به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، فیلم سینمایی «شکستن همزمان بیست استخوان» ساخته نوید و جمشید محمودی بتازگی در میان سه گزینه نهایی نماینده اسکار سینمای افغانستان قرار گرفته است. در صورتی که فیلم جدید برادران محمودی در بخش بهترین فیلم خارجی زبان معرفی شود، این سومین بار است که این دو برادر با فیلم‌های خود به آکادمی اسکار معرفی می‌شوند.
آن‌ها پیش از این دو بار با دو فیلم سینمایی به عنوان نماینده سینمای افغانستان برای دریافت اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان به آکادمی اسکار معرفی شده بودند، این در حالی است که آن‌ها سابقه حضور در بیش از ۱۰۰ فستیوال بین‌المللی فیلم را هم داشته‌اند و به نظر می‌رسد شانس بسیاری برای حضور در نود و یکمین دوره آکادمی اسکار داشته باشند. به همین انگیزه با نوید محمودی درباره تازه‌ترین فیلمشان به گفت‌وگو پرداختیم که می‌خوانید.
این روزها اتفاقات جذابی برای «شکستن همزمان بیست استخوان» افتاده است، هم به عنوان یکی از گزینه‌های نهایی نماینده سینمای افغانستان در اسکار مطرح است و هم اکران عمومی را در پیش دارد.
بله! براساس اطلاعیه اتحادیه تهیه کنندگان سینمای افغانستان که مسئولیت نهایی معرفی نماینده سینمای افغانستان به آکادمی اسکار را برعهده دارد از میان فیلم‌های معرفی شده به اتحادیه، سه فیلم را که «شکستن همزمان بیست استخوان» هم در میانشان قراردارد، برای انتخاب نهایی برگزیده است. این فیلم در مورد زندگی مهاجران افغانستانی در ایران است که به زندگی «عظیم» با بازی محسن تنابنده می‌پردازد.
عظیم با مادر، خواهر و همسرش زندگی می‌کند و از طرف دیگر خانواده برادرش هم هستند، این‌ها کنار هم مسئله‌ای دارند که فضای اصلی قصه را شکل می‌دهد. البته ترجیح می‌دهم فعلاً در مورد فیلم صحبت نکنم تا به زمان اکران نزدیک‌تر شویم.
با توجه به اینکه شما پیش از این دوبار سابقه حضور در اسکار را داشتید، جایگاه سینمای کشورهایی مانند افغانستان یا ایران را در فضای اسکار چگونه می‌بینید؟
مهم‌ترین نکته‌ای که وجود دارد این است که سینمای ایران در آکادمی اسکار بسیار شناخته شده و در سالیان مختلف نماینده داشته است؛ بعد از این که اصغر فرهادی دوبار اسکار گرفت سینمای ایران بیش از پیش در فضای بین‌المللی شناخته شد.
طبیعتاً وقتی شما می‌خواهید از بیرون آمریکا در اسکار شرکت کنید، می‌توانید در بخش اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان شرکت کنید. آقای فرهادی بزرگ‌ترین کار را کردند و توانستند دو بار نظر اعضای آکادمی و علاقه مندان به سینما در سراسر دنیا را به خودشان جلب کنند. سال‌های قبل‌تر هم مجید مجیدی به گرفتن اسکار بسیار نزدیک شده بود و سالیان قبل‌تر هم این اتفاق به شکل دیگری افتاده بود.
به همین جهت مهم‌ترین چیزی که در اسکار کار می‌کند فیلم است یعنی واقعاً خیلی مهم نیست فیلم از کجاست و آنچه مطرح است دیده شدن فیلم در دنیاست. تصور کنید آکادمی اسکار چیزی شبیه جشن خانه سینماست؛ یعنی یک آکادمی است که اعضا فیلم‌ها را می‌بینند و به آن‌ها امتیاز می‌دهند و در نهایت پنج گزینه نهایی انتخاب می‌شود و از بین آن‌ها فیلم منتخب جایزه را می‌گیرد.
آنچه اهمیت دارد این است که فیلم در این روند چگونه مطرح و دیده شود، بنابراین مهم‌ترین آیتم توزیع کننده است که بتواند فیلم را به اعضای آکادمی در هر جایی از دنیا که هستند برساند و یا به نوعی آن‌ها را در جریان پیشرفت‌ها و حضور فیلم قرار دهد.
موضوع فیلم درباره مهاجرت است، موضوعی که همواره در مجامع بین‌المللی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. طی سال گذشته شاید این موضوع به دلیل سیاست‌های مهاجرتی ترامپ حساسیت بیشتری پیدا کرده است.
البته موضوع این فیلم خیلی درباره مهاجرت نیست، بلکه بیشتر درباره خود مهاجرین و شرایط زندگی آن هاست. در حالی که داستان فیلم «رفتن» مستقیماً در مورد مهاجرت بود.
