. کمبود اسیدهای چرب می‌تواند منشأ تعییرات اخلاقی مرتبط با پی ام اس باشد. ، تحقیقات در زمینه مواد غذایی نشان می‌دهد، زنانی که مقدار کمی امگا 3 مصرف می‌کنند، نسبت به خانمهایی که مقدار کافی این چربی را دریافت می‌کنند، دچار علایم شدیدتر سندرم پیش قاعدگی می‌شوند. مصرف مواد غذایی دارای امگا 6 به طور کلی کفایت می‌کند. بر عکس، منابع امگا 3 کم هستند و تعداد کمی از خانمها به طور صحیح به این نیاز توجه دارند. به همین دلیل توصیه می‌شود، مصرف دو بار ماهی‌های چرب در هفته و روزانه یک قاشق غذا خوری روغن کلزا، گردو یا سویا با مواد غذایی خام را در برنامه غذایی بگنجانید.

ویتامینهای ضروری برای خانمها
ویتامین B6 نقش بسیار مهمی در تعادل هورمونی و تسکین علائم بسیار این بیماری از خستگی، تغییرات خلق و خو تا دردهای سینه و ... دارد. انواع ماهی ها، مرغ، سیب زمینی، عدس و موز منابع غذایی این ویتامین هستند.

مصرف زیاد شکر؛ هرگز!
کم و بیش خانم ها در نیمه دوم دوران قاعدگی تمایل به خوردن شیرینی دارند. گرچه هنوز علت این امر روشن نشده است، اما بهتر است به این تمایل شدید پاسخ داده نشود. بهتر است در وعده‌های غذایی از غذاهای سرشار از قندهای کامل مانند نان، غلات و حبوبات استفاده شود. این خوراکی ها احساس سیری را افزایش داده و در عین حال موجب بالا رفتن قند نیز نمی‌شود.

کنار گذاشتن قهوه: دور شدن استرس!
از خوردن مواد محرک مانند قهوه، چای و نوشابه‌های گازدار و همچنین شکلات و ادویه که حاوی کافئین، تئوبرومین یا دیگر مواد مشابه است، دوری کنید. بخصوص اینکه قهوه دردهای سینه را نیز تشدید می‌کند.
و نکته آخر اینکه، تمرینات ورزشی کافی و مدیریت عالی بر استرس می‌تواند از شدت علایم سندرم پیش قاعدگی بکاهد.
منبع: www.Doctis simo.fr