قدس آنلاین- نیمه ماه مبارک رمضان با میلاد سراسر سعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی تکرار بهترین برکاتی می شود که خداوند متعال به حسن این طلوع فرخنده بر بندگان روا می دارد. امام حسن مجتبی علیه السلام به عنوان سبط اکبر اولین میوه ای است که خداوند از درخت طوبی بهشت چیده ودر دامان خاندان معصومین به قرار داده است تا ثمره پیوند آسمانی، آسمانی ترین بهشتیان روی زمین باشد. هرچند کریم اهل بیت معرف حضور همه دوستداران اهل بیت است اما متاسفانه بسیاری از زوایای زندگی آن امام همام براثر تبلغات سوء وسم پراکنی های دستگاه اموی زیر سوال رفته وچهره واقعی ایشان را از نظرها پنهان کرده است. بررسی وشناخت زوایایی از زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام وپاسخ به شبهات مطرح شده درخصوص این نوری از خاندان نبوی در گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین علی عباس زاده استاد حوزه وکارشناس دینی مطرح شده که درادامه آمده است.
حجت الاسلام والمسلمین علی عباس زاده استاد حوزه علمیه قم با اشاره به ابعادی از زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام گفت : زندگی سراسر سعادت امام حسن مجتبی علیه السلام از چند جهت قابل بررسی وتامل است چرا که دستگاه تبلیغاتی معاویه ودشمنان اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ برآن بوده اند تا با ایجاد شبهات فراوانی زندگی سراسر سعادت امام را به چالش بکشانند. یکی از موارد مطرح شده به عنوان شبهه در زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام موضوع سکوت آن حضرت در برابر معاویه پس از صلح است که با عناوین وخباثت های مختلفی از سوی دشمنان ولایت مطرح شده است.
سکوت ظاهری استراتژی راهبردی امام بود
وی با توضیح دلایل سکوت ظاهری امام حسن علیه السلام در برابر معاویه خاطر نشان شد: در روشنگری این شبهه باید گفت امام حسن مجتبی علیه اسلام پس از صلح با معاویه سکوت نکردند بلکه با تغییر شیوه واستراتژی خود به نوعی شیوه مناسبی برای مقابله با معاویه درپیش گرفتند چرا که در صلح نامه ای که بین امام ومعاویه تنظیم شده بود اگر امام قیام مسلحانه ای را در پیش می گرفت مسلما معاویه آن حضرت را به عهد شکنی متهم می کردند تا با توسل به این شیوه سیاست های خصمانه خود را بر ضد اسلام وخاندان پیامبر وشیعیان را اشکار وشدیدتربه کار گیرد و اهداف ونیات پلید خود را با بهانه ای آشکار به منصه ظهور برساند.
مبارزه علیه بدعت آفرینی های معاویه راهبرد امام حسن بود
وی دراین باره افزود: براین اساس موفق ترین استراتژی برای مبارزه ضد سیاست های معاویه راهبرد انتخابی حضرت بود که به بخشی از آنها درادامه اشاره می کنم. یکی ازاین راهبردها آن بود که امام حسن مجتبی علیه السلام به جای اقدام به مبارزه مسلحانه نشر فرهنگ اسلام بود که توسط امام حسن علیه السلام به شدت دنبال شد. نشر فرهنگ اصیل اسلامی به منظور حفظ اسلام وتضعیف حکومت معاویه از سوی امام با شدت دنبال شد و همین امر منجر به شفاف شدن سیاست های ضد دینی معاویه برای مردم شد. معاویه در طول حکمرانی خود خالق بدعتهای زیادی بود و برآن بود تا هر چه بیشتر مبانی دین اسلام را تضعیف کند دراین راستا امام با وی به مبارزه پرداخت تا چهره منافق معاویه را که در ایام خلافت در نماز جمعه بر پیامبر خدا درود نمی فرستاد و بدعت ها از خود به جای گذاشت را آشکار کند. در روایات آمده از معاویه علت عدم تحیت فرستادن به جایگاه والای پیامبر مکرم اسلام(ص) پرسیده شد وی در پاسخ گفت: برای اینکه جایگاه اهل بیت او بزرگ نشود! معاویه با تعطیل کردن حدود الهی و بی اعتنایی به احکام الهی در جامعه اسلام جدیدی را رواج داده بود از این رو امام حسن مجتبی علیه السلام برآن بود تا با معرفی اسلام ناب محمدی (ص) و گسترش معارف اسلامی وباز گو کردن تحریفات دستگاه اموی مبارزه جدی علیه حکومت معاویه داشته باشد.
