قدس آنلاین - گروه استانها - رقیه توسلی: که در کوی و گذر خبرهاست و همه جا بیلبوردها، دوپینگ روحی شان براه است و دقیق که شوی می بینی شهرداری ها، مجری طرح مهربان هرساله شده اند... طرح جمع آوری اجناس و کالاهای مازاد منازل.
یعنی امسال هم این ارگان، حمل اقلام و اثاثیه غیرنیاز را از درب خانه ها به عهده گرفته تا لوازم را بعد از باسازی و نوسازی برساند دست محرومان و نیازمندان... و در آستانه ایام نو، باز کاری بکند کارستان...
اسفند، چقدر ماه عجیبی ست! پر از جابجایی و تغییر و بشوروبساب و خرید! آنوقت چه خوب و بموقع است دیدن این تابلوها! که جملات شان مثل چند تقه به فکر است! مثل تلنگری که حال آدم را عوض می کند! زیبا می کند! مثل قدم رنجه بهاری زودرس!
بنظرتان واقعا نباید گاهی سربه هوا بود و از کنار اطلاعیه های خیابانی و مجازی بی تفاوت رد نشد...؟ حواس جمع و عمیق خواند...؟ و بعد قالیچه ای، ظرفی، صندلی و جارویی مازاد، بسته بندی کرد و شماره اکرام را گرفت...
و شهروندی شد که مراقب مهربانی دست هایش است... مراقب احسان و انسان دوستی اش... مراقب عیدی که بی عاشقانه های اجتماعی برای عده ای گس تمام خواهد شد...
پس این روزها هم می شود خواند: یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ... می شود در ایستگاه احسان پیاده شد و در کاروبار خود متوقف نشد... از تابلوهای نیکوکارانه، عکس برداشت و ارسال کرد برای نزدیکان و اقوام و به قدر قطره ای در خیرخواهی سهیم شد...
می شود از میان خانه تکانی ها و رفت و روب ها رسید به خانه ای پرجلا و نشاط، به مردمانی که زیباترین لبخندها را با چکه ای مهربانی مبادله می کنند...
نظر شما