به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، محرم ۹۷ فرارسید و عاشقان مشغول عزاداری برای اباعبدالله الحسین (ع) هستند، اما نکته‌ قابل توجه اتفاقاتی است که در ایام عزای سید الشهدا رخ می‌دهد. هر سال دشمنان اسلام در این روزها ماجرایی را ترتیب می‌دهند؛ سال‌های اخیر ماجرای داعش تهدیدی برای پیاده روی اربعین بود و حالا امسال اختلاف میان ایرانی و عرب، برنامه اصلی دشمنان اسلام است.

درباره محرم امسال و وجه تمایزش با محرم سال‌های گذشته با حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان کارشناس مذهبی گفتگو کردیم که در ادامه می‌توانید این گفتگو را بخوانید.

محرم ماه همدلی است

لطفا از ویژگی‌های محرم امسال برایمان بگویید. محرم امسال چه تفاوتی با محرم سال‌های گذشته دارد؟

حضرت امام خمینی (ره) محرم را ماه همدلی، وحدت و ایجاد انسجام بین ملت می‌دانستند و می‌فرمودند: هیچ عاملی مانند امام حسین (ع) قدرت ایجاد این همدلی را ندارد. طبیعتا چنین عزاداری بزرگی به برکت سید الشهدا به بالاتر رفتن سطح مقاومت، قدرت مردم و روحیه گرفتن مردم منجر می‌شود. محرم را باید ماه اتحاد عمیق بین دل‌ها تلقی کرد.

اوج همدلی مسلمانان در اربعین جلوه می‌کند

جلوه این همدلی‌ها چیست؟

این که می‌بینید یک نفر خرج می‌دهد و دوست دارد که دیگران از طعام او میل کنند؛ همین که عزاداران به مردم خدمت می‌کنند و مردم به عزاداران خدمت می‌کنند همگی جلوه‌های همدلی است. این همدلی به صورت یک معجزه است و اوجش در اربعین دیده می‌شود. در این دستگاه فقط کافی نیست که حقوق همدیگر را رعایت کنیم، این گونه جامعه به اوج سعادت نمی‌رسد. باید به سمتی برویم که در موقعیت‌های مختلف فداکاری کنیم و به هم عشق بورزیم. همدلی با شعر و حرف زدن درست نمی‌شود؛ هیچ درس اخلاقی عملا نمی‌تواند نتیجه مطلوب در این حوزه ایجاد کند. رسیدن به فداکاری مردم نسبت به همدیگر با عظمت وجودی امام حسین (ع) محقق می‌شود. به این دلیل ماه محرم ماه همدلی است.

وظیفه ما در محرم ۹۷ مقابله با اختلاف افکنی است

فکر می‌کنید تمرکز اصلی عزاداران سید الشهدا (ع) باید روی چه مفاهیمی باشد؟

شاید یکی از نکات بسیار مهم برای محرم امسال آمادگی برای مقابله با اختلاف افکنی است که دشمنان ما می‌خواهند بین دو ملت ایران و عراق ایجاد کنند. دشمنان می‌خواهند میان دو ملت بزرگ عزادار امام حسین (ع) و محب ایشان دشمنی ایجاد بکنند. حدیث امروز محافظت کردن از این اتحاد میان عزاداران اباعبدالله حسین (ع) و مقابله مقابل آن تفرقه افکنی است.

آیا پیش از این به فکر تفرقه نبودند؟

بله بودند؛ قبلا آمدند میان مسلمانان این تفرقه را ایجاد کنند. تکفیری‌ها و مزدوران را با نام داعشی‌ها آوردند که البته در این راه موفق نشدند. اهل سنت هم این اختلاف را پس زدند. حالا آمدند بین خود شیعیان اختلاف ایجاد کنند. طبیعتا محرم مانند سیلی این اختلافات را نابود کرد.

مدت هاست که دشمن روی تفرقه عرب و ایرانی کار می‌کند

چرا انقدر اتحاد میان عرب و ایرانی برایشان مهم است؟

حضرت امام خمینی (ره) یک کلام عجیبی درباره ملت ایران و عراق بعد از دفاع مقدس دارند، ایشان فرمودند که جنگ ایران و عراق که تمام بشود، دو ملت ایران و عراق حول حرم‌ها و عتبات با هم متحد می‌شوند و قدرتی ایجاد می‌کنند که دیگر به هیج چیز احتیاج ندارند. ایشان چهل سال پیش و در اوج درگیری میان دو کشور پیش بینی کردند که این دو ملت بعد از جنگ با هم متحد می‌شوند هم فرمودند: حرم اباعبدالله (ع) محور این اتحاد خواهد بود. دشمنان ما طبیعتا این اتحاد ایجاد شده که تجلی گاهش اربعین است را درک کردند و حالا در آستانه اربعین، می‌خواهند این وحدت را به هم بزنند. مدت هاست دارند روی این موضوع کار می‌کنند. اخیرا توانستند یک جلوه‌هایی از تفرقه را که جنبه شورشی و خیابانی داشت، نمایش دهند.