تربیت دانشمندان دینی راهکار ایستادگی در برابردستگاه اموی
این کارشناس دینی سایر خدمات امام به جامعه اسلامی را اینگونه عنوان نمود: یکی از راه های مبارزه امام با دستگاه اموی به سرکردگی معاویه تربیت شاگردانی بود که از جمله نیروهای کارآمد وموفق اسلام شناس و دانشمندان بزرگ محدث وراویانی به شمار می رفتند که به برکت حضور در مکتب امام حسن مجتبی پیام آور اسلام واقعی برای سایر مردم بودند. مکارم اخلاق و رفتارهای پسندیده در روح افرادی که لیاقت شاگردی امام را داشتند در آنها پدیدار می شد بنحوی که برخی از یاران باقیمانده ازدوران امام علی علیه السلام در محضر امام حسن مجتبی نیز حضور داشتند. امام حسن علیه السلام با سازماندهی جدید نیروهای کارآمد در واقع جنگ سردی را بر ضد نظام حاکمیت معاویه آغاز کرد. دراین مدت برخی از افرادی که در خواب غفلت وگمراهی به سر می بردند با روشنگریهای حضرت بیدار شدند ومبانی اسلام را ازامام آموزش دیدند. حبیب بن مظاهر از یاران امام علی علیه السلام واز شاگردان امام مجتبی که در کربلا شهید شد، حجربن عدی از یاران امام علی واز شاگردان امام حسن علیهما السلام که بعد از شهادت امام به دفاع از امامت پرداخت و علیه معاویه مبارزات گسترده ای صورت داد بنحوی که سرانجام توسط وی به شهادت رسید، کمیل بن زیاد نخعی نیز درزمره این یاران به شمار می رود که مورد وثوق امام علی وامام حسن علیهما السلام به شمار می رود.
ایستادگی در برابر ولایتعهدی یزید
عباس زاده افزود: یکی دیگر از فعالیتهای امام حسن مجتبی علاوه بر نشر اسلام ناب و تربیت شاگردان دینی جلوگیری از ولایتعهدی یزید بود چرا که معاویه برآن بود تا خلافت را موروثی کند، بدین معنا که درصدد بود پس از خود حکومت در خاندان معاویه تثبیت شود این رویکرد برخلاف سیره مسلمین بود در حالی که معاویه با بیعت گرفتن از مردم برای فرزندش یزید به موروثی کردن حکومت افدام می کرد واز مردم مدینه، مکه، شام خواستار بیعت گرفتن توسط والیانش بود و عده ای از مردم از سر اجبار وترس از تحت شکنجه قرار گرفتن حاکمیت اقدام به بیعت کردند اما با برگزاری جلسات مشورتی مانع این امر شد و با تاکید بر مفاد صلحنامه بر عدم تعیین جانشین پس از معاویه پافشاری کرده وبارها اعلام کردند معاویه حق تعیین جانشین بعد از خود را ندارد.
شهادت امام حسن راهکار معاویه برای ولایتعهدی یزید
این استاد حوزه در این باره افزود: پافشاری امام در تقویت افکار عمومی مبنی برعدم بیعت گرفتن برای یزید بسیار تاثیر گذار بود به همین جهت معاویه برای انکه جانشینی یزید را برای بعد از خود قطعی کند راهی جز به شهادت رساندن امام حسن مجتبی علیه السلام نداشت بنابراین با تحریک کردن همسرامام اسباب شهادت ایشان را فراهم کرد. مسلما با توجه به چنین شرایطی می توان نتیجه گرفت علی رغم اینکه درظاهر امام با معاویه در صلح بود اما مدتی که بعد از صلح در مدینه زندگی کرد لحظه ای از مبارزه علیه معاویه غفلت نکرد و فقط روش مبارزه علیه معاویه را تغییر داد تغییر روش مبارزه سکوت در برابر ظلم نبوده و بدان معنا نیست که امام حکومت معاویه را مشروع دانسته بلکه سیاست منطقی ومعقول امام در زمینه سازی رشد فکری جامعه بوده است. بی شک روش مبارزه امام حسن مجتبی علیه السلام در زمینه سازی قیام امام حسین علیه السلام علیه یزید نقش قابل توجهی داشته است. در واقع امام دردوره امامت، دوره زماداری وبعد از ان می کوشیدند انچه را به صلاح اسلام ومسلمانان است انجام دهند که سکوت درآن زمان بهترین اقتضا بود است. سیره امام نشان می دهد هر زمان نیاز به شکستن سکوت بوده امام لب به سخن می گشودند بنابراین سکوت ایشان به معنای بی اعتنایی به وضعیت حکومت وجامعه نبوده است.
