در تمام این سال‌ها گلایه‌های بی‌شمار شهروندان نیز بهانه‌ای بوده تا رد پای گزارش الیت در صفحات روزنامه‌ها باز شود.
از راه‌اندازی پر حاشیه الیت توسط بخش خصوصی گرفته تا خریداری آن توسط شهرداری، از شعارهای تبلیغاتی حذف الیت گرفته تا چنبره شهرداری بر الیت، از درآمد غیر شفاف الیت گرفته تا اثبات سود یا زیانده بودن این شرکت همه باعث شده تا جدا از سلب اعتماد شهروندان از این طرح، نوعی بدگمانی نیز برای همیشه در اذهان مردم نسبت به همه مسائل ریز و درشت شرکت الیت باقی بماند.
روزنامه قدس نیز در این راستا بنا به رسالتی که برعهده دارد تاکنون بیش از ده‌ها گزارش از حاشیه‌های مدیریت پارک حاشیه‌ای کلانشهر مشهد به چاپ رسانده، اما این بار تغییر مدیریت شرکت الیت بهانه‌ای شده تا ساعتی را رودر رو با این مدیر جوان شهرداری بنشینیم و مسائل حاشیه الیت را به دور از حاشیه ببینیم.
آنچه در ادامه می‌خوانید، حاصل گفت‌وگوی دو ساعته ما با محمد مهدی اسدی مدیرعامل شرکت ترافیک هوشمند الیت است.
** اولین مشکلی که در موضوع الیت به نظر می‌رسد خلأ فرهنگ سازی در کنار اطلاع رسانی به موقع و شفاف سازی است چراکه همین خلأ‌ها در حوزه الیت باعث بی‌اعتمادی مردم به آن شد تا حدی که همواره کل پروژه زیر سؤال است؛ بگویید که الیت امروز در چه وضعیتی است و آیا راه‌هایی برای سنجش سطح همکاری و رضایت مردم با این پروژه دارید؟
من خودم پارسال همین موقع به عنوان یک منتقد به الیت نگاه می‌کردم. قبول دارم که خیلی از مسائل در الیت جای بحث دارد و نمی‌خواهم دفاع کنم اما خوشحالم الان در مجموع مدیریت شهری بحث چرایی الیت وجود ندارد.
چراکه همه پذیرفته‌اند الیت برای کلانشهرمشهد لازم است و ما بهترین نمونه اجرایی آن در کشور را داریم، اما با شفاف سازی و مشارکت مردم قطعاً می‌توان اجرای آن را پایدارتر کرد و با ارتقای سطح خدماتی که به مردم می‌دهیم کار را تا حدی توسعه دهیم که خدماتش نصیب همه بشود.
اصلاً پارک حاشیه‌ای مدلی است که در همه شهرهای دنیا دارد اجرا می‌شود ولی در مشهد بنا به چند فاکتور با حاشیه مواجه شده؛ یکی یکپارچگی است که ضعف تلقی می‌شود در حالی که خدمت است، دومین چالش هم چگونگی رفتار با کسبه‌ای است که اصلاً توجیه نمی‌شوند که خودرو خود را تمام وقت نباید در کنار خیابان پارک کنند. وقتی ظرفیت خیابان‌های مشهد مشخص است؛ لذا چاره‌ای جز مدیریت پارک حاشیه‌ای و اعمال قانون نداریم و نباید مدیریت پارک حاشیه‌ای در مشهد با قدمت ۱۵۰ ساله را با دبی که سابقه ۳۰ ساله دارد مقایسه کرد.
** یکی از مباحثی که همواره الیت را مورد انتقاد قرار داده ابهام در محاسبات هزینه پارک خودروها در حاشیه است، چرا باید با وجود گذشت سال‌ها از شروع الیت هنوز ابهاماتی در این خصوص وجود داشته باشد؟
سختی تصمیمات ترافیکی موضوع غیر قابل انکاری نیست، چراکه هیچ کس افزایش تعرفه را دوست ندارد در حالی که افزایش تعرفه نیز به ناچار باید اعمال شود.