فکر می‌کنید که چقدر تفرقه افکنی دشمن نتیجه داده است؟

من از عشایر خون گرم و مهربان عراقی و مردم فهیم و دلسوز عراق خبر دارم. آن‌ها به شدت با این حرکات مخالف هستند و خیلی از اتفاقات اخیر ناراحت شده اند. مدام پیغام می‌دهند که این کارها برای چه انجام شده و اصلا دوست ندارند که اتحاد بسیار زیبا و قدرت آفرینی که بین ملت ایران و عراق ایجاد شده است، از بین برود. البته که من تردید ندارم، حیله دشمن عملی نمی‌شود؛ چراکه امتحان مقابله با تفرقه افکنی را ایرانیان و عرب‌ها در درگیری با داعش پس داده اند. سال هاست که میلیون‌ها غذا با امکانات مختلف را مردم خون گرم عراق، برای زائران حسینی فراهم می‌کنند؛ آیا میان زائران ایرانی‌ها نیستند؟ آیا مردم عراق به بهترین شکل از ایرانی‌ها استقبال نمی‌کنند؟ چند میلیون زائر ایرانی هر سال راهی کربلا می‌شوند؟ مگر ایرانی‌ها متوجه این استقبال گرم مردم عراق نشده اند؟ البته که مردم ایران هم می‌دانند که چقدر مردم عراق خون گرم و مهربان هستند؛ بنابراین اتحاد میان دو ملت نباید از بین برود و با فهم بالای دو ملت این اتفاق نمی‌افتد.

۱۰ بار سفارت ایران را آتش بزنند، اتحاد میان عراقی و ایرانی از بین نمی‌رود

۱۰ بار دیگر سفارت ایران در بصره را آتش بزنند و خراب کنند، ایرانی‌ها باور نمی‌کنند که عراقی‌ها دشمنشان هستند؛ چراکه دو ملت بارها در موقعیت‌های مختلف همدیگر را دیده اند. ایرانی‌ها دیده اند که عرب‌ها چگونه اشک می‌ریزند و از زائران اربعین خواهش می‌کنند که بگذارید ما پاهای شما را ماساژ بدهیم؛ بگذارید ما شما را به خانه خودمان ببریم و از شما پذیرایی کنیم. ماباید اینبار اربعین را جدی‌تر از سال‌های گذشته ببینیم. علی رغم تمام مشکلات مالی، باید مسئولان هم تمهیداتی بیندیشند که پیاده روی اربعین به بهترین شکل ممکن اجرایی شود. باید کاری کنیم که عشق و برادری را بیشتر از پیش به جهانیان ثابت کنیم و از این نعمتی که امام حسین (ع) ایجاد کرده اند، بیشتر استفاده کنیم.

صحبت های امام خمینی (ره) جایش در هیئت ها خالی است

به عنوان سوال پایانی؛ چه موضوعات و مفاهیمی، جایش در هیئت‌ها خالی است؟ شما فکر می‌کنید که وعاظ چه موضوعاتی را باید در سخنرانی هایشان در نظر داشته باشند که تا به حال به آن دقت نکرده اند؟

تفسیر امام خمینی (ره) از عزاداری، تفسیر بسیار روشنی است. امام (ره) فرمودند: این که اهل بیت (ع) برای یک قطره اشک، یک بیت شعر و زیارت قبر سید الشهدا (ع) این همه ثواب در نظر گرفتند، نشان می‌دهد که این بزرگواران از ابتدا نقشه‌ای داشتند. این عین عبارت حضرت امام (ره) است که فرمودند: ائمه اطهار (ع) از اول نقشه داشتند. چرا امام خمینی (ره) واژه نقشه را استفاده کردند؟ علت این بود که ائمه (ع) از ابتدا برنامه ریزی کردند که جهان اسلام قدرت بگیرد. روحانیت ما در ایام محرم این مفهوم را توضیح بدهند. چهل سال پیش حضرت امام (ره) این‌ها را فرمودند: و هنوز در هیئت‌ها این موضوع را در محوریت کار خود قرار ندادند. آن زمان حضرت امام (ره) فرمودند، اگر حرف‌های من را سانسور کنید، طور دیگری رفتار خواهم کرد. معلوم بوده است که یک عده آن زمان با این حرف مشکل داشتند و اجازه انتشارش را نمی‌دادند. هنوز جای این موضوع در هیئت‌ها خالی است. حضرت امام (ره) می‌فرمودند، دسته‌های عزاداری خودش تظاهرات سیاسی است. این دسته‌ها مقاومت را افزایش می‌دهد. یعنی عزاداری اباعبدالله را جلوه‌های مقاومت تفسیر می‌کردند. به عاطفه توجه کنیم، اما حماسه را فراموش نکنیم. عاطفه بدون حماسه خاموش می‌شود. عاطفه‌ای که نسبت به اباعبدالله (ع) است، در دل حماسه که قرار می‌گیرد، تاسوعا رقم می‌خورد.

ببینید؛ چرا ما برای ابالفضل (ع) بیشتر عزاداری می‌کنیم؟ چرا که ما داستان‌های حماسی حضرت عباس (ع) را به حقیقت حماسه نزدیک‌تر می‌دانیم و بیشتر برایش اشک می‌ریزیم. دلیل این کار مظلومیت صرف قمربنی هاشم (ع) نیست؛ این مظلومیت عزت مندانه توام با حماسه است که چنین سوزی در دل‌ها ایجاد می‌کند. باید به این سمت برویم و به تفسیر حضرت امام (ره) درباره عزاداری بیشتر نزدیک شویم.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/