شبهات دستگاه ضد ولایی معاویه بر امام حسن مجتبی علیه السلام
علی عباس زاده به تشریح یکی از شبهات مطرح شده توسط دستگاه اموی ودشمنان آل الله درخصوص امام حسن مجتبی علیه السلام پرداخته عنوان نمود: یکی از مباحثی که مصداق واقعی دشمنی دشمنان ودرراس انها معاویه با امام حسن مجتبی علیه السلام بوده مطلاق نامیدن آن حضرت به این معناست که ایشان پیوسته همسر انتخاب وانها را طلاق می داده اند، این موضوع یکی از سوژه های ساختگی است که تاریخ نویسان درباری جیره خوار بدان پرداخته وبرخی از مورخین نیز به صورت آگاهانه از روی غرض ورزی با اهل بیت علیهم السلام یا ناآگاهانه به دلیل عدم بررسی های لازم بدان پرداخته اند. جای تاسف دارد که بدون بررسی صحت این موضوع در برخی از کتب مورد اشاره قرار گرفته است. متاسفانه دشمنان اسلام واهل بیت علیهم السلام روی این موضوع ساختگی پافشاری می کنند و توهین و جسارت ها را از حد گذرانیده اند. در برخی از کتب از قول امیرالمومنین علیه السلام ذکر شده که ایشان مردمی را که برای مشورت دادن درخصوص ازدواج دخترشان با امام حسن خدمتشان می رفتند از دادن دختر به امام حسن نهی کرده!! و حتی به گونه ای وانمود کرده اند که گویا امام علی علیه السلام حتی در منبر مسجد به این موضوع پرداخته که مردم به حسن زن ندهید ک اون مردی است زن طلاق دهنده.
امام مظهر آیه تطهیر است
وی دراین باره افزود: دسته دیگر روایت بر اظهار نگرانی امام علی علیه السلام از ازدواج وطلاق های امام حسن مجتبی علیه السلام تاکید دارد به نحوی که در برخی کتابها از شصت تا دویست ازدواج به حضرت نسبت داده اند! در پاسخ این شبهات باید گفت شان ومقام امام حسن با چهره ای که قرآن از مقام معصومین به تصویر کشیده به هیچ وجه سازگار نیست چرا که یکی از افرادی که آیه تطهیر درمقام ومنزلت ایشان آمده امام حسن مجتبی علیه السلام است. در روایات اسلامی در ذکر حالات معنوی امام حسن علیه السلام به این نکته تاکید شده که ایشا به هنگام وضو رخسارش دگرگون می شد و می فرمود شایسته است کسی که در برابر پروردگار می ایستند رنگش زرد گردد ولرزه براندامش بیفتد حال سوال این است امام معصومی که در برابر حضور در برابر خالق یکتا چنان لرزه براندامش می افتد چگونه حاضر می شود خدا را به وسیله چهارصد مرتبه طلاق دادن که مغبوض ترین حلال نزد خداست از خود برنجاند؟ نکته دیگر بر فرض صحت روایت درزمانی صادر شده که امیرالمومنین در کوفه بوده اند که اگر تعداد روزهای حضور حضرت را در کوفه با حذف روزهای جنگ جمل، صفین، نهروان وپیامدهای ان حساب کنیم دروغ بودن این اتهام آشکار می شود چرا که فرصت بسیار کم و پر دردسر گنجایش چنین مدعایی را نداشته اگر زمان هر یک از ازدواجها تا طلاق را در نظر بگیریم واینکه بیشتر از چهار زن دایم جایز نبوده لحاظ شرایط فقهی طلاق دادن به دروغ بودن این روایات گواهی ختم می شود.
امام حسن مجتبی مظلوم ترین چهره تاریخ است
حجت الاسلام علی عباس زاده در ادامه خاطر نشان شد: سوم اینکه به شهادت آیه تطهیر هرگز فعل قبیح یا حرام از سوی امام معصوم انجام نمی شود تا مورد نهی ازمنکر قرار شود نهی از حلال هم نمی تواند باشد در کدام شریعت حلال نهی شده که در اسلام چنین باشد؟ نکته بعدی ایا می توان باور کرد امام حسن با آن شان و منزلت اسباب شرمندگی پدر خویش را فراهم آورد تا جایی که حضرت دلتنگ شده واز خانواده ها شرم وحیا کند؟ یا از بیم دشمنی طوایف وقبایل رنج برد؟ نکته چهارم ایا نهی امیرالمومنین با مقدمه بوده یا بدون مقدمه؟ اگر بدون مقدمه بوده یا داوری که چنین سخنی با مقام والای امام علی علیه السلام سازگار نیست که حضرت بدون یادآوری قبلی آبروی فرزند خود را بریزد اگر پس از یادآوری بوده اما امام حسن زیر بار نرفته با شخصیت والای ایشان به عنوان معصوم هرگز سازگار نیست که اینکونه پدر وامام خویش را در تنگنا ومشکل قرار دهد ازاین رو تاکید براینکه نکته ضروری است که امام حسن مجتبی علیه السلام یکی از چهره های مظلوم تاریخ به شمار می رود که پرداختن به زوایای زندگی ایشان بسیار ضروری است.
نظر شما