اما به صراحت اعلام می‌کنم افزایش تعرفه‌ها به هیچ وجه درآمدش به حساب الیت نمی‌رود در حالی که ترکش‌های آن همیشه به الیت می‌خورد.
دلیل آن هم این است که ما مطمئن هستیم افزایش تعرفه تنها راهکار است چون کاهش ۲۰۰ تومان تعرفه در سال گذشته باعث تغییر دو رفتار ترافیکی شده است.
به طوری که آمارها نشان می‌دهد قبل اجرایی شدن پروژه الیت، یعنی در سال ۸۸ و ۸۹، توقف‌های کمتر از نیم‌ساعت در مشهد ۲۵ درصد بوده و ۷۵ درصد مردم ترجیح می‌دادند که توقف‌های طولانی در حاشیه خیابان‌ها داشته باشند.
اما در سال‌های گذشته این آمار تقریباً برعکس شد و ۷۲ درصد مردم ترجیح می‌دادند کمتر از نیم‌ساعت در حاشیه خیابان‌ها پارک کنند و ۱۸ درصد هم توقف طولانی داشتند، حتی در مقطعی آمار تا ۷۶ درصد هم رسید، ولی با کاهش تعرفه از ۸۰۰ به ۶۰۰ تومان، رفتار ترافیکی مردم در خیابان‌های خاصی تغییر کرد.
به همین دلیل ما تعرفه‌های جدید را برای تصویب شورا ارائه کردیم کلی هم مباحث کارشناسی و تحلیل را پشت سر گذاشتیم و با ۲۰ شهر دیگر هم رایزنی کردیم؛ بنابراین با این حجم کارشناسی یک نفر هم نیست که با این طرح مخالف باشد.
در خصوص پارکینگ‌ها هم ما ارزان‌ترین تعرفه را در بین کلانشهرها داریم و پارکینگ داری اصلاً درآمدزا نیست به همین دلیل هیچ گونه ترغیبی برای ورود سرمایه‌گذار ندارد. به عنوان مثال شما اگر قیمت زمین در بهترین نقطه شهر را با هزینه‌های ساخت پارکینگ در کنار تعرفه‌های فعلی پارکینگ بگذارید معادله لاینحلی به وجود می‌آید که شهرداری برای حل آن چاره‌ای جز ساخت پارکینگ ندارد.
مثلاً پارکینگ آزادی را با ۶۰ میلیارد تومان در حال احداث داریم که قطعاً تا زمان اتمام با افزایش هزینه نیز مواجه خواهد شد حالا شما قضاوت کنید که این تعرفه باید چگونه باشد که بخش خصوصی با این میزان هزینه کرد، اقدام به ساخت پارکینگ کند.
** در چند سال اخیر عملکرد برخی از پارکبانان بنا به یکسری دلایل باعث خدشه‌دار شدن چهره الیت شده آیا تمهیداتی برای اصلاح این ایرادات اندیشیده شده است؟
در تمام دنیا پارک حاشیه به روش توأمان نیروی انسانی و فناوری اجرا می‌شود چراکه به این نتیجه رسیده‌اند که نیروی انسانی دقیق‌تر از فناوری است، اما این را هم نباید نادیده گرفت که در دنیا پلیس راهنمایی و رانندگی زیر مجموعه شهرداری است، ولی در ایران پارکبانان به نیابت از پلیس این کار را انجام می‌دهند، لذا در رفتار پارکبانان حساسیت‌های زیادی وجود دارد که برای رفع آن‌ها گذراندن انواع دوره‌های آموزشی تخصصی برای پارکبانان را اجباری کرده‌ایم.