با این اوصاف آیا ارتباط معنایی بین این فیلم‌ها وجود دارد و می‌توان آن‌ها را جزو فیلم‌های چندگانه محسوب کرد؟
واقعیت این است که شاید این نوع نگاه در همه فیلم‌های ما حاکم باشد. مثلاً فیلم «رفتن» در مورد عمل مهاجرت بود و «شکستن همزمان بیست استخوان» در مورد خود مهاجرین است. یعنی در واقع این فیلم درباره اتفاقات و نحوه زندگی یک مهاجر است، اما «رفتن» درباره از جایی به جایی دیگر رفتن است. چیزی که وجود دارد این است که طبیعتاً نمی‌توانیم بگوییم که فیلم‌های ما چندگانه است؛ اما سرانجام یک مضمون و محتوایی را در همه فیلم‌های ما درمورد مهاجرت می‌بینید.
با توجه به سؤال قبلی‌ام، فیلم‌هایی با این مضامین که موضوع حساس و روز جهانی هم هستند چقدر شانس دیده شدن دارند؟ از سویی دیگر برخی معتقدند فضای آکادمی بشدت سیاست زده و متأثر از جو حاکم در دوره‌های مختلف است و متعاقباً انتخاب فیلم‌ها هم رنگ و بوی سیاسی دارد. حال با توجه به موضوع پرالتهاب زندگی مهاجرین که این روزها صدر اخبار دنیاست آیا این اتفاق تأثیری بر انتخاب اعضای آکادمی دارد؟
ببینید، مهاجرت همواره یکی از مسائل مهم زندگی بشر در همه دوره‌ها بوده و هست. نه به این خاطر که این سال‌ها آقای ترامپ یک فضا و جوی را علیه مهاجرین ایجاد کرده و با اتخاذ سیاست‌های ضد مهاجرت این موضوع را پررنگ کرده باشد بلکه این مقوله همواره مهم بوده است. در همه دوره‌های تاریخی این مسئله وجود داشته که افرادی جایی را مناسب زندگی نمی‌دانند و برای رفتن به جای دیگر حاضرند از جانشان هم بگذرند.
آنچه که در سینما اتفاق می‌افتد به تصویر کشیدن بخش‌هایی از این اتفاقات است که سبب می‌شود برای آدم‌هایی که در کشورهای مهاجرپذیر یا مهاجرفرست زندگی می‌کنند، جذاب باشد. شما تصور کنید الان مردم در خاورمیانه، سوریه، عراق، افغانستان و بخشی از پاکستان، یمن و بخشی از بحرین به دلیل شرایط بد زندگی مجبور به مهاجرت شدند؛ بنابراین همیشه مهاجرت وجود دارد و برای برخی کشورها این مسئله مهم‌تر است، مانند آلمان که همواره یکی از کشورهای مهم مهاجرپذیر در اروپا بوده است. به همین دلیل کشورهایی که مسئله مهاجرت برایشان مهم است با آن درگیرند و در واقع مهاجرت جزیی از فرهنگ مردمشان شده است.
نکته مهم دیگر در مورد نگاه سیاسی در فضای اسکار است. این که مثلاً برخی می‌گویند به خاطر فضای سیاسی به فیلم‌های آقای فرهادی اسکار دادند به نظرم کم لطفی به سینمای ایشان است. متأسفانه ما یاد گرفتیم وقتی اتفاقی خوشایند ما نیست برایش مسئله درست کنیم مثل همین فضای جامعه امروز که ملتهب است و هر انسان ثروتمندی را به چشم مردم، خوار و ذلیل می‌کنیم.
ما به جای این که بتوانیم اصل یک قضیه‌ای را مداوا کنیم سعی می‌کنیم با اتفاقات ظاهری آن را از بین ببریم. اسکارهای آقای فرهادی به نام ایران ثبت شده است و در واقع اعتبارش برای سینمای ایران تا همیشه باقی خواهد ماند.
شانس فیلمتان را در بین این گزینه‌هایی که نهایی شدند چقدر می‌بینید؟
واقعیتش این است که ما چه در مورد «چند متر مکعب عشق» و «رفتن» و چه این فیلم تمام تلاشمان را برای کاری که می‌خواهیم می‌کنیم و در مورد اینکه چه اتفاقی می‌افتد نمی‌دانم، اما فکر می‌کنم می‌تواند جزو فیلم‌هایی باشد که برای اعضای آکادمی اسکار در افغانستان جذاب است. به دلیل اینکه خیلی به واقعیت و اصل زندگی مهاجرین مربوط است.
نمی‌توانم الان بگویم این شانس چند درصد است، اما امیدوارم شانس بالایی داشته باشد و ما بتوانیم برای سومین بار فیلمی را در آکادمی اسکار داشته باشیم. چون وقتی فیلم دیده شود طبیعتاً برای خود فیلم و حضورش در عرصه‌های بین‌المللی دیگر خیلی مهم خواهد بود، چون فستیوال‌هایی هستند که نمایندگان کشورها در اسکار را مورد توجه قرار می‌دهند و رقابت در واقع بین آن هاست، برای همین آرزو می‌کنم که این اتفاق بیفتد.
قرار است بزودی اکران این فیلم در ایران هم آغاز شود؛ پخش کننده و زمان اکران فیلم مشخص شده است؟
پخش کننده فیلم «خانه فیلم» به مدیریت سعید خانی است. این روزها در حال انجام کارهای مربوط به اکران هستیم و فکر می‌کنم مهر یا آبان ماه زمان مناسبی برای اکران باشد.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما