قدس آنلاین، گروه استان ها- راضیه کشاورز: چندی پیش دبیر هیأت اجرایی خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری در فضای مجازی سخنانی در ارتباط با برداشت های غیر در حوضه زاینده رود مطرح کرد و با طرح این سؤال که آیا می‌دانید چرا حوزه زاینده رود با کم آبی شدید مواجه شده است؟
سید طاهر نوربخش در یادداشتی نوشت: «وزارت نیرو و مسئولان ذی ربط به وظیفه قانونی خود در خصوص برخورد با برداشت های غیر مجاز اقدامی نکردند، به طور مثال برداشت غیرمجاز ۸۵ میلیون مترمکعب در سال در حوضه بالادست سد زاینده رود در شاخه پلاسجان استان اصفهان و برداشت های غیر مجاز در فضای سبز شهر اصفهان که به دور از چشم وزارت نیرو است، اتفاق افتاده، ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب سد عمداً خالی شده، همچنین تعداد ۱۱۰ حلقه چاه غیر مجاز توسط ذوب آهن اصفهان برای دوهزار هکتار فضای سبز در حاشیه دریاچه ذوب آهن حفر شده و برداشت های غیر مجاز توسط سایر صنایع استان اصفهان صورت گرفته که تمام این برداشت ها به اسم آب شرب بوده ولی در واقع به کام صنعت و فضای سبز اصفهان است؛ جدیداً نیز سناریویی را به نام اتمام ذخیره سد زاینده رود و نبود آب شرب می خواهند سهم باغات استان چهار محال و بختیاری و غرب اصفهان را قطع تا اینکه برای همیشه سرمایه ملی و معیشت مردم را به خطر بیندازند و دو پروژه غیر علمی و غیر کارشناسی تونل گلاب و بهشت آباد را عملیاتی و به بهره برداری برسانند که لذا از مسئولین و نهاد های امنیتی و دادستانی محترم استدعای رسیدگی به این موضوع را داریم»
این سخنان مطرح شده واکنش تند نایب رییس کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان را به همراه داشت.
لطف‌علی ضیایی در این باره به خبرنگار قدس آنلاین گفت: صحبت های مطرح شده به شدت تکذیب می شود، این سخنان دروغی آشکار است، زیرا در سال گذشته آبی تحویل کشاورزان شرق اصفهان نشد، بنابراین این ادعا که ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب سد عمداً خالی شده ادعای کذبی است و اینگونه اظهارنظرها به قصد تشویش اذهان عمومی انجام می شود.
وی تاکید کرد: مسئولان باید با این ادعاهای فریب‌کارانه برخورد کنند زیرا بسیار پر واضح است بحران آب زاینده رود با پیامدهای ملی همراه خواهد بود، بنابراین باید همه دست به دست داده، واقعیت بحران را قبول و برای مقابله با بحران کمک کنند.
نایب رییس کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان افزود: برخی از نمایندگان اصفهان نگرانی از احتمال قطع آب آشامیدنی ۵ میلیون نفر را مطرح و تاکید کرده اند پنج میلیون نفر از مرداد ماه به بعد آب خوردن در اصفهان ندارند، یعنی از ۴۲۰ میلیون متر مکعب آب شرب مورد نیاز، در حال حاضر تنها ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب پشت سدها وجود دارد و اگر ۲۰۰ میلیون هم نزولات آسمانی باشد ۱۲۰ میلیون کم خواهد آمد، بنابراین خطری جدی است و استان های بالادست زاینده رود نیز باید این خطر را جدی بدانند و برای رفع بحران کمک کنند.
وی با بیان اینکه امسال با کاهش بسیار زیاد میزان بارش ها، زاینده رود مشکلات زیادتری خواهد داشت، گفت: در حوضه زاینده رود علاوه بر خشکسالی و کاهش بارش بر اثر خشکسالی، بارگذاری هایی که دولت های مختلف بر منابع آبی زاینده رود انجام دادند و بیش از منابع آبی موجود بر این رودخانه بارگذاری کردند، در مشکلات کم آبی اصفهان بی تأثیر نیوده است.
فرونشست زمین زلزله‌ای خاموش
ضیایی ادامه داد: نتیجه عدم توازن بین بارگذاری ها و منابع آبی حوضه زاینده رود همین کمبود آبی هایی است که در سال های اخیر مشاهده می کنیم.
وی با اشاره به اینکه طی ۱۲ سال اخیر حقابه تالاب گاوخونی تامین نشده و تالاب در معرض خشک شدن کامل است، تصریح کرد: یکی از فاجعه های زیست محیطی در صورت خشکی کامل تالاب، تبدیل آن به کانون تولید ریزگردها است زیرا در طول سالیان فلزات سنگین در آنجا رسوب پیدا کرده، سرطان زا و قابلیت انتقال تا ۱۰۰۰ کیلومتر را دارد.
نایب رییس کمیته آب اتاق بازرگانی اصفهان تاکید کرد: ۱۰ استان کشور که در فاصله کمتر از ۵۰۰ کیلومتری تالاب قرار دارند، از جمله استان های تهران، قم، البرز، مرکزی، فارس، یزد، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، لرستان و کهکلویه و بویر احمد در معرض این ریزگردها و فلزات سنگین رسوب کرده در تالاب که خاصیت سرطان زایی دارد، هستند که فاجعه‌ای بزرگ است.
وی افزود: از سوی دیگر خشکی رودخانه زاینده رود که به عنوان تعادل بخش سفره های زیرزمینی عمل می کرد و ادامه برداشت های از چاه ها، سطح آب سفره های آب زیرزمینی کاهش یافته و خطر فرونشست زمین را به همراه دارد.
ضیایی، فرونشست زمین را زلزله‌ای خاموش در اصفهان خواند و اظهارکرد: در حال حاضر در دشت های مهیار و برخوار آثار فرونشست دیده می شود، به ویژه در شهر دامنه که حدود ۳۲۰ باب منزل مسکونی در معرض تخریب قرار گرفته است، البته در شهر اصفهان نیز خطر فرونشست وجود دارد و لازم است مسئولان نسبت به استقرار شبکه پایش شهر اقدام کنند تا اقدامات پیشگیرانه صورت گیرد.
وی مهمترین راهکار رفع بحران آب در حوضه زاینده رود را در اجرای قوانین دانست و گفت: ایران از مرز بحران آب گذشته و به مرحله ی ورشکستگی آب رسیده است و بر همین اساس در نقدِ هر طرحی باید مطمئن شد که آن طرح موجب کاهش تقاضای آب می گردد؟ یا اینکه با افزایش مصارف به وضعیت اسفناک آب کشور دامن می زند؟
نظر شما