به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، جایزه آسترید لیندگرن یک جایزه ادبی است که هرساله به عنوان یادبود آسترید لیندگرن نویسنده ادبیات کودک از سوی شورایی به همین نام از سال 2002 برگزار می شود.

ایران نیز چند سالی است کاندیداهای خود را از سوی چهار نهاد متولی این امر در دو حوزه نویسنده کودک و بحث ترویج کتابخوانی به این جایزه معرفی می کند.

امسال نیز پس از اعلام شورای جایزه، هوشنگ مرادی کرمانی از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و موسسه پژوهشی ادبیات کودک، جمشید خانیان از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و فرهاد حسن زاده از طرف شورای کتاب کودک به عنوان نویسندگان کاندیدای آستریدلیندگرن معرفی شدند.

همچنین در بحث ترویج کتابخوانی؛ کتابخانه های سیار روستایی از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، علی اصغر سیدآبادی از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و 'با من بخوان' از سوی موسسه پژوهشی ادبیات کودک کاندیدای مروج کتابخوانی معرفی شدند.

عصر روز یکشنبه این نامزدها به جز جمشید خانیان در اندیشگاه فرهنگی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران گردهم آمده و به زوایای نامزدی و مشکلات و راهکارهای جهانی شدن ادبیات کودک پرداختند.

**ترجمه آثار ادبیات ما باید توسط مترجم با زبان مادری باشد

هوشنگ مرادی کرمانی گفت: باید فرهنگمان را به زبان های دیگر انتقال دهیم، اما یکی از مشکلات عمده در این مسیر این است که ترجمه های معمولی از آثار ما این برد را ندارند.

وی افزود: از سوی دیگر در فضای مجازی و غیره تاحد زیادی راجع به ایران جوسازی های منفی صورت گرفته که نویسنده، کارگردان و شاعر و غیره ایرانی به عنوان بدبخت در دنیا شناخته و معرفی می شوند که کارهایشان دیده نمی شود.

مرادی کرمانی گفت: زمانی می توانیم در عرصه های فرهنگی جهانی حضور داشته باشیم که چیزی برای گفتن داشته باشیم و مختص خودمان بنویسیم.

وی با بیان اینکه هیچ امیدی در این نامزدی ها نیست، گفت: چون فقط و فقط ترجمه، نوشته خوب و تبلیع نیست باید همه اینها دست به دست هم دهند، زمانی می توانیم دیده شویم که ناشر خارجی داشته باشیم و ترجمه های زبان مادری مترجم آن باشد.

مرادی کرمانی گفت: معرفی کاندید به این جایزه مسیر خیلی خوبی است که بگوییم ما هستیم در این حیطه، حرف داریم و نویسنده هستیم ، اما متاسفانه ابزاری که ما داریم خیلی عقب تر و ناشناخته تر از ابزار سینماست.

این نویسنده کودک و نوجوان افزود: بنابراین ترجمه درجه یک از آثار از سوی کسی که زبان ترجمه زبان مادری اش باشد و دوم کمک و هماهنگی ناشران ما با ناشر خارجی برای پخش در معرفی کاندیدها و ادبیات ایران موثر است.

مرادی کرمانی افزود: برای دیده شدن، این ابزارها و حضور در مجامع بین المللی بسیار مهم است بویژه در شرایطی که مسایل سیاسی جهانی ما هم این مساله را می پوشاند.

وی تاکید کرد: تا حد زیادی باید خودمان باشیم و جذاب و خوب بنویسیم.

نگاه و وفاق ملی برای برد جهانی ادبیات کودک نیاز است

فرهاد حسن زاده نیز در این نشست گفت: ادبیات کودک به این مرحله رسیده که از مرحله تولید چند اثر و داوری های داخلی گذشته و به داوری های جهانی می اندیشد.

وی با بیان اینکه امسال برای اولین بار است که به این مساله پرداخته می شود، گفت: نویسنده ممکن است افق دیدش این جوایز باشد اما بخاطر جایزه نمی نویسد و این حیطه با رقابت های ورزشی تفاوت دارد اما در این جایزه ها برعکس رقابت های ورزشی تفاوت در این است که این، جایزه است که دنبال شخص می گردد.

حسن زاده با اشاره به اینکه نویسنده در دنیای خودش می نویسد، افزود: نیاز به یک نگاه و وفاق ملی داریم، نگاه ها به این سمت باشد که کاندیدها چگونه و بهتر معرفی شوند چون کاندیدا برآیندی از ادبیات کودک سرزمینش است و ادبیات کودک ایران هم یک پکیج و مجموعه است که منتهی به این وضعیت می شود.

این فعال حوزه ادبیات کودک گفت:اگر تیراژکتاب ها خوب باشد، اگر نشر ما کیفی باشد و با ناشران خارجی ارتباط داشته باشد و رسانه ها و مجموعه های فعال در زمینه ادبیات کودک و نوجوان و غیره هم خوب کار کنند، ادبیات کودک خلاق و پویا و رو به رشد خواهدشد به گونه ای که در ادبیات جهان می تواند سر بلند کند و ما ایرادمان در همین بخش هاست.

