قدس آنلاین-اغراق نیست اگر بگوییم تنها راه غلبه بر تهدیدها و استفاده از فرصت ها در جمهوری اســلامی، «نهضت فراگیر مردمی سازی» است، مردمی سازی چه چیزی؟ همه چیز! مردمی سازی جنگ!، مردمی سازی دیپلماسی و صلح، مردمی سازی اقتصاد، مردمی ســازی فناوری، مردمی سازی تولید صنعتی، مردمی سازی موسیقی، مردمی سازی سینما و فرهنگ و خلاصه مردمی سازی هر سیاست و برنامه ای که در نهایت بناست به نحوی بر سفره زندگی مخاطبان نظام اسلامی اثرش را بگذارد. می نویسم «مردمی سازی»، چون فرسنگ ها تفاوت است مابین حقیقت متفاوت و مظلومی که در ذات این مفهوم نهفته است و حیات و ممات نظام انقلابی را به خود وابسته کرده، با آن قرائتی که حضرات تکنوکرات در قالب مفهوم «خصوصی سازی» ارائه دادند و با تمسک به آن، «انحصاری ترین» سیاست ها را در اقتصاد و سیاست و فرهنگ این مملکت پیاده کردند. شرح مغالطه متداول خصوصی سازی-مردمی سازی داستان مفصلی است که بگذاریم برای وقت دیگر. اگر بپذیریم که نسخه شفابخش انقلابیون برای غلبه بر مشکلات، رجوع فراگیر به مردم، توانمندی هــای آن ها و نیروی عظیم نهفته در مفهوم متعالی «جمهوری» اســت؛ آنگاه مهم ترین اولویت بــرای خواص جبهه حق در هر کدام از عرصه های تخصصی خدمت، بالابردن اعتماد و سرمایه اجتماعی مردم خواهد بود و نه چیز دیگر. برای کسی که این سال ها با روند تحولات فضای رسانه و بخصوص اتفاق های رخ داده در فضاهای مجازی آشناســت، به وضوح قابل درک اســت که هدف راهبردی و عملیاتی دستگاه رسانه ای دشــمن هم، اتفاقاً تمرکز بر نابودی همین عنصر حیاتی و مهم، یعنی اعتماد و سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی است. از آمد نیوزها و بی بی سی فارسی ها تا رسانه های زردی که تنها و تنها؛ امید را در مردم هدف گرفته اند، همه و همه امروز در کنار هم قرار گرفته اند تا این ابزار راهبردی را از دست نظام خارج کنند... درســت از همین حیث است که داستان های ظاهراً کم اهمیتی مثل دستگیری قاضی مرتضوی، قاضی بلند پایه ســابق جمهوری اســلامی پس از آنکه شــایعه فرار از کشور وی مطرح شــده بود، اتفاقاً بسیار مهم و راهبردی باید دیده شود. واقعیت این اســت که یکی از ارکان رشــد اعتماد مردم بــه نظام، جمع جبری همین ســرمایه های کوچک اجتماعی است که نظام در برخورد بدون اغماض با فســاد؛ ناکارآمدی و بعضاً جنایت رده های مدیریتی سابق و فعلی خود به دست می آورد. این ســنت الهی است که هر کس دیر یا زود به سزای عمل خود برسد، اما به شخصه امیدوارم هر چه سریع تر این سنت الهی برای آن بخش ناچیزی از مدیران و رده های بالای این نظام که جرمشــان قطعی شده، اجرا گردد و از این مســیر؛ ضربه ای که امثال خاوری ها و ژن های خوب به امید وســرمایه اجتماعی انقلاب زده بودند، جبران شود. شکی نیست که برخورد بدون اغماض و شفاف با سایر متهمان، بویژه آن هایی که هم اکنون نیز برادران و دوستانی در بدنه اجرایی حکومت دارند، این جهاد مقدس و اعتماد ساز را تسریع خواهد کرد.