قدس آنلاین-کارگردان این فیلم در گفت و گو با خبرنگار ما درباره روند نگارش فیلمنامه «هاری» گفت: در بحث‌هایی که با امیرعلی محسنین نویسنده فیلمنامه داشتیم به این نتیجه رسیدیم که دیدگاهی در جامعه مخصوصاً در نسل جوان، در حال شکل‌گیری است که هدف، وسیله را توجیه می‌کند و مسئله سبب دگرگونی فرهنگی در معنی و رفتار جامعه می‌شود.
وی افزود: از آن‌جایی که من هم مثل خیلی دیگر از دوستانم، دغدغه اجتماعی دارم، زنگ خطری را احساس می‌کردم که ما درحال از دست دادن بسیاری از ارزش‌ها در زندگی‌مان هستیم که می‌تواند به سرانجام هولناکی برای تمامی جامعه منجر شود
به هر شکل «هاری» یک قصه دارای پیچیدگی‌های روابط کارکترها و اتفاقات قصه است که هدف از نوشتن و ساختن آن نشان دادن کشش و جذابیت‌های سینمای قصه‌گو بود؛ سینمایی که دارای قهرمان و ضدقهرمان باشد.
به گفته انصاری، «هاری» فیلمی متشکل از لایه‌های مختلف و دارای موضوعی است که در جامعه وجوددارد ولی در سینمای ما کمتر به آن پرداخته شده است. درواقع می‌توان گفت یک فیلم خیابانی است که موضوع ومعضلی اجتماعی را مطرح می‌کند.
وی در خصوص انتخاب بازیگران فیلم، نیز گفت: از ابتدا دو نقش اصلی فیلم، سیاوش و شاهرخ بر اساس توانایی و بازی علیرضا کمالی و میلاد کی‌مرام نوشته و پرداخت شد و البته مینا ساداتی، هنگامه قاضیانی و حسین سلیمانی هم از همان ابتدا اولین انتخاب‌های ما بودند. در خصوص بازی جمشیدهاشم پور باید بگویم که من قول حضور ایشان را در کارم از زمان حضورشان در فیلم ناستشهادی برای خدا» که من به عنوان دستیار با آن پروژه همکاری داشتم گرفتم که بعد از نگارش اولیه مطمئن شدم که کسی به اندازه وی ایده‌آل نیست که البته فیلمنامه بعداً با توجه به حضور ایشان پرداخت نهایی شد.
کارگردان «هاری» درباره تأثیرپذیری خود از سینمای کیمایی نیز گفت: تأثیر سینمای مسعود کیمیایی بر نسل ما و علاقه‌مند شدن‌مان به سینما انکارناپذیر است و من هم منکر تأثیر و علاقه‌ام از فیلم‌ها و کارگردانانی مثل ایشان نیستم ولی چنین برداشتی را هم در مورد این فیلم نمی‌پذیریم. هاری فیلم متولد شده یک گروه هنرمند است.
وی درباره دلیل انتخاب فیلمنامه‌ای نوشته شده برای ساخت فیلم، گفت: من به تفکر جمعی و کار گروهی اعتقاد دارم. نویسندگی کار من نیست من فقط ایده را می‌دهم و بقیه را می‌سپارم به قلم دوستانم که کارشان نوشتن است.
انصاری در پاسخ به این سؤال که در در توضیح فیلم شما آمده است که: «هاری فیلمی‌است برای تهران!» آیا طرح معضلات اجتماعی در فیلم شما مختص به پایتخت است؟ چنین گفت: شهرهای بزرگ معضلات و مشکلات و البته فرهنگ خاص خودشان را دارند که در فیلم شاهد آن هستیداما به هرشکل فلسفه فیلم به مکان و زمان خاصی منوط نیست.
نظر شما