قدس آنلاین- جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان پس از ۲۳ دوره برگزاری، یک اتفاق موقت چندروزه محسوب نمی‌شود بلکه محملی برای انتقال یک فرهنگ است. بیست‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در آذرماه جاری در همدان برگزار خواهد شد.
شعار این جشنواره «کودکی؛ همسفر قصه‌ها» و هدف آن تقویت و رشد آگاهی و اعتماد به نفس فرزندان ایران‌زمین از طریق نمایش اعلام شده است. مریم کاظمی؛ دبیر این جشنواره که خود از بازیگران عرصه تئاتر، تلویزیون و سینما است؛ در گفت‌وگویی با ما درباره جشنواره و فعالیت‌های هنری خود گفته است.
در این روزها مشغول چه کارهایی در زمینه فرهنگ و هنر هستید؟
چون از مدتی پیش در عرصه تئاتر بیشتر فعال هستم، معمولاً در حوزه تلویزیون نمی‌توانم فعالیت کنم زیرا از نظر زمانی امکان هماهنگی را ندارم و نمی‌توانم در سریال‌های با زمان طولانی حضور داشته باشم. به همین دلیل صرفاً می‌توانم سریال‌های چند اپیزودی یا چند قسمتی را قبول کنم. باید شرایط خاصی پیش بیاید که در مجموعه‌های طولانی حضور داشته باشم که این مورد هم به‌ندرت رخ می‌دهد.
در حال حاضر هم در یک سریال اپیزودیک به کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی حضور دارم و امکان دارد که که در ماه‌های آتی یک سریال درازمدت را شروع کنم.
در تئاتر هم به‌تازگی اجرای نمایش «خسیس» را در پردیس تئاتر تهران به اتمام رساندم و در گروه تئاتر مستقل که عضو آن هستم، برنامه‌های متعددی را در پیش خواهیم داشت. برنامه‌های آینده گروه ما بر این مبنا است که کلاس‌های بازیگری و تدریس ارتباط‌جمعی برای نوجوانان برگزار کنیم. کار پایانی دوره پیش این کلاس‌ها را به‌صورت یک نمایشنامه آماده اجرا کرده‌ام که ان‌شاءالله در جشنواره تئاتر شهر برای نخستین بار اجرا خواهد شد. یک نمایش هم برای گروه سنی کودک و نوجوان در بخش حرفه‌ای خواهم داشت که منتظر سالن برای اجرای آن هستم. همچنین دبیری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را بر عهده دارم که در همدان برگزار می‌شود. از ماه‌های گذشته نیز درگیر مسائل جاری و انتخاب آثار بودیم و چون برای اولین بار است که عهده‌دار این سمت شده‌ام، باید مقداری حساسیت به خرج دهم، به همین دلیل بخشی از وقت روزمره مرا می‌گیرد.
پس همزمان در چندین زمینه فرهنگی فعالیت دارید و در کنار این‌ها، مسئولیت سنگینی را هم عهده‌دار شده‌اید. آیا این امر موجب وقفه در کارهای شما نمی‌شود؟
اگر قرار باشد آدم‌ها ناامید شوند که در واقع نباید فعالیتی را انجام دهند. در املای نانوشته هم غلطی پیدا نمی‌شود. ما مشکلات زیادی را در جامعه می‌بینیم و این مسئله فقط مختص به بنده نیست. تمام کسانی که در زمنیه تئاتر فعالیت دارند، قطعاً با مشکلاتی نظیر بودجه و سالن روبه‌رو هستند ولی مشکل در آنجا است که هیچ برنامه‌ریزی منسجمی وجود ندارد و همیشه کارها قائم به سلیقه افراد است. این مسئله گاهی آسیب‌آفرین است و باید مراقب این باشیم که دشمنی با کسی پیدا نکنیم که آینده حرفه‌ای ما را خدشه‌دار کند. فعالیت افراد در چنین فضایی بر اساس نوع کارشان سنجیده نمی‌شود بلکه بر طبق مناسباتشان ارزیابی می‌گردد. اگر یک کارگردان بخواهد نمایشی را بر روی صحنه ببرد، صرف‌نظر بر اینکه خانم یا آقا باشد، باید بیشتر تلاش خود را بر مسائل جاری اجرایی و قانع‌کردن مدیران متمرکز کند.
خودتان به برنامه‌ریزی نامنظم اشاره داشتید. فکر نمی‌کنید خود هنرمندان هم در ایجاد و تشدید این وضعیت مقصرند؟
هیچ پدیده‌ای وجود ندارد که چند طرف درگیر مسئله نباشند و فقط یک طرف را مقصر بدانیم. طبیعتاً ما هنرمندان اجازه داده‌ایم که حقوقمان نادیده گرفته شود. من صحبت شما را قبول دارم زیرا ما هنرمندان هم با حقوق خود آشنایی کافی نداریم و کارهای فردی را بر کارهای گروهی ترجیح می‌دهیم.
ما معمولاً به جریان فکر نمی‌کنیم و به‌صورت فردی به قضایا می‌نگریم. اگر شرایط برای ما خوب باشد، در واقع هیچ مشکلی وجود ندارد! در صورتی که این روش فکری کاملاً غلط است. متأسفانه ایده غلطی در بین اهالی هنرمند جای باز کرده است که ما هنرمندان باید فقط به هنر فکر کنیم و لازم نیست که به اقتصاد و مشکلات دیگر فکر کنیم و باید خودمان را از این عرصه‌ها کنار بکشیم. این مسئله موجب می‌شود که دیگران دخالت‌های نابجایی در امور داشته باشند. وقتی ما شناخت همه‌جانبه‌ای از محیط زندگی خود نداشته باشیم، بدیهی است که نباید انتظار موفقیت را نیز داشته باشیم.
جشنواره‌های متعددی در طول سال برگزار می‌شود. اما می‌توان گفت که جشنواره کودک و نوجوان، چه در بخش تئاتر و چه فیلم، ارتباط خوبی با مخاطب برقرار می‌کند. آیا قرارگرفتن در فضای این جشنواره در زندگی شخصی شما هم تأثیرگذار بوده است؟
بله، فارغ از اینکه بخواهیم مباحث احساسی داشته باشیم، هر جشنواره‌ای با کادر مشخص خود فعالیت می‌کند و باید با پرسنل مجرب اداره شود که بتواند اهداف و سیاست‌گذاری‌هایش را به دست آورد. بنده از زمانی که وارد تئاتر کودک شدم، دیدگاهم نسبت به زندگی تا اندازه‌ای تغییر کرد. نمایش‌هایی که در حوزه کودک اجرا می‌کنم، برای جهت‌دهی به کارهای بزرگسال هم تأثیرگذار است و سعی می‌کنم که از شفافیت و سادگی کودکی در کارهایم استفاده کنم. ولی جشنواره یک کار کاملاً ستادی است و باید با وحدت همه اجزا پیش برود.
نظر شما