وی افزود: نهادهای دولتی باید ستادی تشکیل دهند و حتی روی نامزدهای آینده بویژه در مورد معرفی و حضور در مجامع بین المللی و انجام پژوهش روی آثار آنها کار کنند

این نویسنده کودک گفت: باید یک رزومه خوب و آبرومندانه ای از خود ارائه دهیم تا داوران خارجی که هیچ شناختی از نویسندگان ما ندارند مجاب شوند و از سوی دیگر آثار ما باید ترجمه و فرستاده می شد که از پس برخی نهادها بر نمی آید.

وی گفت: ادبیات کودک و نوجوان ما جوان و در آغاز راه است و باید راهی را برود تا به مقصد برسد.

**۱۸۰ باشگاه کتابخوانی با بیش از یک میلیون عضو فعال شده اند

سید علی اصغر سیدآبادی نیز در این نشست با اشاره به اثرات طرح های کتابخوانی از جمله راه اندازی باشگاه های کتابخوانی گفت: تحقیقات پراکنده و گزارش هایی که از کتابخوانی در ایران وجود دارد نشان می دهد که میزان کتابخوانی در کشور پایین است اما مساله مهم چرایی این امر و پاسخ به این چرایی است که در این زمینه تحقیقات زیادی نداریم.

وی افزود: از نتایج تحقیقات و گزارشات و پژوهش هایی که به طور پراکنده در این زمینه انجام شده می توان چنین استنباط کرد که سه دسته عامل در پایین بودن میزان کتابخوانی ما موثر است.

سیدآبادی گفت: یکی از این دلایل عوامل جهانی مانند وجود رسانه های رقیب و زیادشدن سرگرمی هایی است که در همه جای جهان در کتابخوانی تاثیر می گذارند و در ایران هم اثرات خود را دارند و تنها در ارتباط با مسائل ملی، کم و زیاد می شود یا شکل آن تغییر می کند.

مروج کتابخوانی و ایده پرداز باشگاه های کتابخوانی در کشور ادامه داد: دومین دلیل از دلایل پایین بودن کتابخوانی عوامل ملی است که مهمترین آن تلقی نظام رسمی و مردم از آموزش و پرورش است، آموزش و پرورش ما یک آموزش تک بعدی است اما در دنیا به این شکل نیست.

وی در این باره افزود: سیاست های رسمی مربوط به کتاب هم می تواند تاثیرات منفی یا مثبت در این زمینه داشته باشد.

سیدآبادی افزود: دلیل بعدی هم عوامل منطقه ای است، آخرین پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان نشان می دهد که متوسط مطالعه ما 12 دقیقه در روز است اما همین پیمایش نشان می دهد در برخی استان ها این میزان به 24 دقیقه و بیشتر و در برخی استان ها به پنج دقیقه و کمتر می رسد.

نامزد ایرانی جایزه آسترید لیندگرن گفت: بنابراین علاوه بر عوامل جهانی و ملی عوامل منطقه ای هم در کاهش سرانه مطالعه موثرند و این در واقع نشان می دهد ما لزوما با برنامه ای بدون انعطاف از بالا به پایین نمی توانیم مشکل کتابخوانی را حل کنیم؛ زیرا در منطقه ها و شهرهای مختلف عوامل کتاب نخواندن متعدد است بنابراین راه حل ها هم باید متفاوت باشد.

سیدآبادی با اشاره به پایه ریزی و اجرای طرح های «پایتخت کتاب»، «روستاهای دوستدار کتاب» و «باشگاه های کتاب» در راستای ترویج کتابخوانی افزود: در این رویدادها ظرف و ساختاری تشکیل و سعی شده است محتوای آن را خود برنامه ریزان محلی تعیین کنند و بر این اساس برنامه ها و طرح ها با توجه به نیازها و امکانات خود منطقه نوشته می شود.

به گفته وی اجرای طرح هایی همچون دوستدار و باشگاه کتاب بر اساس ایده منطقه، مسلما اثرگذارتر از برنامه هایی است که از پایتخت ابلاغ می شود.

جایزه آسترید لیندگرن از جوایز معتبر بین‌المللی در رشته ادبیات کودک و نوجوان است، این جایزه پس از مرگ آسترید لیندگرن در سال 2002 هر سال به بهترین برنامه یا برترین افراد در رشته ادبیات کودک و نوجوان اهدا می‌شود و مبلغ آن پنج میلیون کرون سوئد است.

آسترید آنا امیلیا لیندگرن (Astrid Anna Emilia Lindgren) نویسنده سوئدی کتاب‌های کودکان و نوجوانان بود که در سال 2002 در سن 90 سالگی درگذشت، تعداد زیادی از کتاب‌هایش به 85 زبان ترجمه و در بیش از 100 کشور جهان منتشر شده ‌است.
«پی‌پی جوراب ‌بلند» از جمله آثار شناخته شده این نویسنده است.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/