از سوی دیگر ایجاد چالش بین رانندگان و پارکبانان به دلیل رد و بدل شدن پول هم غیرقابل انکار است؛ بنابراین در اولین اقدام پس از انتصابم تبادلات نقدی بین رانندگان و پارکبانان را ممنوع کردم.
این موضع که حذف شد درگیری‌ها بشدت کاهش پیدا کرد چراکه نوع پیشنهاد پارکبانان به مردم برای شارژ الیت تغییر کرد هر چند که شاهد کاهش درآمد بودیم. از طرف دیگر هم یکسری مسائل مطرح در میزان کارانه و درصد وصولی پارکبانان نیز حذف شد تا بدبینی ادامه پیدا نکند. من معتقدم برخورد صادقانه بهترین راهکار برای رفع حاشیه‌های الیت است؛ بنابراین از اولین روز عهد کردم دروغی نگویم و تا به امروز خوشحالم که دروغی نگفته‌ام، با اینکه به واسطه وجود چالش‌ها مجبورم خیلی مباحث را اصلاً نگویم.
** با خصوصی سازی الیت چقدر موافقید با اینکه شعار اعضای شورا خصوصی سازی بوده، اما چرا این شعار هنوز محقق نشده است؟
در خصوصی سازی مجموعه‌های دولتی متأسفانه نمی‌توانیم فرآیندها را برون سپاری کنیم و فقط نیروی انسانی برون سپاری می‌شود که بیشترین ضرر را می‌کنند.
اینکه فقط شعار خصوصی سازی را بدهیم هرگز نتیجه نمی‌دهد ما باید روی برون سپاری فرآیند کار کنیم و تا زمانی که فضای رقابتی برای بخش خصوصی ایجاد نکنیم، نمی‌توانیم کار را به درستی اعمال کنیم.
از طرف دیگر بخش خصوصی تا این حد نمی‌تواند در جهت توسعه فناوری و تجهیزات هزینه کند چراکه ما الان برای خرید هر سنسور کف خیابان نزدیک به ۷۰۰ هزار تومان هزینه کرده‌ایم؛ لذا من اطمینان می‌دهم سرعتمان در این راه خوب است و نگاهمان به این مباحث اصلاً سود و زیان نیست.
** الیت سال‌ها طبق اساسنامه خصوصی بود، اما چرا پس از واگذاری کامل به شهرداری اساسنامه آن تغییر نکرد و مجوزهای لازم را از وزارت کشور اخذ نکرد؟
طبق اساسنامه ما یک شرکت زیر مجموعه شهرداری هستیم که در تراز اول مجوز وزارت کشور را گرفته‌ایم، اما پس از واگذاری کامل به شهرداری تغییراتی داده‌ایم که ۵۱ درصد سهام به شهرداری مشهد، ۳۷ درصد به سازمان حمل و نقل، ۱۲ درصد به فاوا و به سازمان بار و قطار شهری هم هر کدام یک درصد تخصیص یافت.
اینها بتازگی به تصویب شورا رسیده که در صورت تأیید هیئت تطبیق برای تصویب به وزارت کشور ارسال می‌شود. البته این تغییر اساسنامه براساس الگوی وزارت کشور بوده و بر این اساس وزارت کشور فقط باید تعرفه‌ها را تأیید کند؛ بنابراین تنها مجوزی که ما از وزارت کشور نداریم تعرفه هاست که برای تأیید به وزارت کشور فرستاده‌ایم. ناگفته نماند که تابه حال برداشت این بوده که استاندار و هیئت تطبیق به عنوان نماینده دولت می‌توانستند، تأیید کنند؛ بنابراین نباید چنین فضایی ایجاد شود که الیت غیرقانونی است.
** در اعلام درآمدهای الیت سال‌هاست که شفافیتی در کار نیست و هرگز رقمی واقعی اعلام نمی‌شود. آیا حالا که شفاف سازی هدف مدیریت الیت است می‌توانید درآمد پارک حاشیه‌ای و غیر حاشیه‌ای و بودجه شرکت الیت را صریح اعلام کنید؟
صراحتاً اعلام می‌کنم سالانه به طور متوسط ۲۰ میلیارد تومان الیت درآمد دارد که این رقم در هر ماه به طور متوسط یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان و روزانه حدود ۶۰ میلیون تومان است.
