به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی قدس‌آنلاین، وزیر بهداشت 26 تیرماه 97 در اجلاس کشوری مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌ها گفته بود، چنانچه دارویی، مشابه تولید داخل دارد و از نظر کیفیت و اثربخشی با نوع خارجی‌اش تفاوتی ندارد، باید همان داروی ایرانی برای بیماران تجویز و توصیه شود و پزشکان و انجمن‌ها باید کمک کنند تا این جایگزینی صورت گیرد.
این درحالی است که چندی بعد در چهارم تیرماه امسال درحاشیه جلسه هیئت دولت درباره افزایش قیمت دارو و درمان بیماران تالاسمی گفت «مجلس مصوبه‌ای داشت که خوب نبود و آن مصوبه این‌گونه بود که اگر دارو در داخل موجود است از مشابه خارجی آن حمایت نشود. این موجب شد که رقم پرداخت این داروها افزایش یابد». به گفته وی تصمیمات غیرکارشناسی برای مردم دردسر شده است!
گرچه حرف‌های ضد و نقیض دکتر قاضی‌زاده هاشمی برای اهالی مطبوعات، مردم و حتی بیماران تازگی ندارد، آما آنچه مسلم است، دغدغه بیمارانی است که این روزها با التهاب بازار قیمت دارو مضاعف شده و بر نگرانی خانواده بیماران افزوده است.
هم اکنون علاوه بر بیماران، پزشکان درمانگر سرطان نیز با چالش کیفیت دارو مواجه شده‌اند و همان گونه که دکتر زارعی مسئول پژوهشکده علوم و فناوری‌های پزشکی دانشگاه شهید بهشتی 7 مهرماه جاری گفته است؛ نوسانات اخیر قیمت ارز بیماران پارکینسون را با مشکلاتی مانند گرانی و در دسترس نبودن داروها روبه‌رو کرده، تأمین داروی بیماری‌هایی نظیر پارکینسون و آلزایمر که درمان قطعی ندارند، مورد غفلت قرار گرفته است.
افزایش قیمت 11 برابری دارو
یونس عرب؛ مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران با اظهار گلایه از افزایش قیمت دارو و درمان بیماران تالاسمی می‌گوید: با توجه به اینکه داروهای تولید داخل داروی ژنریک هستند، پس از مدتی درقالب پوشش بیمه قرار می‌گیرند و تقریباً رایگان می‌شوند، اما مسئله اصلی ما داروهای برندی است که بیماران حدود 30 تا 35 سال مصرف کرده‌اند و اکنون قیمت آن‌ها 11 برابر افزایش یافته و با توجه به اینکه هر بیمار تالاسمی به طور متوسط نیازمند مصرف ماهیانه 100 ویال است، این افزایش هزینه، چشمگیر می‌شود که البته فقط برای یک قلم داروست.
وی ادامه می‌دهد: آب مقطری که قبلاً 50 تومان بود، اکنون با 350 تومان افزایش قیمت 400 تومان شده است و به رغم اینکه هزینه موردی آن‌ها چندان چشمگیر نیست برای بیماران تالاسمی که طی ماه باید حداقل 150 آب مقطر استفاده کند، هزینه زیادی می‌شود.
به گفته عرب در کشور 23 هزار بیمار مبتلا به تالاسمی در انواع مختلف مینور، اینترمدیا و ماژور داریم که نیازمند طیف گسترده‌ای از داروهای تقویتی، پوکی استخوان، مشکلات غددی و... هستند که به طور میانگین طی هرماه یک میلیون تومان هزینه داروی آن‌ها می‌شود و درحال حاضر که باید این مبلغ را از جیب خود پرداخت کنند، عملاً جان اغلب آن‌ها به خطر افتاده است.
این مسئول مهم‌ترین مشکل داروهای تولید داخل را تغییر مواد اولیه عنوان می‌کند و می‌گوید: شرکت‌های داروسازی منابع مواد اولیه داروها مدام تغییر می‌دهند و این مسئله ممکن است، موجب عوارضی در بیماران شود که درمان آن نیز خود قصه‌ای دیگر می‌شود.
مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران با بیان اینکه بیماران مبتلا به تالاسمی از بهمن ماه 96 تاکنون همواره دچار کمبود دارو بوده‌اند، می‌گوید: اکنون داروها به صورت سهمیه‌بندی دراختیار بیماران قرار می‌گیرد چراکه برخی از شرکت‌های تولید کننده دارو، تولید دارو تالاسمی را از اولویت خود خارج کرده‌اند چون دولت به آن‌ها پول نمی‌دهد.
پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
این درحالی است که سیامک مره صدق؛ عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی می‌گوید: براساس قانون برنامه ششم توسعه، وزارت بهداشت و درمان و همچنین سازمان‌های بیمه‌گر مکلف به حمایت از داروهای تولید داخل شده‌اند و مقرر شده از واردات داروهایی که مشابه داخلی دارند، پیشگیری شود.
دکتر مره صدق می‌افزاید: این مهم علاوه بر آنکه در برنامه ششم توسعه آمده، پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بوده که در کمیسیون به بحث گذاشته شده و پس از بررسی همه جوانب تصویب شده است.
دکتر مره صدق ادامه می‌دهد: مشکل اساسی بازار داروی کشور، کمبود مواد اولیه تولید داروست. البته مواداولیه بسیاری از داروها خریداری شده، اما به دلیل تخصیص نیافتن ارز که می‌بایست ازسوی بانک مرکزی زمان خرید مواد اولیه دارو صورت می‌گرفته، در گمرک مانده و صدور بخشنامه‌های متعدد موجب تأخیر ورود مواد اولیه به داخل کشور شده است.
وی با بیان اینکه اغلب داروهای وارداتی مربوط به بیماران خاص و بیماران سخت درمان است، می‌گوید: مسئولان وزارت بهداشت وسازمان غذا و دارو می‌بایست از اردیبهشت (زمان خروج ترامپ از برجام) و حتی قبل از آن برای تأمین داروی بیماران مذکور برنامه‌ریزی می‌کردند.
حساسیت بیماران قابل درک است
وی درخصوص نگرانی بیماران از مصرف داروهای داخلی اظهارمی دارد: حساسیت بیماران قابل درک است چراکه سال‌ها از یک دارو استفاده کرده‌اند و ممکن است با مصرف داروی جدید، بدن آن‌ها واکنش نشان دهد، اما واقعیت این است که داروهای داخلی نیز از استانداردهای بین‌المللی لازم برخوردارند و قبل ورود به بازار توزیع، از فیلترهای متعدد آزمایشگاهی عبور کرده‌اند تا موفق به دریافت مجوز تولید شده‌اند.
دکتر مره صدق ادامه می‌دهد: برخی از بیماران، نیازمند مصرف داروهای روز بازار داروی دنیا هستند که با ورود انجمن‌های تخصصیِ علمی، اثربخشی آن‌ها بررسی می‌شود و درصورت ضرورت داشتن مصرف داروهای مذکور، وزارت بهداشت نسبت به واردات آن اقدام خواهد کرد.
ضرورت تأیید پزشک معتمد
اما کیانوش جهانپور؛ سخنگوی سازمان غذا و دارو نیز دراین خصوص می‌گوید: کمبود دارو در همه بازارهای دارویی دنیا طبیعی است و کشور ما هم از این مسئله مستثنا نیست، به طوری که روزانه از 2800 قلم داروی موجود در بهترین شرایط بین 25 تا 30 قلم دارو و درشرایط عادی هم با کمبود 50 تا 65 قلم دارو مواجه هستیم و اقلام کمبودی، دلایل مختلفی دارد از جمله تأخیر در واردات مواد اولیه، تغییرات ارزی، مشکلات ریالی و کمبود نقدینگی شرکت‌های تولید کننده.
دکتر جهانپور با اشاره به مصوبه مجلس شورای اسلامی درخصوص قانون برنامه ششم توسعه و منع تجویز داروهای خارج از فهرست دارویی کشور می‌افزاید: این قانون ممکن است برای برخی از بیماران خاص نظیر بیماران تالاسمی تبعاتی داشته باشد که وزارت بهداشت برای آن‌ها نیز تدابیری اندیشیده است.
وی ادامه می‌دهد: درخصوص برخی بیماران ازجمله بیماران تالاسمی، چنانچه پزشک معتمد تأیید کند که بیمار فقط و فقط نیازمند مصرف داروی برند است، داروی مذکور با همان قیمت داروی داخلی دراختیار بیمار قرار خواهد گرفت.
وی تصریح می‌کند: تجویز داروهای برندی که مشابه داخلی دارد، فقط شامل بیماران خاص می‌شود و درصورتی که پزشک معتمد تشخیص دهد، تحت پوشش بیمه قرار خواهد گرفت و اگر به خواست بیمار باشد، قیمت آن به صورت آزاد محاسبه خواهد شد.
دکتر جهانپور درخصوص کمبود داروی بیماران پارکینسون، سرطانی و... نیز می‌گوید: نبود برند خاص دارویی مبنی بر کمبود دارو نیست و همه نمونه‌های داخلی داروهای مذکور در بازار داروی کشور موجود است.
بررسی وضعیت یکبار برای همیشه
شاید برند دارو درخصوص سایر بیماران اهمیت چندانی نداشته باشد، اما بیماران تالاسمی که از بدو تولد تا پایان عمر نیازمند مصرف دارو هستند و دارو به طور محسوس بر کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر دارد، نمی‌توانند هر دارویی را با هرکیفیتی مصرف کنند؛ حتی اگر مصوبه مجلس باشد. بنابراین باید پزشکان معتمد سازمان غذا و دارو یک بار برای همیشه، وضعیت این بیماران را بررسی کنند تا تکلیف آن‌ها با سازمان غذا و دارو و همچنین بیمه‌ها مشخص شود.
انتهای پیام/
نظر شما