البته درآمد الیت طبق قانون باید به طور کامل به خزانه واریز شود، اما در حال حاضر به حساب الیت، بعد شهرداری و سپس به خزانه می‌رود.
ناگفته نماند که ما یک ریال از این درآمد را هزینه نمی‌کنیم، چراکه ما یک بودجه مصوب از شهرداری داریم که بودجه مصوب امسال ما ۲۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان است.
یعنی حدود یک و نیم میلیارد تومان بیشتر از درآمد هزینه داریم پس این به آن ربطی ندارد، ولی در منظر عمومی هر دو را با هم نگاه می‌کنند، اگر اینطوری نگاه کنید الیت ضررده است، اما عملاً ضررده نیست، چرا؟ چون وصول مطالبات خیلی زیادی داریم که ۱۵ میلیارد تومان دست مردم است که اگر برگردد ضررده نیست یک قسمت هم خدماتی است که ما خودمان به شهرداری می‌دهیم.
حالا چقدر مردم دست ما دارند حدود نصف آن یعنی ۸ میلیارد تومان! پس تنها درآمدی به خزانه واریز می‌شود که هزینه پارک‌های انجام شده است و شارژهایی که هنوز مصرف نشده در حساب الیت می‌ماند و سود این حساب صرف امور رفاهی پرسنل می‌شود.
لازم به ذکر است که الیت هر سال حدود ۱۹ و نیم میلیارد تومان (حدود ۹۰ درصد درآمد) را برای حقوق پرسنل هزینه می‌کند وهزینه‌های جاری شرکت به دلیل نیروی انسانی خیلی زیاد است به همین دلیل کمتر توانستیم به سمت فناوری برویم.
** طبق قانون درآمد الیت باید صرف پارکینگ‌سازی شود آمار ساخت پارکینگ در سال‌های اخیر را اعلام بفرمایید؟
اصلاً پارکینگ سازی کار الیت نیست ما درآمد پارک حاشیه و غیرحاشیه‌ای را به حساب خزانه می‌ریزیم خزانه به شهرداری بر می‌گرداند تا شهرداری در قالب بودجه بخش عمرانی به پارکینگ سازی اختصاص دهد.
به عنوان مثال در بودجه امسال ۱۵۰ میلیارد تومان برای ساخت پارکینگ تخصیص یافته در حالی که این رقم اصلاً با درآمد الیت قابل مقایسه نیست. البته این اشکال شاید به قانون برگردد که درآمد اصلاً جوابگو نیست، اما منتقدان مدعی‌اند اصلاً پارکینگ نساخته‌اند.
تبادلات مالی بین رانندگان و پارکبانان اگرچه با حذف مبادلات نقدی تاحدودی اصلاح شده، اما ارسال پیامک‌های کسر شارژ به صورت آنلاین نیز نقش بسزایی در اعتمادسازی دارد که خلأ آن احساس می‌شود.
در اولین جلسه‌ای که عضو هیئت مدیره الیت شدم متوجه شدم روزانه فقط ۶۰ پیامک ارسال می‌شود اما الان روزانه ۳۰ تا ۳۵ هزار پیامک ارسال می‌شود که در کاهش تخلفات خیلی تأثیر داشته است.
اما اینکه چرا پیامک‌ها آنلاین نیست دو دلیل دارد یکی اینکه مسائل مالی است و دیگری که مهم‌تر است اینکه باید تمام اطلاعات بیاید و آخر شب محاسبه و سپس ارسال شود چون ممکن است شما در روز چند بار توقف و کسر شارژ داشته باشید و از نظر زمانی جابه جا ارسال شوند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما